Na początku metropolita krakowski-nominat nawiązał do oryginalnego zapisu rodowodu Jezusa z Ewangelii św. Mateusza. – Pierwszą księgą jaką Bóg pisze, jaką Bóg się posługuje, pierwszą księgą jest zawsze człowiek – mówił, przywołując przykład dziecka, które dostaje pierwszą lekcję od swoich rodziców. – Bóg przemawia do dziecka najpierw przez osoby rodziców, a potem dopiero przez wszystkie książki, jakie będzie miało czas czytać w życiu. Rekolekcje są pewnie po to, żebyśmy byli czytelni, żeby ludzie mogli nas czytać – zauważył.

Kard. Grzegorz Ryś przypomniał oświadczenie św. Augustyna, który w pewnym okresie życia nie mógł czytać Pisma Świętego, ponieważ wydawało mu się, że to „żadna literatura”. – Ta księga, którą się Bóg posługuje najpierw, czyli każdy z nas osobno, ja i każdy po kolei z was i potem my razem, ta księga jest dopiero czasami prostacka, ta księga jest dopiero czasami słaba – podkreślił. – Po to potrzebujemy rekolekcji, żeby być na nowo jakoś do przeczytania dla ludzi – dodał.

Ks. Krzysztof Wons SDS, odczytał fragment Ewangelii według św. Łukasza, mówiący o Zachariaszu, który miał widzenie Anioła Pańskiego W tym kontekście zauważył, jak ważna jest postawa kapłana. – Drodzy bracia, sprawowanie ofiary przy ołtarzu, świadectwo rozmodlonego księdza, który wychodzi do ludzi, by im błogosławić to coś najpiękniejszego, co możemy dać ludziom od siebie – mówił. Rekolekcjonista podkreślił, że kapłani także są grzesznymi ludźmi. – Tajemnica naszej posługi kapłańskiej polega na tym, że zostaliśmy wybrani do tego, aby naszą ograniczoną i bardzo warunkową miłość uczynić bramą dla nieograniczonej i bezwarunkowej miłości Boga – zaznaczył.

Archidiecezja Krakowska

ks. Krzysztof Wons

Odwołując się do postawy Zachariasza, stwierdził, że codziennie należy czuwać nad tym, by uważnie przeżywać ofiarę Jezusa Chrystusa. W dalszej części podkreślił wagę pytania o obraz Boga w sercu kapłana. – Z jakim obrazem Boga czytam Pismo Święte? Takiego Boga będę głosił na ambonie, na katechezie, w konfesjonale. Ludzie potrzebują w nas pasterzy, którzy mają dusze i serca ojcowskie. Nasz obraz Boga kształtuje charakter naszej pobożności i naszej posługi – zauważył ks. Krzysztof Wons SDS.

Wskazał na najważniejsze pytania związane z wiarą. – Dla kogo wcześnie rano wstaję? Dla kogo otwieram brewiarz i się modlę? Dla kogo idę spowiadać, odprawiać Mszę św.? Życia nie da się przeżyć jedynie dla czegoś. Życie można przeżyć sensownie jedynie dla kogoś – powiedział kapłan.

Podziel się cytatem

W dalszej części rekolekcjonista podkreślił znaczenie ciszy na drodze do słuchania Boga. – Cisza to najbardziej płodne miejsce, jakie w nas istnieje. Cisza jest łonem dla słowa. W niej może począć się Słowo Boga, które rodzi nas do relacji z Bogiem, do relacji z innymi – mówił i wskazując na kryzys wiary Zachariasza, zauważył, w jaki sposób należy słuchać Słowa Bożego. – Zachariasz nas uczy, że dopóki nie usłyszymy Słowa we własnej historii życia, dopóki nie usłyszymy Słowa Boga w jego teraźniejszości, wyjdziemy do ludzi i nie będziemy potrafili nic powiedzieć – wskazał, podkreślając konieczność codziennego głoszenia Słowa Bożego.

Kard. Grzegorz Ryś wyszczególnił, co go wyjątkowo uderzyło w słowach ks. Krzysztofa Wonsa SDS. Podzielił się refleksją o kapłanie w świątyni, którego centrum życia jest liturgia. – Szczególnie uderzyła mnie refleksja o kapłanie w świątyni, który jest tam dla ludzi – podkreślił.

Powiedział także, że przemówiło do niego rozeznanie, by nie głosić Słowa, któremu się nie uwierzyło. – Na taką niewiarę w Słowo Pan Bóg nam daje lekarstwo milczenia. To bardzo piękna podpowiedź, by tak jak dbamy o liturgię, zadbać o milczenie, które jest lekiem na niewiarę – zaznaczył kard. Grzegorz Ryś.

Metropolita krakowski-nominat powiedział, że kolejnego dnia konferencja będzie związana z sakramentu pokuty i pojednania, namawiając zebranych by sięgali do refleksji z tych nauk. Zachęcił także do składania jałmużny, która trafi do braci Albertynów, posługujących we Lwowie i Zaporożu. Podkreślił, że każdy dzień wojny w Ukrainie jest ciężki, ale dni zimowe są „ciężkie potrójnie”. Na zakończenie zaprosił zebranych do wspólnej modlitwy Apelem Jasnogórskim.