Najdroższy Piotrze!

Przesyłam Ci moje fotografie¹ i ufam, że będą Ci się podobać. Pogodę tutaj mamy ciągle ładną. Słońce jest na tyle silne, iż możemy się nieco zaróżowić!...
Nasze buzie zostały zmienione. Zobaczysz, nie będziesz mógł mnie rozpoznać. Troszeczkę czerwieni, troszkę czerni, po trochę wszystkich kolorów. Kremy ochronne nic nie dają. Tym niemniej atrakcje związane z narciarstwem są tak liczne, że nikt nie zwraca uwagi na spieczoną buzię i bez względu na to wychodzi na dwór.
Mój Drogi Piotrze, byłabym w pełni szczęśliwa, gdybyś i Ty był tutaj i wraz ze mną cieszył się czystością tutejszego powietrza. Ale przyszłe wakacje spędzimy razem, prawda?
Naprawdę pragnę być zawsze dla Ciebie powodem radości i ulgi. Uważam, że na to zasługujesz. A ponadto z powodu Twej pracy i Twoich zajęć jest Ci to bardzo potrzebne². Chcę zatem oświadczyć, że będziesz mógł mi natrzeć uszu, jeślibym nie dotrzymała danego słowa!
Do zobaczenia, Najdroższy Piotrze. Oczekując, że jutro znów będę Cię mogła uściskać, przesyłam najcieplejsze i najserdeczniejsze pozdrowienie.

(tłum. ks. Piotr Gąsior)

¹ Joanna Beretta Molla jest jedną z pierwszych świętych, której zdjęcia fotograficzne posiadamy. Dzięki temu na zdjęciach z tamtych miesięcy możliwe jest uchwycenie głębi jej spojrzenia i radości oblicza zanurzonego w blasku miłości chrześcijańskiej.
² Odnośnie do tego mąż dodatkowo stwierdził: „Już od samego początku i we wszystkich prawie listach powraca prośba: «Powiedz mi, co powinnam zrobić, aby uczynić Cię szczęśliwym». Nie było więc dla mnie trudnym odpowiedzieć na taką jej miłość. Jeśli ona pragnęła uczynić szczęśliwym mnie, jakiż inny mógł być mój cel, jeśli nie ten, aby i jej dać szczęście?”.