Pięciokilometrową trasę po centrum Wrocławia pielgrzymi rozpoczęli w kościele św. Macieja i DA Maciejówka. – Chcemy razem wyruszyć w drogę, żeby ożywiać naszą nadzieję. Z jednej strony to piękny spacer i szansa na spotkanie drugiego człowieka, z drugiej idziemy z intencją ożywiania nadziei, tak bardzo potrzebnej we współczesnym świecie – mówił na początku drogi bp Maciej Małyga. Tłumaczył także, czym jest odpust i jak go uzyskać: – Grzech ma dwa skutki. Pierwszy z nich to oddzielenie od Boga, niwelowane przez spowiedź. Ale grzech zawsze zostawia w nas jakiś nieporządek, rany na duszy – ten drugi skutek jest niwelowany przez odpust, który można uzyskać w Roku Jubileuszowym pod pewnymi warunkami. Gdy jesteśmy w stanie łaski uświęcającej, przyjmiemy Komunię Świętą z tą intencją, odwiedzimy kościół jubileuszowy i pomodlimy się w intencjach Ojca Świętego.
W tym roku mija 800 lat od otrzymania stygmatów przez św. Franciszka z Asyżu. W sposób szczególny uczczono to w parafii św. Alberta Wielkiego we Wrocławiu-Sołtysowicach, gdzie posługują franciszkanie.
Wśród rodzin parafii miała miejsce peregrynacja krzyża św. Damiana. Podczas uroczystej Eucharystii krzyż został poświęcony przez o. Faustyna Zatokę, proboszcza parafii i rozpoczął nawiedzanie rodzin. – Ci, którzy pragnęli zaprosić Pana Jezusa w znaku krzyża do swojego domu, zapisywali się w zakrystii. W wyznaczonym dniu, po wieczornej Mszy św., zabierali krzyż do domu razem z modlitewnikiem i pismami św. Franciszka. Na drugi dzień przed Mszą św. wieczorną przynosili krzyż do kościoła – mówi o. Faustyn i wyjaśnia, dlaczego franciszkanie szczególnie czczą krzyż św. Damiana. – Po swoim nawróceniu św. Franciszek prowadził samotne życie poza murami Asyżu. Pewnego dnia wstąpił do zniszczonego kościoła San Damiano. Tam znajdował się bizantyjski krzyż, pokazujący Chrystusa nie umarłego, lecz zmartwychwstałego. I św. Franciszek modlił się tam modlitwą: „Najwyższy, chwalebny Boże, rozjaśnij ciemności mego serca i daj mi, Panie, prawdziwą wiarę, niezachwianą nadzieję i doskonałą miłość, zrozumienie i poznanie, abym wypełniał Twoje święte i prawdziwe posłannictwo. Amen”. Z krzyża odezwał się do niego Chrystus, mówiąc: „Idź i odbuduj mój dom, który jak widzisz popada w ruinę”. Franciszek najpierw dosłownie zaczął odbudowywać kościół św. Damiana i okoliczne kapliczki, ale kiedy zyskał naśladowców, zrozumiał, że Pan Bóg chce, aby odbudował kościół duchowy – opowiada o. Faustyn.
Kardynał Camillo Ruini był jednym z najbliższych współpracowników Jana Pawła II - był wikariuszem dla diecezji rzymskiej w latach 1991 – 2008, był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Włoch od 1991 r. do 2007 r., przez niemal 30 lat uważany był za najbardziej wpływową osobistość Kościoła we Włoszech. Dziś, pomimo, że skończył 94 lata pozostaje ciągle przenikliwym obserwatorem sytuacji politycznej i kościelnej nie tylko we Włoszech, lecz także na całym świecie. Nie umknął mu fakt, że w Polsce aktywne są środowiska, które próbują umniejszać znaczenie historycznego pontyfikatu Jana Pawła II, czego wyrazem jest między innymi bojkotowanie powstania Muzeum Pamięć i Tożsamość w Toruniu. Oto refleksja Kardynała na ten temat.
„Każdy naród ma swoich bohaterów. Polska ma króla Jana III Sobieskiego, marszałka Piłsudskiego i, szczególnie wielkiego, Jana Pawła II. Prawdę mówiąc Jan Paweł II jest nie tylko bohaterem polskim, ale także europejskim i światowym. Jego wkład w wyzwolenie Polski spod komunizmu i upadek Żelaznej Kurtyny, która dzieliła Europę, aż do zakończenia zimnej wojny i komunistycznego imperializmu, był ogromny. Ale Jan Paweł II jest nie tylko bohaterem: jest przede wszystkim świętym. Współpracując z nim przez dwadzieścia lat, od 1984 r. aż do jego śmierci, mogę zaświadczyć, że był prawdziwym świętym zarówno w swoich ważnych decyzjach, jak i w codziennym życiu. Z całej duszy kochał bliźniego i starał się mu pomagać, we wszystkim, ale szczególnie w zbliżeniu się do Boga. Jego wiara była mocna jak skała. Wzywał ludzi, aby się nie bali, ale sam nigdy się nie bał. Zawsze był pogodny i pełen ufności - wiedział, że Pan jest blisko niego.
„Drogi Papieżu, czytaj wiele książek” - sugeruje Eugenio. „Drogi Papieżu, kup sobie PlayStation” - dodaje Alex. Mali pacjenci szpitala pediatrycznego Bambino Gesù w Rzymie wykonali rysunki dla Franciszka z radami, jak spędzać czas w szpitalu. 88-letni Franciszek od 14 lutego przebywa w szpitalu z powodu obustronnego zapalenia płuc. W ostatnich dniach stan jego zdrowia ulega stopniowej poprawie.
Watykański szpital Bambino Gesù znajduje się na wzgórzu Gianicolo (Janikulum), z którego widać Rzym i kopułę watykańskiej bazyliki św. Piotra. Wśród sugestii dzieci znalazła się więc i taka: „Drogi Franciszku, lecz się w naszym szpitalu… Spójrz, jaka piękna panorama! To jest też Twój dom” - pisze Giulia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
