Mało kto zastanawia się dziś, dlaczego mówimy, że „czas płynie”. Kiedy mówimy, że coś płynie, pierwszymi skojarzeniami powinny być jakakolwiek ciecz, woda, rzeka, strumień. Myślimy też o tym wszystkim, co może się znaleźć w wodzie i na jej powierzchni. Płyną ryba, statek, konar zanurzony w wodzie. Dlaczego mówimy, że czas płynie? Otóż Żydzi na początku naszej ery wyobrażali sobie czas na sposób cieczy płynącej do jakiegoś naczynia. W tym kontekście powinno stać się dla nas zrozumiałe, dlaczego w Ewangelii wg św. Marka czytamy, że Jezus użył sformułowania: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże” (Mk 1, 15), a apostoł Paweł napisał: „Gdy jednak nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego...” (Ga 4, 4).