Problem nietrzymania moczu może dotyczyć zarówno kobiet, jak i mężczyzn w każdym wieku, aczkolwiek pojawia się najczęściej w wieku dojrzałym lub jako powikłania po porodzie czy operacji. Objawia się niezależnym od woli wyciekiem moczu, któremu często towarzyszą objawy parcia, pieczenia bądź częsta potrzeba oddania moczu, także w nocy. Tylko niewielka liczba osób zgłasza się z tym problemem do specjalisty, dlatego często trwa on latami, co może skutkować zmniejszeniem możliwości wyleczenia oraz trudnościami w kontaktach z innymi, a nawet depresją.
Rodzaje nietrzymania moczu
• wysiłkowe nietrzymanie moczu – występuje wtedy, kiedy niewielki wzrost ciśnienia w jamie brzusznej, spowodowany np. podniesieniem ciężaru, prowadzi do wycieku;
• naglące nietrzymanie moczu, czyli potrzeba natychmiastowego oddania moczu – wywołane jest nadmierną aktywnością mięśni gładkich, a chęć natychmiastowego oddania moczu nie jest współmierna do jego ilości w pęcherzu;
• typ mieszany, czyli połączenie typu naglącego z wysiłkowym;
• funkcyjne nietrzymanie moczu – dotyczy osób z problemami z mobilnością.
Jakie są przyczyny?
Reklama
Przyczyn nietrzymania moczu może być wiele, mogą nachodzić na siebie i być związane z chorobą przewlekłą, zwłaszcza dotyczącą układu nerwowego, infekcją układu moczowo-płciowego lub z innymi przyczynami. Mogą być spowodowane przez: skutki uboczne leków, osłabione mięśnie dna miednicy, przerost gruczołu krokowego, obniżenie macicy, starzenie, zaparcia, kamice, nadmierny wysiłek fizyczny, częste kaszlenie czy otyłość, kichanie, ciążę i połóg, powikłania po porodzie, operacjach.
Jak powstrzymać problem?
Po pierwsze, należy zadbać o to, aby wyeliminować zaparcia (np. collon C, wystarczająca ilość wody). Koniecznie należy zredukować wagę ciała, co jest szczególnie ważne przy otyłości, zwłaszcza brzusznej. Duże znaczenie mają regularna aktywność fizyczna oraz zmiana diety na dobrze zbilansowaną, opartą choćby na tej śródziemnomorskiej, bogatej w warzywa, pestki, dobre tłuszcze. W badaniach wykazano, że u osób spożywających nadmiar kalorii oraz wielonienasyconych tłuszczów występuje większe ryzyko rozwoju problemów z nietrzymaniem moczu.
Jak się wspomagać?
Pomocne są specjalne wkładki, np. Tena lady, majtki czy pieluchy stosowane przy nietrzymaniu moczu, które pomogą uniknąć przykrych niespodzianek. Dla kobiet dostępne są: pessar cewkowy, stabilizatory pęcherza w postaci pianki, przypominające nieco tampon np. Contrelle, a dla mężczyzn – zaciski czy opaski na nietrzymanie moczu z miękkimi gąbeczkami. Najlepszym sposobem jednak jest próba działania przyczynowego. W tym celu warto zredukować masę ciała, ćwiczyć mięśnie Kegla samemu lub z fizjoterapeutą. Przydatne są elektrostymulatory na nietrzymanie moczu z sondą dopochwową czy przyrządy do ćwiczenia mięśni Kegla, których działanie opiera się na stymulacji nerwów. Pomóc może też zadbanie o zdrowie kręgosłupa.
Reklama
Ważna jest próba znalezienia przyczyny nietrzymania moczu i jej eliminacja. Jeśli jest nią infekcja wywołana np. przez Ureaplazmę, Mycoplazmę, Chlamydię, E. Coli czy inne bakterie, to należy ją wyleczyć. Jeśli przyczyną jest obniżenie narządów rodnych – warto ćwiczyć, ewentualnie pomyśleć o zabiegu. Miejscowe podanie estrogenów także bywa pomocne. W zależności od zaawansowania problemu, wieku oraz rodzaju nietrzymania moczu lekarz może zadecydować o operacji, laseroterapii czy konieczności przyjmowania leków na receptę (zawierających oksybutyninę, fezoterodynę czy trospium); pomocne są zwłaszcza przy nadreaktywnym pęcherzu.
Czy pomogą zioła i suplementy?
Na problemy z nietrzymaniem moczu wskazane jest regularne stosowanie magnezu, gdyż wpływa on na mięśnie i nerwy. Zauważono, że witamina D także ma na to wpływ. Warto oczyścić układ moczowy dostępnymi ziołami, jak np. skrzyp czy gotowymi mieszankami, lub preparatami, np. na nerki typu fitolizyna (przy skłonności do piasku, kamieni). Dostępne są też tabletki wspomagające z ziołami typu pokrzywa, mącznica, kolendra, skrzyp oraz z pestkami dyni. Sprawdza się zażywanie oleju z pestek dyni oraz kapsaicyna.
Ćwiczenia wspomagające terapię nietrzymania moczu
Warto ćwiczyć mięśnie dna miednicy. Pozwalają one w sposób kontrolowany zamykać lub zwężać światło cewki moczowej. Można wykonywać je dowolnie, w pozycji siedzącej bądź leżącej, najlepiej regularnie, a efektów można się spodziewać po co najmniej miesiącu ćwiczeń. Wraz z wydechem należy napiąć mięśnie tak, jakbyśmy chcieli zacisnąć cewkę moczową przy chęci powstrzymania oddawania moczu.
Z okazji Światowego Dnia Osób Jąkających (22 października) Klinika Leczenia Jąkania w Warszawie zaprasza na program edukacyjny w ramach, którego podejmowany będzie problem jąkania.
Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.
Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.
Podziel się cytatem
Relikwiarz, stworzony przez Andrzeja Adamskiego, znanego złotnika z Braniewa
Już 31 maja 2025 roku Braniewo stanie się miejscem szczególnej duchowej uroczystości. Po dwudziestu latach procesu beatyfikacyjnego, Kościół wyniesie na ołtarze piętnaście sióstr katarzynek, które oddały życie, trwając przy swoich podopiecznych w ostatnich miesiącach II wojny światowej. Zginęły z rąk żołnierzy Armii Czerwonej, nie opuszczając szpitali, przytułków i domów opieki – miejsc, gdzie były najbardziej potrzebne.
Braniewska beatyfikacja to nie tylko akt wyniesienia do chwały ołtarzy, ale również głęboka lekcja wiary, odwagi i bezgranicznego oddania drugiemu człowiekowi. Męczeństwo sióstr długo nie było historią znaną powszechnie. Dziś mówi się o niej coraz głośniej. W lutym i marcu 1945 roku braniewskie zakonnice ze Zgromadzenia Sióstr św. Katarzyny wybrały pozostanie w mieście, przez które przetaczała się ofensywa Armii Czerwonej. Były świadome zagrożenia, jakie niosło ze sobą nadejście wojsk sowieckich, ale postanowiły zostać. Ich ofiara była cicha, lecz ogromna w znaczeniu. Wyniesienie ich na ołtarze to przypomnienie, że świętość rodzi się często z codziennej służby i z heroizmu w najtrudniejszych chwilach.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
