Wspólną modlitwę rozpoczął Różaniec w intencji zmarłego kapłana oraz śpiew żałobnych nieszporów. Przybyłych powitał miejscowy proboszcz, ks. Antoni Kunicki. Homilię wygłosił bp Piotr Sawczuk. Przypomniał życiorys zmarłego oraz placówki duszpasterskie, w których pracował. – Żegnając dziś wieloletniego gorliwego duszpasterza, byłego proboszcza sadowieńskiego z nadzieją spoglądamy w stronę Chrystusowego ołtarza, miejsca, gdzie tyle razy sprawował Najświętszą Eucharystię, w kierunku ambony, przy której głosił Dobrą Nowinę o zmartwychwstałym Chrystusie. Modlimy się o miłosierdzie Boże nad nim i o wieczny odpoczynek – powiedział biskup.

Przywołał również treść testamentu śp. ks. prałata: „Gorące podziękowanie składam mojej dobrej i kochającej Matce Zofii, która słowem i świadectwem swego życia uczyła mnie wiary i miłości Pana Boga oraz bliźniego. Ona wymodliła mi łaskę powołania do kapłaństwa. Wdzięczny jestem Ojcu, Bratu i Siostrze”. Podkreślił również wielką troskę śp. kapłana o misje prowadzone przez Kościół w różnych zakątkach świata.

Na zakończenie Eucharystii nie zabrakło okolicznościowych przemówień wspominających postać śp. ks. Mariana Zbiecia. Słowa wdzięczności za jego życie i kapłańską posługę wyrazili kapłani, siostry zakonne, przedstawiciele władz samorządowych różnych szczebli oraz parafian. Podkreślano jego zasługi w pracy duszpasterskiej zarówno na polu duchowym jak i materialnym.

W uroczystościach udział wzięły poczty sztandarowe sadoweńskich szkół oraz Ochotniczych Straży Pożarnych. Ciało śp. ks. Mariana Zbiecia spoczęło na cmentarzu parafialnym w Sadownem. Dzień wcześniej Mszy św. żałobnej przewodniczył bp Tadeusz Pikus. Homilię wygłosił ks. kan. Stanisław Wojciechowski.

Ksiądz Marian Aleksander Zbieć urodził się 13 grudnia 1928 r. w miejscowości Łuby. Do Szkoły Podstawowej uczęszczał w Kożuszkach i w Milanowie. Po drugiej wojnie światowej uczył się na kursach wieczorowych. Ukończył Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych w Siedlcach i Warszawie. Następnie wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Siedlcach. Święcenia diakońskie otrzymał w Siedlcach 9 kwietnia 1955 r. Także tam przyjał święcenia kapłańskie 26 maja 1956 r. z rąk bp. Ignacego Świrskiego. Został inkardynowany do Diecezji Drohiczyńskiej mocą Bulli Jana Pawła II Totus Tuus Poloniae Populus.

Kolejne miejsca pracy stanowiły wikariaty w parafiach: Ostrów Lubelski, Dęblin, Leopoldów (wikariusz administrator), Garwolin, Parysów, Żelechów, Starawieś. Następnie był administratorem parafii Rogów, wikariuszem zarządcą parafii Szkopy, wikariuszem pomocnikiem parafii Sadowne, wikariuszem zarządcą parafii Sadowne. Od 1982 r. pełnił urząd proboszcza parafii Sadowne. W 2003 r. przeszedł na emeryturę.

Pełnił następujące urzędy i funkcje diecezjalne: wicedziekan Dekanatu Sokołowskiego, ojciec duchowny Dekanatu Łochowskiego.

Za swoją posługę i postawę kapłańską został mianowany kanonikiem honorowym Kolegiackiej Kapituły Węgrowskiej, a następnie kanonikiem gremialnym tejże Kapituły. W 2008 r. został kapelanem Jego Świątobliwości. Otrzymał złoty medal Za zasługi dla pożarnictwa oraz Krzyż Papieski Diecezji Drohiczyńskiej.