Reklama

Felietony

Między areną a salką parafialną

Tak jak potrzebujemy dużych spotkań dla młodych, tak równie pilnie potrzebujemy małych wspólnot dla nich w naszych parafiach.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Nie mogę zapomnieć pytania, które po bierzmowaniu w parafii zadała mi młoda dziewczyna. Na moją prośbę o to, żeby młodzi nie odchodzili z Kościoła i w nim zostali, zapytała: „A co to znaczy zostać w Kościele? Kiedy i gdzie w mojej parafii mogę przyjść, żeby się pomodlić i podzielić wiarą z innymi młodymi, żeby spotkać przyjaciół, z którymi będę mogła tworzyć wspólnotę?”. Mocno się zmieszałem, bo dobrze wiedziałem, że akurat w tej parafii nie ma nie tylko wspólnoty młodych, ale nawet miejsca, gdzie młodzi mogliby przyjść i poczuć się trochę jak u siebie. Teraz, gdy w te wakacje organizowanych jest tak wiele wydarzeń dla młodych, jeszcze bardziej w moich myślach powraca to pytanie. Cieszyłem się Lednicą, widząc, że młodzi jakby odżyli po pandemii, że znów chcą przyjeżdżać. Wbrew nie najlepszemu wizerunkowi Kościoła w mediach, znów nabrały energii duże wydarzenia z udziałem młodych. Organizowane przez zakony i zgromadzenia dni młodych cieszyły się sporym zainteresowaniem. Festiwal Życia w Kokotku pobił w tym roku swój rekord frekwencyjny. Grubo ponad tysiąc młodych przeżyło radość ze spotkania z Bogiem w uroczo położonym ośrodku „Niniwa”. Na wrocławskiej arenie przez ponad 6 godzin uwielbiało Jezusa blisko 25 tys. ludzi, z czego sporą część stanowiła młodzież.

Rzeczywiście, coraz lepiej wychodzą nam duże wydarzenia na stadionach, arenach, w dużych ośrodkach i na placach. Ukoronowaniem tego wszystkiego są Światowe Dni Młodzieży w Lizbonie. Mimo lęków, dłuższej niż zwykle przerwy od ostatnich ŚDM, całkiem spora liczba młodych Polaków wyjechała do Portugalii. Dzięki Bogu, niemała grupa młodych wzięła też udział w wakacyjnych obozach i rekolekcjach. Ostatnio odwiedziłem grupę oazowiczów w Ochotnicy i gdy chodziłem z nimi po Gorcach i widziałem ich radość i entuzjazm, słuchałem świadectw o wierze i miłości do Pana Boga, myślałem sobie: co oni z tym wszystkim zrobią, gdy wrócą do siebie na parafię? Czy nasze duszpasterstwo młodych ma iść w kierunku wielkich wydarzeń i zlotów na arenach? A może młodzi wolą te stadionowe koncerty i religijny show zamiast stałej, systematycznej formacji w małych grupach? Czy Kościół ma zmienić strategię wobec młodych i organizować wielkie i drogie eventy zamiast małych wspólnot i przestrzeni dla młodych przy parafiach? Im więcej stawiam sobie takich pytań, tym bardziej zdaję sobie sprawę, że odpowiedź na nie jest prosta. Integralna wizja duszpasterstwa młodych potrzebuje i jednego, i drugiego. Młodzi potrzebują wielkich spotkań, aby poczuć swoją młodzieńczą energię, aby poczuć siłę wspólnoty wiary i z mocą uwielbiać Boga. Doskonale wyczuł to św. Jan Paweł II, organizując Światowe Dni Młodzieży, które od lat dają młodym nie tylko doświadczenie powszechności Kościoła, ale również jego ciągle aktualną żywotność i przyszłość. Tego typu spotkania mogą się stać świetną okazją do przebudzenia w wierze, ale przebudzony człowiek musi wiedzieć, gdzie iść dalej, co zrobić z łaską nowej energii duchowej i otwarcia się na wiarę. Jeśli ta rzeka duchowej łaski i entuzjazmu nie znajdzie swojego ujścia w małej wspólnocie w miejscu swojego życia, może się okazać jedynie wielką ulewą, która szybko się rozpłynęła. Tak jak potrzebujemy dużych spotkań dla młodych, tak równie pilnie potrzebujemy małych wspólnot dla nich w naszych parafiach.

Uczciwie przyjrzyjmy się naszym parafiom, począwszy od miejsca, które proponujemy młodym, a skończywszy na propozycji, którą dla nich mamy. Pomyślmy szczerze o naszym szukaniu młodych i byciu z nimi w naszych parafialnych wspólnotach. Te zadania stoją nie tylko przed proboszczami i wikariuszami, ale też przed dorosłymi ludźmi zaangażowanymi w nasze duszpasterstwo. Gdy czyta się statystyki udziału młodych w ŚDM w Lizbonie, może zadziwiać fakt, że z katolickiej Polski do stolicy Portugalii pojechało ok. 25 tys. młodych, a ze zlaicyzowanej Francji ponoć blisko 50 tys. Skąd ta różnica? Niektórzy mówią, że z Polski pojechała młodzież w większość zebrana z indywidualnych zgłoszeń lub małe reprezentacje poszczególnych ruchów i stowarzyszeń, a z Francji jadą zawsze całe wspólnoty – często niewielkie, ale mocno ze sobą zżyte i przeżywające wiarę nie indywidualnie, ale w małych wspólnotach.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2023-07-31 23:30

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Bp A. Przybylski przewodniczył Mszy św. w intencji kolejarzy

[ TEMATY ]

bp Andrzej Przybylski

Wojciech Mścichowski

„Dzisiejsza Eucharystia to dziękczynienie za cały świat osób, które służą nam na kolei, na dworcu” – mówił 25 listopada biskup pomocniczy archidiecezji częstochowskiej Andrzej Przybylski rozpoczynając Mszę św. w kaplicy pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej, św. Rafała Archanioła i św. Krzysztofa na dworcu PKP w Częstochowie. Msza św. w święto patronalne kolejarzy była połączona z wprowadzenie relikwii św. s. Faustyny Kowalskiej.

Mszę św. z bp. Przybylskim koncelebrowali: ks. Tadeusz Zawierucha, proboszcz parafii pw. Narodzenia Pańskiego w Częstochowie, kapelan częstochowskiego oddziału Katolickiego Stowarzyszenia Kolejarzy Polskich i duszpasterz w kaplicy na dworcu PKP w Częstochowie oraz ks. Wojciech Gaura, proboszcz parafii pw. Zesłania Ducha Świętego w Winownie, były kapelan częstochowskiego oddziału Katolickiego Stowarzyszenia Kolejarzy Polskich i duszpasterz w kaplicy na dworcu PKP w Częstochowie.
CZYTAJ DALEJ

Nakazane święta kościelne w 2025 roku

Publikujemy kalendarz uroczystości i świąt kościelnych w 2025 roku.

Wśród licznych świąt kościelnych można wyróżnić święta nakazane, czyli dni w które wierni zobowiązani są od uczestnictwa we Mszy świętej oraz do powstrzymywania się od prac niekoniecznych. Lista świąt nakazanych regulowana jest przez Kodeks Prawa Kanonicznego. Oprócz nich wierni zobowiązani są do uczestnictwa we Mszy w każdą niedzielę.
CZYTAJ DALEJ

Św. Franciszek - "poślubił Panią Biedę"

2025-04-29 20:59

[ TEMATY ]

Św. Franciszek z Asyżu

Archiwum parafii

Jego młodzieńcze ambicje? Zostać poetą. Jeszcze lepiej – rycerzem, który jest poetą. Jego styl życia? Zabawy z przyjaciółmi i kosztowne ubiory. Światowiec i trzpiot? Niekoniecznie, skoro świetnie radzi sobie w interesach prowadzonych przez ojca. Zapewne nie tylko przejmie rodzinny biznes, ale i rozwinie go, zapewniając sobie status jednej z ważniejszych osób w mieście.

KSIĄŻKA DOSTĘPNA W NASZEJ KSIĘGARNI: ksiegarnia.niedziela.pl.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję