Reklama

Niedziela Częstochowska

W szkole św. Mikołaja

Chciałbym podtrzymać to, co wypracowali moi poprzednicy, utrzymać tradycyjną religijność parafian – mówi ks. Tomasz Chrzęstek.

Niedziela częstochowska 10/2023, str. IV

[ TEMATY ]

prezentacja parafii

Karol Porwich/Niedziela

Kościół św. Mikołaja

Kościół św. Mikołaja

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Spędziliśmy z wiernymi parafii św. Mikołaja w Chełmie kilka godzin. To, co najbardziej zostało przez nas zauważone, to tradycyjna pobożność.

Spojrzenie z boku

Podobnymi spostrzeżeniami dzieli się z nami Agnieszka Lasoń, nowa członkini rady parafialnej. Przyjechałam za mężem z Warszawy. Praca w radzie parafialnej jest dla mnie okazją, żeby zbliżyć się „od wewnątrz” lokalnego Kościoła. Zauważyłam w naszej wspólnocie jedność ludzi w modlitwie. W warszawskich kościołach czasami odczuwałam pośpiech; jeszcze pieśń na wyjście nie wybrzmiała, a już część ludzi wychodziła ze świątyni. A tutaj wszyscy, do ostatniego słowa pieśni trwają w kościele – zauważa p. Agnieszka.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Nasi rozmówcy podkreślają znaczenie modlitwy w świętym miejscu, jakim jest kościół.

– Przychodzę do świątyni, by się pomodlić. Modlitwa w domu to nie jest to samo. Jeśli się nie jest w kościele na niedzielnej Mszy św., to jest jakoś dziwnie i inaczej – dzieli się z nami swą refleksją Mirosław Słowiński.

– Jestem katolikiem i kiedy nie pójdę w niedzielę do kościoła, to dla mnie niedziela nie jest niedzielą. Ktoś powie, że to tradycja. Nie jest dobrze, jeżeli ktoś chodzi do kościoła tylko z tego powodu. Ja czuję wewnętrzną potrzebę, by pójść w niedzielę do kościoła – podkreśla Jerzy Nowicki.

Skąd ta pobożność?

Barbara Podsadna, parafianka z dziada pradziada, uważa, że parafia jest jak rodzina, w której się człowiek rodzi, i w której otrzymuje depozyt wiary. – Kościół jest fundamentem naszego życia. Wiara umacnia, również modlitwa i Różaniec. W kościele jako domu Bożym można się skupić, wyciszyć się i pomodlić. U nas ludzie żyją wiarą. Nie wiem, jak jest w mieście. Nie mnie oceniać. Wśród nas jest dużo rodzin z tradycjami, które pielęgnują wiarę – podkreśla.

– W parafii szukam wspólnoty dla siebie, odpoczynku i duchowego wsparcia – opowiada Anna Pidanty, katechetka i wiceprzewodnicząca rady parafialnej.

Reklama

– Ksiądz proboszcz bardzo dużo mówi na temat religijnego wychowania. Postanowiłam więc w domu codziennie oprócz tradycyjnego pacierza odmawiać jeszcze inne modlitwy. Czuję się lepiej, kiedy więcej się modlę, jest mi po prostu dobrze – dzieli się swoimi odczuciami Aneta Rulińska, sekretarz rady parafialnej.

– Ludzie tutejsi są pobożni i żyją tradycyjnie. Dobrze pamiętają czasy powojenne, kiedy jedynym ratunkiem był dla nich Kościół – tłumaczy fenomen chełmskiej wspólnoty ks. Tomasz Chrzęstek, duszpasterz parafii św. Mikołaja w Chełmie, i zaznacza: – To jest moja pierwsza samodzielna placówka duszpasterska. Chciałbym podtrzymać to, co wypracowali moi poprzednicy, utrzymać tradycyjną religijność parafian. Dlatego mamy pierwsze środy poświęcone św. Józefowi, pierwsze czwartki, piątki i soboty – ale według orędzi fatimskich, czyli odprawiamy pięć pierwszych sobót miesiąca, o które prosiła Matka Boża w Fatimie. Czynimy to między majem a wrześniem.

Entuzjazm wiary

– Mamy bardzo gorliwego kapłana i do tej modlitewnej gorliwości stale nas zachęca. Ksiądz Tomasz wprowadził codzienny Różaniec za Ojczyznę o godz. 16.30 przed Najświętszym Sakramentem. Dla parafii i parafian ksiądz proboszcz ma zawsze czas. Codziennie rano jest w konfesjonale z brewiarzem w dłoni – chwali zaangażowanie duszpasterskie ks. Tomasza p. Barbara.

– Zastałem tutaj po moich poprzednikach pobożność eucharystyczną i maryjną. Teraz moim zadaniem jest tę pobożność podtrzymywać i wciąż rozwijać. Z mojej strony staram się wprowadzać rys kontemplacyjny do Mszy św. – zaznacza duszpasterz.

– Najbardziej potrzebna jest modlitwa w kościele z kapłanem i ze wspólnotą, bo tylko z kapłanem mamy pełną wspólnotę – zauważa p. Barbara i dodaje: – Ksiądz proboszcz uczula nas na to i podkreśla, że jesteśmy parafią z tradycjami.

Kaplica w Kawęczynie

Parafia ma w Kawęczynie tzw. kaplicę dojazdową pw. św. Maksymiliana Kolbego. Tamtejsi wierni przez wieki należeli do miejskiej parafii w Przedborzu. Utworzenie w 1925 r. diecezji częstochowskiej oddzieliło ich od macierzystej parafii. – Dlatego proboszcz ks. Witold Wilczyński z mieszkańcami Kawęczyna i okolic wzniósł tę kaplicę. Udało się to również dzięki datkom pielgrzymów warszawskich, którzy wędrując na Jasną Górę, tym sposobem odwdzięczyli się kawęczynianom za gościnę – przybliża historię parafii ks. Chrzęstek.

Reklama

Służba przy ołtarzu

Przemysław Turek, lektor i jednocześnie starszy nad gronem ministrantów, informuje, że Liturgiczna Służba Ołtarza parafii liczy 25 osób.

– Służba przy ołtarzu to pewien obowiązek, chociażby parafianina. Podoba mi się ta bliskość Boga. Ksiądz proboszcz jest w stosunku do nas bardzo wyrozumiały, ale bardzo mu zależy na porządnej asyście. Pilnuje, czy mamy czyste i wyprasowane komże... – zaznacza.

– Msza św. jest odprawiana uroczyście, a nie formalnie – zauważa Dominik Musiał, ministrant od ponad pięciu lat.

– Wiara w Boga jest dla mnie sprawą oczywistą. Lubię być lektorem i czytać – mówi krótko Filip Stępień, ministrant od siedmiu lat.

– Ksiądz proboszcz jest naszym mentorem – podsumowuje rozmowę Przemysław Turek.

O wiele starszy od ministrantów jest Witold Słowiński, który pełni funkcję kościelnego.

– Od 41 lat dojeżdżam 5 km do kościoła na rowerze lub „komarku”, i to bez względu na pogodę. Jestem mocno związany z parafią. Mam poczucie obowiązku, by przyjechać do kościoła i być przy ołtarzu – dzieli się swoją radością wiernej służby na rzecz parafii p. Witold.

Marianna Tomalka jest stałą parafialną czytelniczką Niedzieli. Jej służba na rzecz Kościoła też zasługuje na uwagę. Pani Mariannie serdecznie dziękujemy za jej wierność.

Przed jubileuszem

– W tym roku minie 450 lat od fundacji i rozbudowy naszego murowanego kościoła. Dokonał tego w 1573 r. dziedzic Jan Leżyński. Moi poprzednicy uczynili bardzo wiele dla tutejszej parafii. Teraz zadaniem moim i parafian jest pokrycie blachą miedzianą dachu kościoła oraz więźby dachowej – duszpasterz informuje również o tych przyziemnych sprawach wspólnoty.

Reklama

– Nie można być obojętnym na sprawy parafii. Kiedy się należy do niej, to trzeba o nią dbać, i o kościół. Z każdym proboszczem współpracowaliśmy. No, jest dobrze – mówi z przekonaniem Ryszard Kucharski, członek rady parafialnej od 35 lat.

Uroczystości jubileuszowe odbędą się 25 czerwca.

2023-02-28 13:24

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ponad siedmiowiekowa historia

Niedziela sandomierska 34/2021, str. VIII

[ TEMATY ]

prezentacja parafii

Archiwum parafii

Widok z lotu ptaka na kościół parafialny

Widok z lotu ptaka na kościół parafialny

W widłach Wisły i Sanu położona jest parafia Wrzawy, która w tym roku świętuje jubileusz 750-lecia istnienia.

Dokładna data erygowania parafii we Wrzawach nie była znana do lat 50. XX wieku. Dopiero mjr. Józef Rawski, tarnobrzeski regionalista natknął się na nią w aktach wizytacji dekanatu miechocińskiego z 1793 r. Wcześniejsze przekazy podawały informacje, że została ona utworzona przed rokiem 1325. Znalazła się wtedy w wykazie parafii diecezji krakowskiej odprowadzających świętopietrze. Wizytator zapisując najważniejsze informacje o parafiach z dekanatu zanotował, że parafia we Wrzawach została erygowana w 1271 r. Hipotezę taką potwierdzają także wezwania świątyni św. Wawrzyńca, św. Stanisława Biskupa i Męczennika, św. Katarzyny Aleksandryjskiej, które mają charakter typowy dla wspomnianego wieku. Poza tym miejscowość została wymieniona w dokumencie starosty krakowskiego i sandomierskiego Thassa z Vissinburga z 1294 r. Nazywano ją wówczas „Wreuici”. Od 1468 r. funkcjonuje obecna nazwa Wrzawy, co oznacza miejsce, gdzie woda wrze, kotłuje się, tworząc wiry i odmęty. Parafia została wydzielona z terenu parafii Gorzyce jako fundacja rodu Dębno. Opiekę nad nią sprawowały rody szlacheckie: Górajskich, Sienieńskich, Koniecpolskich, Słupeckich, Hadziewiczów i Horochów. Utrzymanie kościoła nastręczało wiele problemów na przestrzeni wieków. Biskup Krakowski Jakub Zadzik wizytując parafię w 1637 r., napisał w dokumentach powizytacyjnych, że w świątyni widać ślady zatopień wodnych, które sięgały nawet do ołtarza głównego. Renowacje kościoła przeprowadzono w połowie XVII wieku. Nową świątynię postawiono wtedy na fundamentach starej. Miała ona prawdopodobnie kształt krzyża, była zbudowana z drewna i nakryta gontem. Według historyków przed kolejnymi powodziami zabezpieczono ją od dołu kłodami. Niestety położenie miejscowości w widłach Wisły i Sanu powodowały dalsze powodzie, które nie omijały wrzawskiego kościoła. Już w XVIII wieku pisano, że podgniłe belki i spojenia zagrażają bezpieczeństwu wiernych. Kolejne powodzie, które nawiedzały Wrzawy latem w latach 1867, 1884 r. oraz zimą 1888 r. powodowały dalsze niszczenie świątyni. Powódź w latach 20. XIX wieku niemalże doprowadziła do całkowitego zniszczenia budowli. Dobroczyńcy wraz z parafianami postanowili wówczas podnieść teren placu kościelnego, co uchroniłoby kolejną świątynię przed dalszymi podtopieniami. Po zakończeniu tych prac, w latach 1826-27 wybudowano nowy kościół. Był to obiekt jednonawowy, wykonany z drzewa modrzewiowego i pokryty gontem. Swoim wyglądem przypominał istniejącą do dnia dzisiejszego drewnianą świątynię w Radomyślu nad Sanem. W latach 20. XIX wieku kościół parafialny został po raz kolejny zalany, co doprowadziło go niemalże do ruiny. Ostatnia drewniana świątynia zbudowana w latach 1826-27 została spalona 4 sierpnia 1944 r. przez wycofujące się wojska niemieckie. Nową murowaną świątynię Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski wzniesiono w latach 1958-61 z inicjatywy ówczesnego proboszcza ks. Alojzego Sierżęgi. Projekt kościoła opracował inż. Andrzej Galar z Rzeszowa. Miała to być budowla prosta, ale o stylowej architekturze modernistycznej, posiadająca stromy dach ze strzelistą sygnaturką, wraz ze swoistymi „przyporami” ścian, co miało być nawiązaniem do gotyku. Uroczyste poświęcenie kościoła odbyło się 26 sierpnia 1961 r.

CZYTAJ DALEJ

Krościenko n. Dunajcem: otwarcie Centrum Krucjaty Wyzwolenia Człowieka

2024-05-03 08:27

[ TEMATY ]

Ruch Światło‑Życie

Krucjata Wyzwolenia Człowieka

Foto Oaza/Facebook

„Jestem przekonany, że z radością oraz z nieba przypatruje się nam ks. Franciszek Blachnicki - mówił podczas uroczystego otwarcia Centrum Krucjaty Wyzwolenia Człowieka w Krościenku nad Dunajcem ks. dr Marek Sędek, moderator generalny Ruchu Światło-Życie.

Kopia Górka stała się wyjątkowym miejscem dla sługi Bożego, który miał wizję żywego Kościoła. - Jeden z kapłanów powiedział: „pamiętam, jak ksiądz Blachnicki prowadził nas po polanie i mówił, że tu będzie kiedyś kościół Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Póki co mamy w budynku kaplicę - dodał ks. dr Marek Sędek. Jej poświęcenie odbędzie w czerwcu, w 45. rocznicę ogłoszenia krucjaty, które odbyło się w czasie pierwszej pielgrzymki św. Jana Pawła II do ojczyzny.

CZYTAJ DALEJ

Prezydent: nie było żadnych wątpliwości, kto powinien otrzymać awans generalski

2024-05-03 09:32

[ TEMATY ]

Andrzej Duda

WOT

PAP/Paweł Supernak

Nie było żadnych wątpliwości, kto powinien otrzymać awans generalski, kto powinien zostać mianowany na te najważniejsze stanowiska dowódcze w wojsku polskim - podkreślił prezydent Andrzej Duda w swoim wystąpieniu po wręczeniu nominacji na stanowisko dowódcy generalnego RSZ i na stanowisko dowódcy WOT.

Prezydent Andrzej Duda wręczył w piątek akty mianowania gen. broni Markowi Sokołowskiemu na stanowisko dowódcy generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych i gen. bryg. Krzysztofowi Stańczykowi na stanowisko dowódcy Wojsk Obrony Terytorialnej.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję