Reklama

Niedziela Sosnowiecka

Post i modlitwa

Święto Ofiarowania Pańskiego to także Światowy Dzień Życia Konsekrowanego, uroczystość podkreślająca znaczenie działania braci, sióstr i ojców zakonnych.

Niedziela sosnowiecka 7/2023, str. III

[ TEMATY ]

Dzień Życia Konsekrowanego

Piotr Lorenc/Niedziela

Podczas odnowienia ślubów zakonnych

Podczas odnowienia ślubów zakonnych

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W naszej diecezji osoby konsekrowane zebrały się na wspólnej modlitwie, 28 stycznia, w kościele zakonnym s. Karmelitanek Dzieciątka Jezus w Sosnowcu, by dziękować Bogu za dar powołania i prosić o siły w wypełnianiu charyzmatów. Koncelebrowanej Eucharystii przewodniczył i homilię wygłosił bp Grzegorz Kaszak. Uroczystości przygotował o. Dariusz Kubka, pallotyn – wikariusz biskupi ds. życia konsekrowanego.

Jak zaznaczył o. Kubka, osoby konsekrowane przypominają nam, że nasze życie jest pielgrzymką i w tej pielgrzymce ważne jest tylko to, ile pozostawimy dobra w sercu drugiego człowieka. – Ten rok przeżywamy pod hasłem „Wierzę w Kościół Chrystusowy”. Odpowiedzialny za życie konsekrowane w naszej Ojczyźnie – bp Jacek Kiciński – przewodniczący Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego Konferencji Episkopatu Polski – daje nam trzy wskazania, abyśmy tworzyli wspólnotę przez słowo, wierność i otwartość na Ducha Świętego. Przyjmując jego wskazania w obecności pasterza naszej diecezji, chcemy potwierdzić naszą wolę słuchania Słowa Bożego, wiernego trwania na modlitwie we wszystkich intencjach Kościoła, a szczególnie Kościoła lokalnego, a przez to być otwartymi na działalność Ducha Świętego – powiedział o. Kubka.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W homilii bp Grzegorz Kaszak wezwał osoby konsekrowane do praktykowania postu i modlitwy. – Święta prorokini Anna przyjęła właśnie ten styl życia – post i modlitwę. I taki styl macie prowadzić w swoim życiu. Mimo że świat was nie zrozumie lub będzie zachęcał do różnych form aktywności, to właśnie ten sposób – post i modlitwa – sprawia, że zło na świecie zostaje pokonane. Zdaję sobie sprawę, że ten styl życia nie zawsze będzie zrozumiały dla świata. Ale przypomnijmy sobie scenę uzdrowienia opętanego, gdy uczniowie wobec niego byli bezradni. Ojciec opętanego przyprowadza go więc do Jezusa, który wyrzuca złego ducha. Wtedy Jezus przypomniał uczniom, że ten rodzaj złych duchów można pokonać jedynie postem i modlitwą – powiedział hierarcha. Biskup podziękował także siostrom, braciom i ojcom zakonnym za przykład życia, za świadectwo, za znak, jakim są dla współczesnego, bardzo pogubionego świata. – Niech dobry Bóg wam błogosławi! Niech sprawi, aby wasze rodziny zakonne wzrastały zarówno w siłę ducha, jak i w liczbę – podkreślił pasterz Kościoła sosnowieckiego.

Obecnie na terenie diecezji sosnowieckiej działa 7 zakonów żeńskich: siostry honoratki – pracują w Będzinie; siostry duchaczki w Sułoszowej; siostry karmelitanki – mają 3 domy: w Sosnowcu, Wolbromiu i Czeladzi; siostry pasjonistki w Dąbrowie Górniczej i Dąbrowie Górniczej – Strzemieszycach – Dom Opieki dla Osób Starszych; siostry prezentki – prowadzą Przedszkole Publiczne w Bukownie; siostry serafitki – pracują w parafii Jaworznie – Byczynie i siostry służebniczki starowiejskie – mają 3 domy w trzech jaworznickich parafiach i jeden w Olkuszu. Mamy także przedstawicieli zgromadzeń męskich. W 90% zakonnicy prowadzą parafie. Wyjątek stanowią ojcowie kamilianie, którzy w Hutkach – Kankach stworzyli Centrum Opiekuńczo – Lecznicze. Poza tym w naszej diecezji są obecni franciszkanie reformaci – duszpasterzują w parafii św. Antoniego Padewskiego w Dąbrowie Górniczej; franciszkanie – reformaci – prowadzą parafię w Pilicy i Dzwono – Sierbowicach (w Pilicy znajduje się także postulat franciszkański); oblaci św. Józefa działają w parafii św. Jana Chrzciciela w Będzinie; pallotyni w parafii św. Łukasza Ewangelisty; salezjanie – prowadzą dwie parafie – św. Rafała Kalinowskiego w Sosnowcu i Nawrócenia św. Pawła w Dąbrowie Górniczej; sercanie – parafię Podwyższenia Krzyża świętego w Sosnowcu, a zmartwychwstańcy – parafię Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa w Sosnowcu.

2023-02-07 13:53

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Służą Jezusowi w Jego winnicy

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 6/2024, str. I

[ TEMATY ]

Dzień Życia Konsekrowanego

Karolina Krasowska

We Wschowie prowadzimy duże przedszkole, mamy sobotnie oratorium – powiedziała s. Teresa (z lewej)

We Wschowie prowadzimy duże przedszkole, mamy
sobotnie oratorium – powiedziała s. Teresa (z lewej)

W życiu osób konsekrowanych najważniejsze są składane śluby. To praktyka rad ewangelicznych w sposób radykalny stanowi centrum życia zakonnego – stwierdził bp Paweł Socha podczas diecezjalnych obchodów Dnia Życia Konsekrowanego w Rokitnie.

Światowy Dzień Życia Konsekrowanego został ustanowiony przez papieża Jana Pawła II w 1997 r. i jest obchodzony w Kościele 2 lutego, w święto Ofiarowania Pańskiego. Tegoroczne obchody w naszej diecezji odbyły się 3 lutego w Rokitnie. Spotkanie w sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej przebiegało pod hasłem: „Konsekrowani aktywni we wspólnocie Kościoła”. Rozpoczęło się w domu rekolekcyjnym konferencją o. Piotra Paradowskiego OFMConv z Zielonej Góry, oraz wspólną modlitwą przed wystawionym Najświętszym Sakramentem. Następnie w bazylice rokitniańskiej została odprawiona Msza św. z odnowieniem ślubów zakonnych, której przewodniczył bp Tadeusz Lityński. Homilię wygłosił bp Paweł Socha, który od 1951 r. należy do Zgromadzenia Księży Misjonarzy. W homilii biskup senior podkreślił, że osoby życia konsekrowanego realizują swoje powołanie w sposób radykalny, a więc całkowite oddanie się Bogu przez trzy śluby: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Jak zaznaczył, ich rezygnacja z małżeństwa i posiadania rodziny znajduje swoje przedłużenie w służbie bliźnim. – Miłość oblubienicy dla Oblubieńca znajduje swoje przedłużenie w miłości do tych, których wszyscy opuścili. To właśnie osoby konsekrowane są najbardziej wrażliwe na opuszczone dzieci, sieroty, niepełnosprawnych i uchodźców – zauważył biskup senior. Zwrócił uwagę, że w tych zgromadzeniach, gdzie często praktykuje się adorację Najświętszego Sakramentu, jest nie tylko więcej powołań, ale zachodzi ogromna przemiana na podobieństwo Chrystusa.
CZYTAJ DALEJ

Co wiemy o życiu Chrzciciela?

2025-12-10 09:38

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Bożena Sztajner/Niedziela

Są sytuacje, które zapraszają do poważnych rozważań. Zmuszają człowieka do zastanowienia się nad tym, co było i co może się stać, co robił i czy miało to sens, a jeśli miało, to jaki. Pyta się też, czy nie utracił talentów otrzymanych od Boga, czy dobrze wykorzystał swój czas, czy życia nie zmarnował. Czy wykorzystał wszystkie możliwości, by czynić dobro, podnosić na duchu, pocieszać, umacniać tych, którzy byli w potrzebie?

Gdy Jan usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, posłał swoich uczniów z zapytaniem: «Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?» Jezus im odpowiedział: «Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci zostają oczyszczeni, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. A błogosławiony jest ten, kto nie zwątpi we Mnie».Gdy oni odchodzili, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: «Co wyszliście obejrzeć na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze? Ale co wyszliście zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w domach królewskich są ci, którzy miękkie szaty noszą. Po co więc wyszliście? Zobaczyć proroka? Tak, powiadam wam, nawet więcej niż proroka. On jest tym, o którym napisano: „Oto Ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby przygotował Ci drogę”. Zaprawdę, powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on».
CZYTAJ DALEJ

Błogosławiona lekarka i błogosławiona pielęgniarka w kaplicy szpitalnej

2025-12-14 19:26

Magdalena Lewandowska

Relikwie pielęgniarki bł. s. Marty Wieckiej i lekarki bł. s. Ewy Bogumiły Noiszewskiej.

Relikwie pielęgniarki bł. s. Marty Wieckiej i lekarki bł. s. Ewy Bogumiły Noiszewskiej.

– Postawa tych dwóch błogosławionych kobiet jest dziś przypomnieniem, że nadzieja rodzi się tam, gdzie człowiek nie zostaje obojętny na cierpienie innych – mówi ks. Krzysztof Jankowski.

Kaplicę Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego przy ul. Borowskiej we Wrocławiu nawiedziły relikwie pielęgniarki bł. s. Marty Wieckiej i lekarki bł. s. Ewy Bogumiły Noiszewskiej, niezwykłych kobiet, które z oddaniem służyły chorym i cierpiącym. Eucharystii w szpitalnej kaplicy – która w Roku Świętym pełni funkcje kościoła jubileuszowego – przewodniczył ks. dr Marcin Kołodziej, asystent kościelny Dolnośląskiego Oddziału Stowarzyszenia Lekarzy Katolickich, a koncelebrowali ją kapelani szpitalni. Obecny był personel medyczny, pacjenci i wierni.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję