Pieśń Miłości – to tytuł oratorium, którego premierowe wykonanie odbyło się 24 września w kościele Matki Bożej Łaskawej i św. Sebastiana w Polkowicach.
Wydarzenie to było oficjalnym zakończeniem obchodów nadania Polkowicom patronatu św. Sebastiana. Utwór został skomponowany przez Adriana Sielickiego, muzykę napisał Daniel Dziuda. Jest to nowe dzieło, które wpisze się w historię najważniejszych wydarzeń miasta.
W sobotni wieczór zespół wokalny Cantus Mirabilis i zespół smyczkowy Sonus Animae zabrali słuchaczy w duchową podróż po życiu i męczeńskim świadectwie wiary św. Sebastiana, odnosząc je do Chrystusa. W pierwszej części usłyszeliśmy o wielkiej miłości Zbawiciela do człowieka oraz prowadzeniu Kościoła przez Ducha Świętego po drogach wiary, aby w drugiej części doświadczyć, że św. Sebastian poprzez łaskę wiary służył bliźnim, miłował swoich nieprzyjaciół, a nade wszystko był gotowy do heroicznego oddania życia w imię Jezusa.
Poszczególne utwory przeplatane były fragmentami historii z życia świętego, zaczerpniętymi z Żywotu św. Sebastiana. Koncert był prawdziwą ucztą duchową. Z wielkim pietyzmem wykonane utwory, solowe partie Aleksandry Lisowskiej-Gołek i Kamila Huszczo wprowadziły słuchaczy w mistyczny świat wiary i świadectwa świętego. Finałowy hymn Pobłogosław, Panie, Polkowicom wybrzmiał szczególnie donośnie i dostojnie. Każdy uczestnik mógł w wykonywanych utworach znaleźć coś dla siebie. Choć była to muzyka poważna, nie zabrakło nowoczesnych i bardzo współczesnych wątków muzycznych. Artyści z każdym utworem malowali przed nami obraz św. Sebastiana – świadka wiary, wprowadzając klimat medytacji i powierzenia się Bogu przez wstawiennictwo patrona. Na zakończenie publiczność nagrodziła artystów owacjami na stojąco.
Oratorium stało się duchowym pomnikiem wystawionym świętemu patronowi Polkowic. Organizatorami koncertu byli: Gmina Polkowice, Centrum Kultury w Polkowicach i Stowarzyszenie św. Sebastiana.
Warto przy okazji przypomnieć, że patronat św. Sebastiana nad miastem to spełnienie woli mieszkańców, władz miasta oraz spełnienie woli dawnych mieszkańców Polkowic, którzy przed wiekami zawierzyli swoje życie męczennikowi pierwszych wieków. Było to w 1680 r. podczas epidemii dżumy, która nawiedziła miasto. Wówczas rajcy miejscy oddali miasto pod opiekę świętego. Po ustaniu zarazy ufundowali mu ołtarz jako wotum wdzięczności za ocalenie mieszkańców. Ołtarz znajduje się po dzisiejszy dzień w kościele św. Michała Archanioła. Od tamtego czasu św. Sebastian czczony był jako patron Polkowic, choć oficjalnego dokumentu w tej sprawie nie było. W czasach powojennych zapomniano o tamtych wydarzeniach i patronie. Nawiązując do historii i tradycji, w 2019 r. radni miasta jednogłośnie podjęli uchwałę o ustanowieniu św. Sebastiana patronem Polkowic, a 4 lipca – dniem patrona. Po uzyskaniu zgody Stolicy Apostolskiej oraz duchowym przygotowaniu, 4 lipca br. miała miejsce uroczystość ogłoszenia św. Sebastiana patronem miasta.
13 października obchodzony była w Polsce jako XXIV Dzień Papieski. Z tej okazji odbywały się różne spotkania, wydarzenia i uroczystości. Oto kila pierwszych relacji z terenu diecezji. Dzień Papieski odbył się pod hasłem: „Święty Jan Paweł II. Ewangelia starości i cierpienia”.
Od 24 lat w Polsce w niedzielę poprzedzającą rocznicę wyboru kardynała Karola Wojtyły na papieża organizowany jest Dzień Papieski, by przypominać o tym ważnym dla Polski i świata wydarzeniu. W Legnicy, w kościele Matki Bożej Królowej Polski, została odprawiona Msza św. z udziałem szkół noszących imię św. Jana Pawła II i św. Jadwigi Śląskiej. Uroczystości przewodniczył ks. Jarosław Kowalczyk, diecezjalny koordynator Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia.
22 listopada Kościół obchodzi wspomnienie św. Cecylii. Należy ona do najsłynniejszych męczennic Kościoła rzymskiego. Żyła na przełomie II i III w. Jako młoda dziewczyna, złożyła ślub czystości.
Mimo iż zmuszono ją do małżeństwa z poganinem Walerianem, nie złamała swego przyrzeczenia, lecz pozyskała dla Chrystusa swego męża i jego brata. Wszyscy troje ponieśli śmierć męczeńską.
Jakub de Voragine w Złotej legendzie w taki oto sposób pisze o św. Cecylii: „Gdy muzyka grała, ona w sercu Panu jedynie śpiewała. Przyszła wreszcie
noc, kiedy Cecylia znalazła się ze swym małżonkiem w tajemniczej ciszy sypialni. Wówczas tak przemówiła do niego: Najmilszy, istnieje tajemnica, którą ci wyznam, jeśli mi przyrzekniesz,
że będziesz jej strzegł troskliwie. Jest przy mnie anioł Boży, który mnie kocha i czujnie strzeże mego ciała. Będziesz go mógł zobaczyć, jeśli uwierzysz w prawdziwego Boga i obiecasz,
że się ochrzcisz. Idź więc za miasto drogą, która nazywa się Appijska i powiedz biedakom, których tam spotkasz: Cecylia posyła mnie do was, abyście pokazali mi świętego starca Urbana.
Skoro ujrzysz jego samego, powtórz mu wszystkie moje słowa. A gdy on już oczyści ciebie i wrócisz do mnie, wtedy ujrzysz i ty owego anioła.
Walerian przyjął chrzest z rąk św. Urbana. Wróciwszy do Cecylii znalazł ją w sypialni rozmawiającą z aniołem. Anioł trzymał w ręce dwa wieńce z róż
i lilii i podał jeden z nich Cecylii, a drugi Walerianowi, mówiąc przy tym: Strzeżcie tych wieńców nieskalanym sercem i czystym ciałem, ponieważ
przyniosłem je dla was z raju Bożego. One nigdy nie zwiędną ani nie stracą swego zapachu i nigdy nie ujrzą ich ci, którym czystość nie jest miła”.
Pierwszym miejscem kultu św. Cecylii stał się jej grób w katakumbach Pretekstata, gdzie zachowała się grecka inskrypcja „Oddała duszę Bogu”. Następnie kryptę powiększono, przyozdabiając
jej sklepienie malowidłem przedstawiającym Świętą w postaci orantki.
Pierwsze ślady kultu liturgicznego Świętej męczennicy zawiera Sakramentarz leoniański z V w., gdzie znajduje się 5 formularzy mszalnych z własnymi prefacjami. Z kolei
w aktach synodu papieża Symmacha z 499 r. znajduje się wzmianka o kościele pw. św. Cecylii wzniesionym w połowie IV w. Inną sławną świątynią dedykowaną
Świętej jest bazylika zbudowana przez papieża Paschalisa na rzymskim Zatybrzu w początkach IX w., gdzie złożono pod ołtarzem jej doczesne szczątki.
Za patronkę muzyki kościelnej uznano św. Cecylię dopiero pod koniec średniowiecza. Miało to swoje źródła w błędnym rozumieniu treści jednej z antyfon oficjum brewiarzowego: Cantantibus
organis Coecilia Domino decantabat. Owo sformułowanie antyfony spowodowało powstanie licznych przedstawień ikonograficznych św. Cecylii, która gra na instrumencie przypominającym organy.
W nawiązaniu do tej średniowiecznej tradycji od XVI w. w Kościele zachodnim zaczęły powstawać stowarzyszenia, których celem było pielęgnowanie muzyki kościelnej. Największy jednak rozgłos
zyskało Stowarzyszenie św. Cecylii, które powstało w Bambergu w 1868 r.
Dążyło ono do odnowienia prawdziwej muzyki kościelnej poprzez oczyszczenie liturgii z elementów świeckich i przywrócenia w liturgii chorału gregoriańskiego oraz polifonii
Szkoły Rzymskiej. Rychło ruch cecyliański rozszerzył się na cały Kościół powszechny, a wybitni kompozytorzy dedykowali jej swoje dzieła.
Muzyka kościelna, pochodząca ze słowa i dosłyszalnego w nim milczenia, wymaga permanentnego nasłuchiwania Bożego głosu – napisał bp Piotr Greger, delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Muzyki Kościelnej, w Słowie na okoliczność wspomnienia św. Cecylii, przypadającego 22 listopada.
Bp Greger podziękował wszystkim, którzy na co dzień, na różnych odcinkach edukacji, a także formacji, troszczą się o wysoki poziom oraz piękno śpiewu liturgicznego i muzyki kościelnej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
