Reklama

Niedziela Wrocławska

Otworzyć Seminarium zachowując jego tradycję

Niedziela wrocławska 41/2017, str. 6

[ TEMATY ]

seminarium

Krzysztof Kunert

Nowy rektor ks. Kacper Radzki zaprasza do seminarium

Nowy rektor ks. Kacper Radzki zaprasza do seminarium

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

KRZYSZTOF KUNERT: – Wrocławskie seminarium gotowe na nowy rok akademicki?

KS. KACPER RADZKI: – Pierwszy rok w Henrykowie już rozpoczął formację. Oczywiście jesteśmy przygotowani.

– Nie szkoda Księdzu zostawiać Henrykowa?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Oczywiście, że szkoda. Szkoła, fundacja, seminarium Annus Propedeuticus, bo w takiej kolejności podejmowałem tam zadania, są mi bliskie i zmiana na pewno wiąże się ze smutkiem. Ale bycie księdzem daje ten komfort, że samemu nie podejmuje się decyzji o zadaniach, tylko je przyjmuje. Wierząc w światło Ducha Świętego, rozpocząłem nowe zadanie, które Ksiądz Arcybiskup przede mną postawił i w którym mnie widzi.

– Ilu kleryków uczy się we wrocławskim seminarium?

– W tej chwili mamy 74 kleryków, z pierwszym rokiem włącznie.

– A na pierwszym roku?

– Do Henrykowa przyjechało 15.

– Dlaczego młodzi mężczyźni wybierają studia w seminarium? Oferta studiów na Dolnym Śląsku jest bardzo bogata. Dlaczego więc seminarium?

Reklama

– Patrząc jedynie na ofertę, myślę że jest wiele ciekawszych miejsc do wyboru. I z tym młody człowiek, który wybrał seminarium, musi się zmierzyć na początku. Dalej mogę już mówić tylko za siebie, bo scenariusz powołania dla każdego pisany jest inaczej. Powiedziałbym, że to na tyle mocny stan wewnętrznego niepokoju, który kieruje młodego człowieka właśnie tutaj, a nie gdzie indziej.

– A dlaczego tutaj, a nie np. do Świdnicy czy Legnicy?

– Zdecydowana większość kleryków wrocławskich to klerycy pochodzący z archidiecezji wrocławskiej. Nie mamy na I roku kleryków z siostrzanych diecezji. Lokalizacja to podstawowe kryterium wyboru. Czasem wybierają nasze seminarium osoby spoza archidiecezji, kierując się prestiżem miasta, tradycją wrocławskiego Kościoła, który jest siedzibą metropolii, ale nie ma ich zbyt wiele.

– Przychodzą do seminarium zaraz po maturze czy są to późniejsze powołania?

– Obserwuję to z bliska od 4 lat. W tej chwili można powiedzieć, że mniej więcej pół na pół, z zastrzeżeniem, że statystykom i powołaniom nie bardzo jest po drodze. Zatem 50% to ludzie zaraz po maturze lub chwilę po, a drugie 50% to osoby, które albo skończyły studia, albo przez kilka lat mierzyły się z pytaniem, co robić w życiu. Są też tacy, w tym roku to jedna osoba, którzy przychodzą do nas w dojrzałym wieku. Mamy jednego kleryka +35, który studiuje w seminarium międzydiecezjalnym w Krakowie. Tak czy inaczej większość z nich pochodzi ze wspólnot i ruchów katolickich.

– A skąd ta tendencja, aby zacząć formację po studiach lub po kilku latach pracy? Ksiądz Rektor jest jej najlepszym przykładem.

Reklama

– Wynika to być może stąd, że dojrzałość osobowościowa przypisywana jest dziś do coraz wyższego wieku. Myślę, że mogę z dużą odpowiedzialnością powiedzieć, że część osób zdających egzamin dojrzałości nie jest dojrzała w społecznym rozumieniu tego słowa.

– A jak to było z Księdzem?

– Zanim zostałem księdzem, skończyłem studia pedagogiczne i podjąłem pracę w zakładzie poprawczym. Do seminarium poszedłem mając 27 lat. A w międzyczasie robiłem wiele innych rzeczy.

– Wywołał Ksiądz temat seminarium. Z jaką wizją przychodzi na Ostrów Tumski jego nowy szef?

– Wizja seminarium nowego szefa wpisuje się w wizję jego szefa, czyli Księdza Arcybiskupa. Także w tradycję, która jest mocno zakorzeniona w murach wrocławskiego Domu Słowa, oraz w zapatrywania nowych przełożonych ze współpracy, z którymi bardzo się cieszę i obecność których bardzo cenię. Będziemy przecież pracować w „tandemie”. Nie będzie więc żadnej rewolucyjnej zmiany. Owszem, zauważam potrzebę wyjścia naprzeciw niektórym zjawiskom społecznym i chciałbym trochę seminarium otworzyć.

– Co to znaczy?

Reklama

– To znaczy chcę pozwolić klerykom zetknąć się z różnego rodzaju formami duszpasterstwa. Mam na myśli m.in. Oazę, Domy Kościół, Kurs Alfa, ruchy charyzmatyczne, Federację Skautów Europy, tak aby księża wychodzący z wrocławskiego seminarium je znali i z nimi współpracowali. Druga sprawa to chciałbym mocniej zaangażować seminarium w akcje ogólnodiecezjalne. Jest to zresztą akcent, który mocno do seminarium przypisuje Ksiądz Arcybiskup. I trzecia rzecz, którą chciałbym wprowadzić to stworzenie młodemu człowiekowi warunków do porozmawiania ze sobą i, co ważniejsze, usłyszenia głosu Pana Boga. Młodzi dziś nie potrafią słuchać, bo wokół nich jest wiele dźwięków. Mierzenie się z ciszą jest więc nie lada wyzwaniem, a doświadczenie Kościoła pokazuje, że to właśnie w ciszy głównie można się z Bogiem zmagać. Nie są to zresztą jakieś zdecydowanie nowe kroki – seminarium zawsze je podejmowało – raczej chcę poszukiwać innych form ich realizacji.

– To co będzie z komórkami i laptopami w pokojach kleryckich?

– Narzędzia są po to, aby z nich korzystać. To w jaki sposób z nich korzystamy, zależy od naszych intencji. Arystoteles mawiał, że umiar jest cnotą. Chodzi więc o roztropność, żeby i nie demonizować zdobyczy cywilizacji, ale sięgać po nie na chwałę Boga i pożytek ludziom. Odpowiadając konkretnie, klerycy mogą korzystać z komórek i komputerów na zasadach, które określa regulamin.

– Prywatnie nowy rektor wrocławskiego seminarium to postać bardzo oryginalna. Jujutsu, bieganie, motory, autobusy… Będzie więcej sportu w seminarium?

– Chciałbym, ale nie będę zmuszał, tylko zachęcał. Ale to też nie jest tylko problem seminarium, bo młode pokolenia w całej Europie zmagają się z brakiem ruchu. Ale obiecuje, że nie będę nawet sugerował nikomu zrobienia prawa jazdy kategorii D (śmiech)…

– Czyli wschodnie sztuki walki nie będą obowiązkowe?

– Fakt, to moje hobby, ale poważnie mówiąc, wszyscy w seminarium jesteśmy jako powołani do kapłaństwa zobligowani do budowania relacji z najwyższym Kapłanem, którym jest Jezus Chrystus. On jako człowiek swoje talenty składał na ołtarzu tej ofiary, którą przybliżał ludzi do Boga. I tak to widzę zdecydowanie.

2017-10-04 10:52

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kolejny stopień w drodze do kapłaństwa

[ TEMATY ]

seminarium

Bartosz Kasprzak

18 grudnia (piątek) w Wyższym Seminarium Duchownym w Częstochowie miało miejsce Ad Misio do diakonatu, czyli wejście w ostateczne przygotowanie do święceń diakonatu kleryków roku V.
CZYTAJ DALEJ

Kongregacja kardynałów: komunikat na temat liczby elektorów i kard. Becciu

2025-04-30 11:10

[ TEMATY ]

konklawe

Vatican Media

Obradujący na siódmej kongregacji generalnej kardynałowie wydali oświadczenie odnoszące się do niektórych kwestii proceduralnych dotyczących konklawe. Chodzi o wyższą niż przewidziano liczbę kardynałów elektorów, a także o uprawnienia kard. Angelo Becciu.

W sprawie kardynałów elektorów „Kongregacja zauważyła, że Jego Świątobliwość Papież Franciszek, ustalając liczbę kardynałów większą niż 120, ustanowioną przez nr 33 Konstytucji Apostolskiej Universi Dominici Gregis św. Jana Pawła II, z dnia 22 lutego 1996 r., wykonując swoją najwyższą władzę, odstąpił od tego przepisu prawnego, na mocy którego kardynałowie przekraczający liczbę graniczną nabyli, zgodnie z nr 36 tej samej Konstytucji Apostolskiej, prawo wyboru Papieża Rzymu, od momentu ich kreowania i ogłoszenia”.
CZYTAJ DALEJ

Nawet kiedy człowiek zapomina o Bogu, to jednak Bóg nie zapomina o człowieku

2025-05-01 16:30

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Karol Porwich/Niedziela

Nawet kiedy człowiek zapomina o Bogu, kiedy myśli, że Go nie ma lub że umarł, to jednak Bóg nie zapomina o człowieku. Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie. Oto wyryłem cię na obu dłoniach, twe mury są ustawicznie przede Mną (Iz 49, 15-16) – powie Bóg.

Jezus znowu ukazał się nad Jeziorem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby». Odpowiedzieli mu: «Idziemy i my z tobą». Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili. A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus. A Jezus rzekł do nich: «Dzieci, macie coś do jedzenia?» Odpowiedzieli Mu: «Nie». On rzekł do nich: «Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie». Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: «To jest Pan!» Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem prawie nagi – i rzucił się wpław do jeziora. Pozostali uczniowie przypłynęli łódką, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko – tylko około dwustu łokci. A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli rozłożone ognisko, a na nim ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: «Przynieście jeszcze ryb, które teraz złowiliście». Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć nie rozerwała się. Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!» Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?», bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im – podobnie i rybę. To już trzeci raz Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał. A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?» Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje». I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?» Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś owce moje». Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz». To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to, rzekł do niego: «Pójdź za Mną!»
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję