Reklama

Święci i błogosławieni

Pierwszy święty Rewolucji Francuskiej

Od 16 października 2016 r. Kościół ma siedmioro nowych świętych. Wśród nich skromny zakonnik – lasalianin, br. Salomon Leclercq. Jest to trzecia i ostatnia kanonizacja podczas Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

We francuskim Boulogne-sur-Mer 15 listopada 1745 r. przyszło na świat piąte dziecko Franciszka i Marii z d. Dupont. Na chrzcie nadano mu imiona Wilhelm Mikołaj Ludwik, jednak to drugie było używane na co dzień. Ojciec przyszłego świętego był znany w okolicy jako dobrze prosperujący handlowiec alkoholi, soli i drewna. Matka, która przede wszystkim zajmowała się domem i dziećmi (w sumie dziewięciorgiem), umiejętnie pomagała mężowi w prowadzeniu interesów. Stworzyli dom, w którym najważniejszymi wartościami były: wspólna modlitwa, nauka, praca, wzajemna miłość i szacunek. Surowe wychowanie i nauka w pobliskiej szkole kościelnej nie przypadły do gustu Mikołajowi, który w dziecięcym sprzeciwie wykrzyknął: „Mamo, ja nie chcę być świętym!”. Nie pociągała go, jak reszty braci, dalsza edukacja w renomowanym kolegium, ale raczej praktyczne przygotowanie do zawodu w szkole handlowej prowadzonej w rodzinnym mieście przez braci szkolnych. Choć namawiano go, aby został marynarzem, powiedział wówczas: „Mądrze jest nie narażać się na utratę nieba w zuchwałym dążeniu do bogactw”.

Reklama

Po zakończeniu nauki podjął staż u kupca skór. Jako zdolny fachowiec przez pół roku zarządzał browarem swojego wuja, po czym wyjechał do Paryża, aby zdobyć zawodowe doświadczenie. Atmosfera stolicy, przesiąknięta duchem oświecenia, nie odpowiadała Mikołajowi, który po głębokim namyśle postanowił wstąpić do Zgromadzenia Braci Szkół Chrześcijańskich. Na prośbę rodziny swoją decyzję zweryfikował na rekolekcjach u trapistów.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Braterskie powołanie

Reklama

Zgromadzenie, do którego wstąpił 21-letni Leclercq, zostało założone w 1680 r. przez św. Jana de La Salle (1651 – 1719) – kapłana, doktora teologii, wybitnego pedagoga i reformatora szkolnictwa. W tej wspólnocie nie ma księży, a jedynie bracia, którzy nie przyjmują święceń, aby całkowicie poświęcić się posłannictwu edukacyjnemu. Ich szkoły owocnie działały niemal w całej Francji. Po dwóch miesiącach postulatu 17 maja 1768 r. w Rouen Mikołaj otrzymał charakterystyczny lasaliański habit i nowe imię – Salomon. Jego mistrz nowicjatu, widząc duchowe przymioty młodego adepta, wyznaczył mu ambitny plan: „Zostań świętym!”. Po zakończeniu wstępnej formacji br. Salomon uczył i katechizował na różnych placówkach. Zdarzało się, że miał w klasie 130 uczniów! Pociągnięty jego przykładem do zgromadzenia wstąpił młodszy brat – Eustachy. W 1772 r. br. Salomon złożył śluby wieczyste. Przełożeni, doceniwszy jego duchowe i pedagogiczne walory, mianowali go najpierw pomocnikiem mistrza nowicjuszy, a potem powierzyli mu samodzielne prowadzenie nowicjatu w Maréville. Swoją posługę wobec kandydatów do zgromadzenia br. Leclercq pełnił z całym oddaniem, przygotowywał ich do życia duchowego i przyszłej posługi wobec dzieci i młodzieży. Wpajał nowicjuszom głęboką cześć dla Eucharystii i Matki Bożej oraz propagował niedawno ustanowiony kult Serca Pana Jezusa. Kolejnym ważnym zadaniem, które powierzono br. Salomonowi, była funkcja ekonoma w Maréville. Prowadził rachunki, a oprócz tego musiał się troszczyć o budynki wspólnoty, szkoły, o gospodarstwo i oczywiście o utrzymanie ponad 200 osób (braci i mieszkańców internatu). Uzupełniał także studia z dziedziny matematyki, aby potem wykładać ją młodym braciom w Melun. Podczas Kapituły generalnej w 1787 r. został sekretarzem przełożonego generalnego. Razem z nim wizytował wspólnoty i służył współbraciom.

Męczennik za wierność papieżowi

Reklama

W tym czasie we Francji narastało napięcie społeczne podsycane wolnomyślicielskimi ideami. 14 lipca 1789 r. rozjuszony tłum zdobył Bastylię – to wydarzenie przyjmuje się jako początek rewolucji francuskiej. W lutym następnego roku rząd zniósł zakony, a w listopadzie nakazał wszystkim duchownym złożyć przysięgę, która była faktycznym zerwaniem ze Stolicą Apostolską. Ci, którzy ją odrzucili, byli pierwszymi podejrzanymi nowych władz. Superior generalny, br. Agaton, i jego sekretarz przenieśli się do Paryża, aby z bliska śledzić rozwój wypadków i troszczyć się o dobro zgromadzenia, które liczyło wówczas 800 braci, a ci mieli pod opieką 120 szkół z 34 tys. uczniów. Przyszły święty przeczuwał, że za wierność Kościołowi przyjdzie mu zapłacić najwyższą cenę. W ostatnim liście napisał do swojej siostry: „Znośmy radośnie i z dziękczynieniem krzyże i zmartwienia, jakie Bóg nam ześle”. Tego samego dnia, w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w 1792 r., br. Salomon został aresztowany i odprowadzony do kościoła Karmelitów, zamienionego na więzienie. Znalazł się tam w licznym gronie więzionych: biskupów, księży i zakonników, a także świeckich. 2 września po południu dwie bandy rewolucjonistów osaczyły więźniów – jedna od strony ogrodu, druga od drzwi kościoła. Dla formalności padało pytanie, czy aresztowany złoży przysięgę. Odpowiedź negatywna równała się ze śmiercią. W ruch poszły szable, piki i strzelby – bezbronnych duchownych po prostu zmasakrowano; tylko nielicznym udało się zbiec. Takie same mordy miały miejsce także w innych dzielnicach stolicy. Spośród wrześniowych ofiar Kościół 191 ogłosił męczennikami. Proces w celu zebrania potrzebnej dokumentacji rozpoczął się w 1901 r. Uwieńczyła go beatyfikacja, której dokonał Pius XI 17 października 1926 r. Wtedy wyznaczono 2 września na dzień ich liturgicznego święta.

Kanonizacyjny cud

Nabożeństwo do bł. Salomona zostało rozpowszechnione przez braci szkolnych niemal na całym świecie. Do jego kanonizacji potrzebny był jeden cud. Wydarzył się on w 2007 r. w Wenezueli. Pięcioletnia wówczas María Alejandra Hernández, mieszkanka sierocińca w Sabanecie, została ukąszona w stopę. Początkowo myślano, że jest to niegroźne ugryzienie insekta. Jednak kiedy następnego dnia siniak się rozszerzył, a z nosa i dziąseł dziewczynki zaczęła lecieć krew, natychmiast przewieziono ją do kliniki w Caracas. Tam stwierdzono, że ukąszenie pochodzi od węża z rodziny grzechotnikowatych. Pacjentce dawano znikome szanse na przeżycie i zamierzano dokonać amputacji zainfekowanej nogi. W tym czasie siostry, dzieci i parafianie modlili się w kościele przed figurą bł. Salomona, który jest bardzo czczony w okolicy. Niespodziewanie stan Maríi natychmiast się poprawił. Nie tylko zbędna okazała się amputacja, ale też noga była całkowicie zdrowa i sprawna. To nadzwyczajne wydarzenie zostało zbadane przez trybunał kościelny w Caracas w 2011 r., a następnie przez medyków i teologów watykańskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Ich pozytywną opinię o niewytłumaczalnym naukowo, nagłym i trwałym uzdrowieniu potwierdził papież Franciszek, podpisując dekret o cudzie 9 maja 2016 r.

Patron na dzisiejsze czasy

Brat Salomon Leclercq jest pierwszym męczennikiem zgromadzenia, pierwszym bratem szkolnym wyniesionym na ołtarze po założycielu i pierwszym kanonizowanym męczennikiem z czasów rewolucji francuskiej. Choć od jego śmierci minęło ponad 200 lat, to właśnie w XXI wieku Kościół ukazuje jego świadectwo całemu światu. Nowy święty jest bliski tym, którzy dzień po dniu wykonują swoje obowiązki najlepiej, jak potrafią. Nie poszedł drogą kariery, poświęcił się natomiast nauczaniu i wychowywaniu dzieci i młodzieży, od których w każdym czasie zależy przyszłość społeczeństwa czy państwa. Jego umiłowanie zakonnego powołania wcale mu nie przeszkadzało w kochaniu swojej rodziny, z którą bliskie i serdeczne kontakty utrzymywał do końca życia. Autentyzmem życia poświęconego Bogu pociągał swoje rodzeństwo do pójścia drogą kapłaństwa czy zakonnej konsekracji. Swoją wierność Chrystusowi w czasach, gdy wieszczono koniec Kościoła, udowodnił męczeńską śmiercią. Wszystko to sprawia, że św. br. Salomon jest świadkiem niezwykle aktualnym dla naszych czasów.

2016-10-12 08:50

Ocena: +2 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Błogosławiony dla naszej ziemi

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 19/2013, str. 1

[ TEMATY ]

błogosławiony

Ze zbiorów Cichych Pracowników Krzyża

11 maja – beatyfikacja ks. prał. Luigiego Novarese

11 maja – beatyfikacja ks. prał. Luigiego Novarese

27 marca 2010 r. papież Benedykt XVI podpisał dekret stwierdzający heroiczność cnót zmarłego w 1984 r. ks. prał. Luigiego Novarese. Ważnym etapem na drodze do beatyfikacji było zatwierdzenie cudu za jego wstawiennictwem 19 grudnia 2011 r. Beatyfikacja kapłana związanego z Głogowem i naszą diecezją została zaplanowana na 11 maja br. Uroczystości beatyfikacyjne odbędą się w Rzymie w Bazylice św. Pawła za Murami. Na to wydarzenie z diecezji wyruszyła specjalna pielgrzymka pod przewodnictwem bp. Stefana Regmunta

Dzieła ks. Novarese są obecne w naszej diecezji. Najbardziej rozpoznawalnym jest stowarzyszenie Cichych Pracowników Krzyża. Jest to stowarzyszenie kapłanów oraz osób świeckich konsekrowanych, zaangażowanych w uświadamianie chorym chrześcijańskiego sensu cierpienia. Do Polski przeszczepili je ks. Janusz Malski i ks. prał. Ryszard Dobrołowicz, ówczesny proboszcz parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Głogowie. Ks. prał. Dobrołowicz w 1986 r. spotkał s. Elwirę Miriam Psorully, współzałożycielkę dzieła. Oficjalne kontakty pomiędzy diecezją a stowarzyszeniem nawiązano 16 października 1986 r. podczas konsekracji biskupiej ks. Józefa Michalika w Rzymie. Padła wówczas propozycja, aby stowarzyszenie wybudowało swój dom w Głogowie. Stowarzyszenie przyjęło propozycję. 27 października 1989 r. bp Michalik poświęcił teren pod budowę domu w Głogowie. 4 czerwca 1992 r. nasza diecezja podpisała umowę ze stowarzyszeniem Cichych Pracowników Krzyża normującą zasady współpracy. Dla stowarzyszenia ważnym dniem był 17 maja 2001 r. Cisi Pracownicy Krzyża zostali wówczas uznani przez Papieską Radę ds. Świeckich za międzynarodowe prywatne stowarzyszenie wiernych na prawie papieskim. Działalność dzieła polega na szeroko pojętej służbie osobom potrzebującym. W sposób szczególny ich działalność polega na: organizowaniu i animowaniu rekolekcji, dni skupienia i duchowości, kursów formacyjnych, pielgrzymek, sympozjów oraz na działalności kulturalno-rekreacyjnej i wydawniczej, a także na tworzeniu i realizacji programów formacyjnych i ewangelizacyjnych w ramach duszpasterstwa osób cierpiących, na towarzyszeniu i opiece nad chorymi, starszymi wiekiem lub będącymi w jakiejkolwiek potrzebie kapłanami, na promowaniu i troszczeniu się o chorych i niepełnosprawnych w placówkach służby zdrowia i w ramach opieki socjalno-zdrowotnej i opiekuńczo-rehabilitacyjnej.
CZYTAJ DALEJ

Wiara, rap i prawdziwe życie!

2025-10-01 19:42

Archiwum organizatorów

Parafia św. Andrzeja na Wrocławskich Stabłowicach zaprasza na spotkanie z RapPedagogiem

Parafia św. Andrzeja na Wrocławskich Stabłowicach zaprasza na spotkanie z RapPedagogiem

Już w tę niedzielę, 5 października, parafia św. Andrzeja Apostoła na Wrocławskich Stabłowicach zaprasza na wyjątkowe spotkania z Dobromirem Makowskim – RapPedagogiem – pedagogiem, streetworkerem, wykładowcą i raperem, który dzieli się swoją historią życia, nawrócenia i działania Boga.

– To nie będzie typowy wykład. Będzie HIP-HOP, prawdziwe świadectwo i rozmowa – wszystko, co porusza i zostaje w sercu – zachęcają organizatorzy. O godzinie 16.00 rozpocznie się spotkanie RapPedagoga z rodzicami, a o godzinie 19.00 spotkanie z młodymi. Zaproszona jest młodzież od 7 klasy szkoły podstawowej. Wstęp na oba spotkania jest wolny!
CZYTAJ DALEJ

Polacy zapłacą podatek od wiary? W Senacie trwa dyskusja nad petycją dot. wprowadzenia nowego podatku kościelnego

2025-10-02 12:12

[ TEMATY ]

podatek

podatek kościelny

Karol Porwich/Niedziela

W polskim Senacie trwa dyskusja nad obywatelską petycją dotyczącą wprowadzenia nowego podatku kościelnego. Zgodnie z propozycją, osoby deklarujące przynależność do związku wyznaniowego miałyby przekazywać 8 proc. podatku dochodowego na rzecz swojego Kościoła. Pomysł nawiązuje do rozwiązań funkcjonujących od lat w Niemczech - informuje portal RMF24.pl.

Do Senatu trafiła petycja obywatelska postulująca wprowadzenie w Polsce podatku kościelnego. Zgodnie z propozycją, osoby zatrudnione na umowę o pracę, zlecenie lub dzieło, które zadeklarują przynależność do Kościoła lub związku wyznaniowego, miałyby przekazywać 8 proc. podatku dochodowego na rzecz swojej wspólnoty religijnej. Podatek byłby pobierany przez pracodawcę lub zleceniodawcę i przekazywany do urzędu skarbowego, a następnie na konto zadeklarowanego Kościoła - czytamy dalej.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję