Rekolekcje i pielgrzymki, wyjazdy duszpasterskie, szkoły medytacji i modlitwy, po prostu „wakacje z Bogiem”- gdy mamy więcej czasu, możemy wreszcie zająć się sobą, swoim rozwojem duchowym, mamy też czas, by ułożyć naszą relację bosko-ludzką. Wiedzą o tym również rekrutujący do sekt, rożnego typu guru, psychomanipulanci i zwykli szarlatani. Latem sekty zbierają prawdziwe żniwo, głównie wśród osób młodych, ale nie tylko.
Sekty i grupy psychomanipulacyjne wciąż stanowią spore zagrożenie. Szacuje się, że w naszym kraju działa ok. 300 tego typu organizacji, w które bezpośrednio uwikłanych jest 300 tys. osób. Sekty dążą do całkowitego przejęcia osoby, jej sposobu myślenia, postrzegania świata, zarządzania czasem i relacjami. Model łapania w swe sidła jest w zasadzie zawsze podobny. Zaczyna się od zwykłego spotkania, np. spytania o drogę, ale potem rozmowa jest sondowaniem potrzeb, szczególnie tych duchowych i psychicznych. To pierwszy krok. Drugi to już tzw. bombardowanie miłością, które może różnie wyglądać. Wtedy grupa próbuje stworzyć wokół osoby klimat zainteresowania, współczucia, akceptacji, dając to, czego temu człowiekowi brakowało. Osoby słabe psychicznie i podatne na manipulację oraz podchodzący do religii i swej wiary w sposób emocjonalny często pozytywnie odpowiadają na nową wspólnotę, która chce ich przygarnąć.
Nie jest łatwo zakwalifikować jakąś grupę jako sektę. Coraz częściej organizacje psychomanipulacyjne nie są związane wprost z religią czy formą kultu. Swoje cele przedstawiają jako terapeutyczne, ekologiczne czy charytatywne. Zdarza się, że szkoły języków obcych tak naprawdę są wstępem do rekrutacji. Również instruktorzy ćwiczeń fizycznych, głównie jogi czy ośrodki medycyny niekonwencjonalnej mogą mieć podobną funkcję. Osobę uwikłaną w sektę, adepta, grupa wciągać będzie coraz bardziej, zajmując jego czas, umiejętności, środki materialne. Wyrwanie się z tych sideł jest niezwykle trudne. Pomocą mogą służyć specjalistyczne Centra Informacji o Nowych Ruchach Religijnych i Sektach.
Co się dzieje, gdy zabraknie miłości? Dlaczego ludzie szukając odpowiedzi, znajdują je w sektach?
Ewa Monastyrska: Miałeś kilkanaście lat, gdy w twoim sercu zaczął się bunt. Nie bez przyczyny... Tak trafiłeś na wyznawców Hare Kryszna.
Damian: W latach 90. ruch Hare Kryszna działał bardzo prężnie. Mówimy oczywiście o dużych ośrodkach miejskich takich jak Lublin i inne miasta wojewódzkie. W Lublinie znajdowało się duże mieszkanie na Czubach. Był to klasztor, w którym przez pewien czas także i ja mieszkałem. Na Starym Mieście znajdowała się świątynia, miejsce spotkań, gdzie widywaliśmy się w niedzielę. Gdy trafiała tam osoba, która miała wątpliwości, zbuntowana, szukająca, wówczas bardzo chętnie opiekowali się nią. Mój tata zmarł nagle, odebrał sobie życie. Nie wiedziałem dlaczego i nikt nie dał mi na to odpowiedzi. Tam od razu mi wyjaśnili, że powodem jest reinkarnacja. Powiedzieli, że widocznie mój tata musiał tak odkupić swoje winy z poprzedniego życia, a ja, pewnie w swoim poprzednim życiu skrzywdziłem kogoś innego i teraz sam muszę cierpieć. Uwierzyłem w to, bo wydawało mi się to logiczne.
Działanie Ducha Świętego w Kościele jest wielostronne. Nie sposób go wyliczyć ani nawet sobie wyobrazić. Próbuje to robić teologia, lecz bez większych sukcesów. Odkrywają je natomiast dusze mistyczne. Uczą one, że działanie Ducha Świętego polega najpierw na usuwaniu wszelkich ograniczeń w myśleniu wierzących.
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem. Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie. A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie».
Sulechowianie po raz kolejny mieli okazję nie tylko dowiedzieć się jak działają organy, ale też samemu na nich zagrać. Wszystko to za sprawą inicjatywy: „Co piszczy w piszczałce?” do udziału w której 22 maja zaprosił sulechowski organista z fary.
Wydarzenie odbyło się w ramach Dni Sulechowa. W zeszłym roku mieszkańcy miasta mieli okazję poznać z tutejszego kościoła garnizonowego, które wykonał Albert Spiegel w 1907 roku. Teraz instrument z fary czyli kościoła pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, gdzie proboszczem jest ks. Andrzej Szkwarek.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
