Zazwyczaj w Biblii mowa jest o niebie w liczbie mnogiej, czyli o niebiosach, poczynając już od Księgi Rodzaju, gdzie czytamy, że Pan Bóg stworzył „niebiosa” (oczywiście, mam na myśli tekst oryginalny, czyli w języku hebrajskim). Ogólnie można napisać, że w Starym Testamencie niebo jest częścią stworzonego przez Boga kosmosu. Znajduje się gdzieś wysoko (w górze) i jest tam Boży tron - „Pan w niebie tron swój ustawił, a swoim panowaniem obejmuje wszechświat” (Ps 103, 19). Właśnie z tego miejsca, według starotestamentowych wyobrażeń, Bóg spogląda na ziemię i nią kieruje. Mało tego, może również „zamknąć niebo”, czyli po prostu nie będzie deszczu.
Jeśli chodzi o Nowy Testament, to wyrażenie „niebo i ziemia” oznacza całość stworzenia. Ponadto niebo nabiera znaczenia teologicznego, ponieważ Pan Jezus wstąpił do niego (por. np. Dz 1, 10n). Według Listu do Hebrajczyków, Chrystus to wielki arcykapłan, który „przeszedł przez niebiosa” i dzięki temu mamy trwać „mocno w wyznawaniu wiary” (4, 14). „Sedno zaś wywodów stanowi prawda: takiego mamy arcykapłana, który zasiadł po prawicy tronu Majestatu w niebiosach” (Hbr 8, 1). „Stamtąd oczekują Go wraz z Pawłem wierni (Flp 3, 20). Tym samym niebo stanowi obraz i «miejsce» ostatecznego zbawienia, a także oczekiwanej z nadzieją egzystencji u Boga: nastanie «niebo nowe i ziemia nowa» (Ap 21, 1; por. Iz 65, 17; 66, 22). Pragnieniem ludzi jest znalezienie się tam (por. Flp 3, 20)” - „Nowy leksykon biblijny”, Wydawnictwo „Jedność”, Kielce 2011, s. 522.
Papież Benedykt XVI w liście apostolskim „Porta fidei”, który zapowiada Rok Wiary, wzywa katolików do tego, by „na nowo odkryć smak karmienia się Słowem Bożym” i Eucharystią. Przywołując zaś 50. rocznicę zwołania Soboru Watykańskiego II oraz 20. rocznicę ogłoszenia Katechizmu Kościoła Katolickiego, zachęca do ponownego odkrycia podstawowych treści naszej wiary.
Do tych papieskich myśli nawiązał również abp Wacław Depo w kazaniu, które wygłosił podczas uroczystej Eucharystii w bazylice archikatedralnej pw. Świętej Rodziny, rozpoczynającej Rok Wiary w naszej archidiecezji, 11 października o godz. 18. Wraz z nim w koncelebrze było 138 duchownych (wielu księży spowiadało w konfesjonałach) na czele z naszymi biskupami: abp. seniorem Stanisławem Nowakiem, bp. Antonim Długoszem oraz bp. Janem Wątrobą, a także o. Izydorem Matuszewskim, generałem zakonu Ojców Paulinów oraz o. Romanem Majewskim, przeorem Jasnej Góry. W tej Mszy św. połączonej z Nieszporami wzięli też udział m.in.: przedstawiciele kapituł, osoby życia konsekrowanego, przedstawiciele ruchów i stowarzyszeń katolickich, klerycy naszego Wyższego Seminarium Duchownego oraz alumni naszego Niższego Seminarium, a także licznie zgromadzeni wierni, którzy szczelnie wypełnili świątynię.
Wcześniej wniesiono w procesji Ewangeliarz, Katechizm Kościoła Katolickiego oraz Dokumenty Soboru Watykańskiego II w asyście znaku światła - dwunastu lampionów. Po zakończeniu zaś Eucharystii Metropolita Częstochowski przekazał Księżom Dziekanom Dokument Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji - „Żyć Rokiem Wiary”.
Mszę św. moderował ks. prał. Andrzej Przybylski, rektor naszego Wyższego Seminarium. Abp Wacław Depo w swoim wystąpieniu wielbił Boga za wszystko, co jest nam daje przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym, a co przeżywamy we wspólnocie Kościoła. - Niech będzie Bóg uwielbiony! - wołał Metropolita Częstochowski. - Głoszenie prawdy Ewangelii dokonuje się przez dar Ducha Świętego w Kościele (…). Wiara jest nam dana we wspólnocie (…). Wiara odpowiada naturze człowieka, która jest rozumna i wolna (…). Wiara szuka i odnajduje człowieka - mówił nasz Pasterz. Powołując się natomiast na liturgię słowa, wskazywał na Chrystusa jako Światłość świata i ukazywał prawdę oraz piękno wiary. W nawiązaniu do nauczania Benedykta XVI, utrzymywał, że w Kościele jest „pozytywne napięcie” i pragnienie głoszenia Chrystusa współczesnemu światu, tym bardziej że wielu ludzi ulega „życiowemu upustynnieniu”. Ewangelia jest zaś głosem Boga, który „daje się słyszeć”.
Ksiądz Arcybiskup mówił też o polskiej rzeczywistości. Powołał się na kard. Stanisława Nagyego, który publikuje na łamach „Niedzieli”, odnosząc się do tego, że tylko wiara daje odpowiedzi na elementarne pytania człowieka dotyczące jego pochodzenia i celu, do którego zmierza jego życie. Nawiązał też do katolickiego publicysty - Grzegorza Górnego. Ostatnio zwrócił on uwagę na ateistyczną akcję billbordową. Jest ona bardziej agresywna niż na Zachodzie, bo zestawia na równi kradzież, zabójstwo i wiarę. - To jest odejście od rozumu - skomentował tę zbitkę myślową abp Wacław Depo. Na koniec przywołał wstawiennictwa Matki Bożej Kościoła i bł. Jana Pawła II. - Wołamy i prosimy! Błogosław nam z Domu Ojca na drogach wierności łasce - zakończył.
Dopełnieniem wejścia w Rok Wiary było archidiecezjalne czuwanie na Jasnej Górze oraz projekcja filmu „Bitwa pod Wiedniem” (jednym z jego patronów medialnych jest „Niedziela”) w Cinema City przy al. Kościuszki.
Don Orione bardzo umiłował naszą ojczyznę, mimo że nigdy w niej nie był.
Alojzy urodził się w Pontecurone, w pobliżu Tortony (Włochy). W wieku 6 lat rozpoczął naukę w szkole prywatnej w stopniu podstawowym. Gdy miał 14 lat, jego proboszcz umieścił go w internacie w Turynie, który założył i prowadził św. Jan Bosko. W październiku 1889 r. Alojzy wstąpił do diecezjalnego seminarium duchownego w Tortonie. 13 kwietnia 1895 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Bardzo bliski był mu los ubogich chłopców. „Z sercem przepełnionym tą miłością idźcie poszukiwać chłopców, którzy szczególnie w niedziele wałęsają się po ulicach i placach naszego miasteczka; wychodźcie im naprzeciw z wielką miłością, nie czujcie nigdy zmęczenia, przymykajcie oko na ich niedoskonałości, umiejcie współczuć i cierpieć wraz z nimi” – napisał. Jeszcze jako kleryk gromadził ich i uczył prawd wiary. Wspierał ich także materialnie. Jako neoprezbiter w Konwencie św. Klary został kierownikiem duchowym tamtejszej młodzieży. Równocześnie młody kapłan nawiedzał szpitale, więzienia, domy ubogich, by nieść pomoc duchową. Z czasem zaczął dobierać spośród wychowanków przyszłych kapłanów. Tak powstała w 1903 r. nowa rodzina zakonna pod nazwą Synów Bożej Opatrzności, zwana popularnie orionistami. Don Orione bardzo umiłował Polskę, mimo że nigdy w niej nie był – za wierność Bogu i nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny. Orioniści rozpoczęli pracę w Polsce jeszcze za życia założyciela – w 1923 r.
Wielki Post to czas modlitwy, postu i jałmużny. To wiemy, prawda? Jednak te 40 dni to również czas duchowej przemiany, pogłębienia swojej wiary, a może nawet… powrotu do jej podstaw? W kolejnym dniu naszego katechizmu odpowiedź na pytanie - dlaczego wierzymy w jednego Boga?
Czy wiesz, co wyznajesz? Czy wiesz, w co wierzysz? Zastanawiałeś się kiedyś nad tym? Jeśli nie, zostań z nami. Jeśli tak, tym bardziej zachęcamy do tego duchowego powrotu do podstaw z portalem niedziela.pl. Przewodnikiem będzie nam Katechizm Kościoła Katolickiego oraz Youcat – katechizm Kościoła katolickiego dla młodych.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
