Nie można zmusić nauczyciela, żeby mówił „on” o uczennicy
W przestrzeni publicznej coraz częściej można usłyszeć o osobach, które deklarują brak identyfikacji z własną płcią i domagają się zwracania się do nich imionami i zaimkami charakterystycznymi dla płci przeciwnej bądź „neutralnymi płciowo”. Takie postulaty bywają kierowane wobec nauczycieli, którzy pracują z młodymi ludźmi dotkniętymi problemem braku akceptacji własnej płci. Z tego powodu, Instytut Ordo Iuris przygotował poradnik dotyczący praw i obowiązków nauczycieli oraz dyrektorów szkół, którzy spotykają się z podobnymi żądaniami. Publkacja została zaprezentowana podczas konferencji prasowej pod hasłem: „Genderowe spory o zaimki w polskiej szkole. Poradnik dla nauczycieli”.
W publikacji przygotowanej przez Ordo Iuris wskazano, że nauczyciele mają prawo używać zaimków i imienia, jakie wynikają z danych metrykalnych ucznia, zaś dyrektorzy szkół nie mogą wydawać w tym zakresie odmiennych poleceń. Z poradnika może skorzystać każdy, od kogo wymaga się zwracania się w sposób niezgodny z płcią danej osoby.
Pełna treść poradnika znajduje się pod adresem: ordoiuris.pl
Poradnik został zaprezentowany podczas konferencji prasowej. Wydarzenie otworzył adw. Jerzy Kwaśniewski. – W lutym tego roku Instytut Ordo Iuris podpisał w Heritage Foundation w Waszyngtonie światową deklarację koalicji przeciwko ideologii gender. Wśród pierwszych punktów tej deklaracji była przemoc genderowa w szkole. Stąd nasza odpowiedź wpisuje się w światową reakcję dotyczącą genderowego nacisku na tożsamość płciową dzieci, którą dostrzegamy już w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Skandynawii – zaznaczył prezes Ordo Iuris.
Praktyczne narzędzie dla nauczycueli
Reklama
Radca prawny Marek Puzio, autor poradnika, podkreślił, że publikacja odpowiada na realne problemy, jakie mają miejsce w polskich szkołach. – Poradnik jest odpowiedzią na sytuacje, które mają miejsce w niektórych polskich szkołach, kiedy to uczniowie żądają od nauczycieli, aby zwracali się do nich z użyciem zaimków oraz imion właściwych dla płci przeciwnej. Naszym celem jest oddanie w ręce nauczycieli praktycznego narzędzia, które da im większe poczucie bezpieczeństwa oraz dostarczy argumentów w sytuacji, w której zmierzą się z presją na nich wywieraną – wskazał starszy analityk Ordo Iuris.
Podczas konferencji głos zabrała również Grażyna Lubszczyk ze Stowarzyszenia Nauczyciele dla Wolności. Podkreśliła ona, że temat ten jest niezwykle istotny z punktu widzenia nauczycieli. – To zjawisko nas zaskakuje, jest niecodzienne i nauczyciele są bezradni, dlatego z ogromną radością przyjęliśmy informację o powstaniu tego poradnika. Chciałabym podziękować w imieniu nauczycieli za tą pomoc. Jesteśmy przekonani, że jest to temat wymagający ogromnej rzetelności i ostrożności – zauważyła Grażyna Lubszczyk.
O kwestiach psychologicznych związanych z tzw. tranzycją nieletnich mówiła Agnieszka Marianowicz-Szczygieł z Instytutu Ona i On. Wskazała ona na poszerzający się trend walki z tym zjawiskiem. – Ponad 40 stanów USA wprowadziło pewne restrykcje prawne zakazujące, w mniejszym lub większym stopniu, tranzycji osób nieletnich. W kilkunastu krajach na świecie, w tym w wielu krajach europejskich, podjęto również takie kroki, czy to na poziomie prawnym czy to na poziomie narodowej służby zdrowia lub w obrębie liczących się, wiodących towarzystw naukowych – zaznaczyła psycholog.
Celem przeciwników ochrony życia zawsze jest także atak na rodzinę. W ciągu dekad powstał bowiem silny sojusz feministek, homoseksualistów oraz twórców ideologii gender. Dlaczego się połączyli?
Na początku marca Krzysztof Śmiszek i Robert Biedroń – najpopularniejsza w polskiej polityce para homoseksualistów – złożyli wizytę w Finlandii. „Ważne spotkanie z Premierką Finlandii Marin Sanna! Mamy porozumienie w sprawie darmowej aborcji dla Polek w Finlandii. (...) Legalna aborcja teraz” – pochwalił się na swoim twitterowym koncie Śmiszek. W sieci zawrzało, pojawiła się masa komentarzy i pytań: do czego dwóm panom potrzebna jest aborcja?
„Wszystko, co czynicie, niech się dokonuje w miłości” - mawiał św. Karol Boromeusz. Bez cienia wątpliwości można powiedzieć, że w tym zdaniu wyraża się cała Ewangelia Chrystusowa. Jednocześnie stanowi ono motto życia i działalności św. Karola Boromeusza, którego Kościół liturgicznie wspomina 4 listopada.
Przyszło mu żyć w trudnych dla Kościoła czasach: zepsucia moralnego pośród duchowieństwa oraz reakcji na to zjawisko - reformacji i walki z nią. Karol Boromeusz urodził się w 1538 r. na zamku Arona w Longobardii. Ukończył studia prawnicze. Był znawcą sztuki. W wieku 23 lat, z woli swego wuja - papieża Piusa IV, na drodze nepotyzmu został kardynałem i arcybiskupem Mediolanu, lecz święcenia biskupie przyjął 2 lata później. Ta nominacja, jak się później okazało, była „błogosławioną”.
Kiedy młody Karol Boromeusz zostawał kardynałem i przyjmował sakrę biskupią, w ostateczną fazę obrad wchodził Sobór Trydencki (1545-63). Wyznaczył on zdecydowany zwrot w historii świata chrześcijańskiego. Sprecyzowano wówczas liczne punkty nauki i dyscypliny, m.in. zreformowano biskupstwo, określono warunki, jakie trzeba spełnić, aby móc przyjąć święcenia, zajęto się (głównie przez polecenie tworzenia seminariów) lekceważoną często formacją kapłańską, zredagowano katechizm dla nauczania ludu Bożego, który nie był systematycznie pouczany. Sobór ten miał liczne dobroczynne skutki. Pozwolił m.in. zacieśnić więzy, jakie powinny łączyć papieża ze wszystkimi członkami Kościoła.
Jednak, aby decyzje były skuteczne, trzeba je umieć wcielić w życie. Temu głównie zadaniu poświęcił życie młody kard. Boromeusz. Od momentu objęcia diecezji jego dewiza zawarła się w dwóch słowach: modlitwa i umartwienie. Mimo młodego wieku, nie brakowało mu godności.
W 23. roku życia nie uległ pokusie władzy i pieniądza, żył ubogo jak mnich.
Kard. Boromeusz był przykładem biskupa reformatora - takiego, jakiego pragnął Sobór. Aby uświadomić sobie ogrom zadań, jakie musiał podjąć Karol Boromeusz, trzeba wspomnieć, że jego diecezja liczyła 53 parafie, 45 kolegiat, ponad 100 klasztorów - w sumie 3352 kapłanów diecezjalnych i 2114 zakonników oraz ok. 560 tys. wiernych. Na jej terenie obsługiwano 740 szkół i 16 przytułków. Kardynał przeżył liczne konflikty z władzami świeckimi, jak i z kapłanami i zakonnikami. Jeden z mnichów chciał go nawet zabić, gdy ten modlił się w prywatnym oratorium.
Kard. Boromeusz był prawdziwym pasterzem owczarni Pana, dlatego poznawał ją bardzo dokładnie. Ze skromną eskortą odbywał liczne podróże duszpasterskie. W parafiach szukał kontaktu z ludnością, godzinami sam spowiadał, głosił Słowo Boże, odprawiał Mszę św. Jego prostota i świętość pozwoliły mu zdobywać kolejne dusze.
Słowo „doktrynalna” w tytule ogłoszonej dziś noty Dykasterii Nauki Wiary o tytułach maryjnych „Mater Populi fidelis” wskazuje, że „ten dokument ma wartość szczególną, wyższą niż dokumenty, które opublikowaliśmy w ciągu ostatnich dwóch lat”. „Podpisana przez papieża, jest częścią zwyczajnego nauczania Kościoła i musi być brana pod uwagę w przypadku badań i zgłębiania tematyki mariologicznej” - wyjaśnił kard. Víctor Manuel Fernández podczas dzisiejszej prezentacji noty w kurii generalnej jezuitów w Rzymie.
Prefekt Dykasterii Nauki Wiary ujawnił, że jeszcze za czasów kard. Josepha Ratzingera (prefekta w latach 1982-2005) prowadzono „dokładną analizę” tych zagadnień. Jej konkluzji nie upubliczniono, choć „jej podstawowe założenia zostały potwierdzone przez prefekta Ratzingera w późniejszej książce”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
