Homilia wygłoszona przez rektora PWT we Wrocławiu rozpoczynała rekolekcje wielkopostne w kościele matce Archidiecezji Wrocławskiej. Ewangelia przeznaczona na Środę Popielcową mówiła o modlitwie poście i pokucie. - Gdy wchodzimy na drogę prowadzącą nas do jasno określonego celu, nie można się na niej zgubić. Dlatego też potrzebujemy przewodnika, który będzie nas prowadził nie tylko po drogach bezpiecznych, ale także takich, które pozwolą nam odkryć bolesną prawdę o nas samych - zaznaczył kapłan, dodając: - Każdy z nas został obdarowany darami, charyzmatami, które mają służyć budowaniu wspólnoty Kościoła - wskazał rektor PWT, przywołując przypowieść o synu marnotrawnym.

Pokazując postawę bohatera biblijnej przypowieści, kaznodzieja rozpoczął temat głodu ducha. - Jeśli w naszym życiu Boga zepchniemy na margines albo będziemy żyli tak, jakby Go, to w naszym życiu podejmowane będą próby, aby zaspokoić głód ducha. W miejsce Boga wejdą różnego rodzaju bożki będące m.in. uzależnieniami, od internetu portali społecznościowych, smartfonów i innych nowinek technicznych. Nie można także zapomnieć o tradycyjnych zabobonach, jak wieszanie podków na drzwiach domów, reagowanie w dziwny sposób, kiedy czarny kot przebiega drogę i innych mniej lub bardziej znanych takich praktyk - przestrzegał ks. Stasiak, dodając: -Człowiek dzisiaj często samego siebie umieszcza w centrum swojego życia, wykluczając z tej przestrzeni. Pokazują to też hasła, które ludzie wykorzystywali na demonstracjach, rozpoczynających się od: ja, mnie się należy, ja decyduję, ja jestem panem swojego życia. To jest reakcja na głód ducha.

Odrzucając Pana Boga człowiek wyzbywa się wielu cennych wartości. - Człowiek nie może stać się zwierzęciem, ale wyzbywając się poszukiwania najwyższych wartości, jakimi są dobro, prawda, piękno, a przede wszystkim Bóg, może sprowadzić swoją egzystencję do poziomu zwierzęcia - mówił ks. Stasiak, dodając, że na świecie nie ma ludzi zupełnie zepsutych, ale ważne jest to, aby rozeznawać, co jest dobre i piękne i na tym należy budować.

Na zakończenie kapłan zachęcił do tego, aby wyjść na pustynię i tam w ciszy zastanowić się i podjąć refleksję nad swoim życiem.

W Środę Popielcową na głowy wiernych sypany był popiół na znak pokuty i nawrócenia. To także dzień, kiedy w kościołach na Mszy świętej jest więcej osób, a wśród nich tacy, co zaglądają do niego rzadziej. Jest już tradycją, że Środa Popielcowa rozpoczyna rekolekcje w katedrze wrocławskiej.