Karl Jenkins laureatem Nagrody Europejskiej Muzyki Kościelnej
Nagrodę Europejskiej Muzyki Kościelnej za 2024 rok otrzyma brytyjski kompozytor Karl Jenkins. Miasto Schwäbisch Gmünd w Niemczech uhonoruje Jenkinsa, który 17 lutego skończy 80 lat, za jego „twórczość kompozytorską, przekraczającą granice gatunków i dociera do ludzi na całym świecie”. Muzyka Jenkinsa łączy elementy różnych stylów i kultur, ogłosiło jury nagrody.
Podkreślono, że w swoich kompozycjach („Adiemus”, Msza Pokoju, „The Armed Man”) Jenkins porusza aktualne tematy i kwestie społeczno-polityczne. Poprzez „uniwersalny język muzyki” kompozytor opowiada się za pokojem i porozumieniem między narodami.
Walijczyk, który zasłynął z jazzu, popu, world music, muzyki klasycznej, reklamowej i filmowej, jest jednym z najbardziej wszechstronnych i najczęściej wykonywanych żyjących kompozytorów. Jego Msza Pokoju, którą zadedykował ofiarom wojny w Kosowie 25 lat temu, była wykonywana ponad 3000 razy na całym świecie. Utwory reklamowe takie jak „Adiemus” i „Palladio” szturmem podbiły listy przebojów i do dziś są chętnie słuchane. W 2014 roku został pierwszym walijskim kompozytorem, który otrzymał tytuł szlachecki od królowej Elżbiety II i od tego czasu może nazywać się Sir Karl Jenkins.
W ramach 36. Festiwalu Europejskiej Muzyki Kościelnej Schwäbisch Gmünd 17 lipca w tamtejszej bazylice Świętego Krzyża odbędzie się niemiecka premiera oratorium „One World” Jenkinsa. Następnie burmistrz Richard Arnold (CDU) wręczy laureatowi Europejską Nagrodę Muzyki Kościelnej za 2024 rok. Nagroda w wysokości 5000 euro jest przyznawana od 1999 roku.
W 2023 roku został uhonorowany Ludger Lohmann, jeden z najbardziej znanych na świecie organistów. W poprzednich latach laureatami nagrody byli m.in. Arvo Pärt, Krzysztof Penderecki, Wolfgang Rihm, John Tavener, Helmuth Rilling i Clytus Gottwald.
Władze USA przeznaczyły pięć milionów dolarów za wskazanie miejsca, w którym przetrzymywany jest jezuita ks. Paolo Dall’Oglio uprowadzony przed ponad sześciu laty w Syrii. Apel w języku arabskim opublikował amerykański Departament Stanu 16 listopada w Waszyngtonie w przeddzień 65. urodzin włoskiego jezuity.
Ks. Dall’Oglio, jezuita i islamoznawca, pracował ponad 30 lat w Syrii. 29 lipca 2013 r. został uprowadzony w pobliżu granicy tureckiej, gdy jechał na mediacje między islamistycznymi bojownikami oraz Kurdami do kwatery „Państwa Islamskiego” w Rakka. Od tamtego dnia nie ma żadnych wiadomości na jego temat, nie wiadomo nawet, czy żyje. Nie wiadomo też, kto dokładnie dopuścił się tego czynu, choć najczęściej wskazuje się na Al-Kaidę. O uwolnienie ks. Dall’Oglio wielokrotnie apelował do porywaczy papież Franciszek oraz przełożeni zakonu jezuitów.
Proprefekt Dykasterii ds. Ewangelizacji opowiada w rozmowie z Mediami Watykańskimi o swoim doświadczeniu konklawe oraz dzieli się refleksjami dotyczącymi pierwszych kroków Leona XIV, którego poznał wiele lat temu, gdy o. Robert Francis Prevost był przełożonym generalnym augustianów. Filipiński kardynał ze wzruszeniem wspomina również papieża Franciszka, od którego śmierci minął prawie miesiąc.
W Kaplicy Sykstyńskiej, podczas konklawe, siedzieli obok siebie. Dziś kard. Luis Antonio Tagle i Leon XIV – Robert Francis Prevost spotkali się ponownie – tym razem na audiencji w Pałacu Apostolskim – tydzień po ogłoszeniu: Habemus Papam i pierwszym błogosławieństwie Urbi et Orbi nowego Papieża. Amerykańsko-peruwiański kardynał, który został papieżem, i filipiński purpurat znają się od wielu lat, a przez ostatnie dwa współpracowali blisko, jako kierujący dykasteriami: ds. Biskupów i ds. Ewangelizacji. W rozmowie z mediami watykańskimi kard. Tagle przedstawia osobisty portret nowego Papieża, dzieli się duchowym doświadczeniem konklawe i wspomina z wzruszeniem papieża Franciszka.
W świecie, który coraz częściej zdaje się być bezwzględnie samotny, pełen hałasu i chaosu, wiara – nawet ta głęboko zakorzeniona – może czasem wydawać się mglistym wspomnieniem. Młodzi ludzie, zbuntowani, rozczarowani lub po prostu zagubieni, odrzucają często tradycję, Kościół, a wraz z nimi to, co niewidzialne. A jednak... nie potrafią się od tego całkiem uwolnić. Dlaczego? Bo wbrew pozorom, nie jesteśmy sami.
Kościół katolicki uczy o „obcowaniu świętych” – jednym z fundamentów Credo, które co niedzielę wypowiadane jest w kościołach na całym świecie. To nie teologia odrealniona, lecz głęboka intuicja, że ci, którzy odeszli, nadal są z nami. Święci nie są zjawami z legendy ani nadludzkimi bohaterami. Są jak my. Byli tacy jak my. I właśnie dlatego mogą stać się drogowskazem – nawet dla tych, którzy w Boga nie wierzą.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
