Na Mszy św. obecni byli członkowie rodziny bp. Tadeusza Szwagrzyka i kapłani, świadkowie życia biskupa, m.in. ks. prał. Marian Duda, ks. prał. Marek Kundzicz i ks. kan. Kazimierz Zalewski.

Na początku Mszy św. ks. prał. Marian Duda przybliżył życie i dzieło bp. Szwagrzyka. Przypomniał słowa św. Jana Pawła II wypowiedziane przed kościołem św. Zygmunta w czerwcu 1979 r.: „Miałem też sposobność przekonać się, co to znaczy mieć we wspólnocie kolegialnej biskupów metropolii krakowskiej biskupa Tadeusza, takiego kanonistę i liturgistę”.

Ks. Mariusz Frukacz/Niedziela

– Został w naszej pamięci i zapisał się w naszym sercu jako „Pasterz cichy”, „skromny pracownik w Winnicy Pańskiej”, trwający wciąż w zadziwieniu nad swoim wyniesieniem do godności biskupiej i pokornie bez cienia wyniosłości służący kapłanom i wiernym – prawdziwy Stóż i Świadek tajemnic Kościoła częstochowskiego – mówił ks. Duda.

W homilii abp Depo przypomniał, że ostatnia niedziela roku liturgicznego „odsłania przed nami perspektywę wiary, jaką jest ostateczne spotkanie ze Zbawicielem”. W tym kontekście zacytował słowa św. Jana Pawła II z jego encykliki „Redemptor hominis”: „Człowiek, który chce zrozumieć siebie do końca – nie wedle jakichś tylko doraźnych, częściowych, czasem powierzchownych, a nawet pozornych kryteriów i miar swojej własnej istoty – musi ze swoim niepokojem, niepewnością, a także słabością i grzesznością, ze swoim życiem i śmiercią, przybliżyć się do Chrystusa. Musi niejako w Niego wejść z sobą samym, musi sobie «przyswoić», zasymilować całą rzeczywistość Wcielenia i Odkupienia, aby siebie odnaleźć”.

– Zdumiewające, ale te słowa zapisane w 1979 r. przez Jana Pawła II oddają rzeczywistość wejścia w tajemnicę życia, posługiwania i śmierci bp. Tadeusza Szwagrzyka – podkreślił.

Ks. Mariusz Frukacz/Niedziela

– Każdy z nas musi wejść w Chrystusa, co oznacza zgodzić się na twórczą radość, ale i trudną twórczość wiary, która nie pozwala nam zatrzymać się jedynie w wymiarze doczesności, ale ukazuje perspektywę wiecznego życia w Bogu – kontynuował arcybiskup.

Metropolita częstochowski zaznaczył, że „św. Paweł w sposób wyraźny ukazuje nam Chrystusa. On jest pierwszym spośród umarłych, On jest pierwociną spośród tych, którzy pomarli, a potem zmartwychwstaną wszyscy, którzy do Niego należą. Można powiedzieć, którzy weszli w Niego, w Jego tajemnicę życia, śmierci i zmartwychwstania”.

– Przez śmierć Chrystusa na krzyżu, wyszydzoną przez Żydów i pogańskich żołnierzy, objawiła się zbawcza miłość Boga do świata, dlatego Jemu jako Królowi jest poddane całe stworzenie, gdyż bez Niego w ogóle by nie zaistniało. Jego panowanie jest panowaniem wiecznym, które nie przemija – powiedział abp Depo.

Za ks. prof. Włodzimierzem Sedlakiem podkreślił, że „jako katolicy często przypominamy historyków sztuki”. „Konserwujemy” naszego Boga i ochraniamy Go, tak jak cenny zabytek przeszłości. A Chrystus w tym obrazie przypomina troszeczkę starca, powolnego, rozważnego, z umiarem obejmującego całego człowieka, aż do krzyża włącznie. I przyczyniamy się - podkreśla dalej ks. Sedlak - do utrwalenia wśród ludzi takiego przekonania, że Chrystus ukrzyżowany stoi w poprzek potoku rwącego życia, a świat Go wypłukuje i odziera z wartości” – mówił arcybiskup.

Ks. Mariusz Frukacz/Niedziela

Metropolita częstochowski wskazał na Maryję, która w Zwiastowaniu otrzymała „wielką obietnicę”: „Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca Dawida. Będzie panował, a Jego panowaniu nie będzie końca”.

– W chwili ofiarowania Jezusa w świątyni jerozolimskiej usłyszała słowa: „Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu” . Stojąc zaś pod krzyżem Jezusa doszło do największego wyniszczenia wiary w sercu człowieka. Maryja przeżyła kenozę wiary – kontynuował.

– Śmierć Chrystusa wpisała się nie tylko w historię narodu naznaczonego wybraństwem Boga, ale również w dzieje całego wszechświata. Podkreśla to ów napis w trzech ówczesnych językach świata: „Jezus Nazarejczyk, Król Żydowski”. Napis, który miał być tytułem winy. Napis - wyzwanie, nie tylko dla Żydów, odrzucających prawdę o Nim jako „Namaszczonym” przez Boga, ale również dla Piłata i jemu podobnych, którzy zwątpili w ostateczną Prawdę – podkreślił.

Ks. Mariusz Frukacz/Niedziela

– Chrystus w swoim życiu i posłannictwie nie eksperymentował, nie głosił zasad prób, błędów i kompromisów. Odczytujmy więc z coraz głębszą wiarą tajemnice Jezusa, nie zatrzymując się jedynie na niektórych i po ludzku trudnych fragmentach. Chrystus jest zawsze aktualny – zakończył abp Depo.

Po Mszy św. metropolita częstochowski przewodniczył modlitwie w krypcie biskupów pomocniczych archidiecezji częstochowskiej.

Bp Tadeusz Szwagrzyk urodził się 14 listopada 1923 r. we wsi Lgota Wielka w parafii Szreniawa w pow. miechowskim. Do Seminarium Częstochowskiego wstąpił 17 lutego 1945 r. Studia filozoficzne i teologiczne ukończył na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie otrzymał w katedrze częstochowskiej 5 czerwca 1949 r. Po dwóch latach został skierowany na studia specjalistyczne z zakresu prawa kanonicznego na KUL. W roku 1954 ukończył pracę doktorską nt. „Przechowywanie Najświętszego Sakramentu w świetle przepisów prawno-liturgicznych”. Następnie zaczął pełnić obowiązki prefekta w Częstochowskim Seminarium Duchownym. 27 marca 1962 r. został mianowany wicerektorem częstochowskiego seminarium. Papież Paweł VI mianował go 3 listopada 1964 r. biskupem pomocniczym w diecezji częstochowskiej. Konsekracja biskupia odbyła się 7 lutego 1965 r. Konsekrowany został w bazylice katedralnej w Częstochowie przez biskupa częstochowskiego Stefana Barełę. Współkonsekratorami byli: biskup opolski Franciszek Jop i biskup pomocniczy w Częstochowie Stanisław Czajka. Mottem posługi pasterskiej bp. Szwagrzyka były słowa: Ut unum sint (Aby byli jedno). Brał udział w ostatniej sesji Soboru Watykańskiego II. Zmarł 7 grudnia 1992 r.

Ks. Mariusz Frukacz/Niedziela

Więcej TUTAJ