Australijscy biskupi na Ukrainie: przyjechaliśmy dotknąć ran wojny
Przyjechaliśmy tu, żeby dotknąć ran wojny – powiedział abp Peter Comensoli, metropolita Melbourne. Jest on członkiem delegacji biskupów i katolików świeckich Australii, która w dniach 8-11 sierpnia odwiedziła Ukrainę z wizytą solidarności wobec narodu walczącego z rosyjską agresją.
We Lwowie Australijczycy spotkali się z merem Andrijem Sadowym. Odwiedzili z nim ośrodek rehabilitacyjny, w którym rozmawiali z rannymi żołnierzami, cywilnymi uchodźcami wojennymi i rodzinami żołnierzy poległych podczas wojny.
Wzięli też udział w pogrzebie jednego z żołnierzy w greckokatolickiej cerkwi garnizonowej pw. świętych Piotra i Pawła (dawnym łacińskim kościele jezuitów). Podczas liturgii zabrał głos abp Comensoli. „Jesteśmy tutaj, żeby dotknąć ran pozostawionych w was przez wojnę. Chcemy być z wami w tych trudnych i i tragicznych chwilach w historii waszego narodu, gdy trwa wojna rozpętana przez Rosję. Przebyliśmy tysiące kilometrów, lecąc ponad 22 godziny, żeby być z wami. Kościół katolicki w Australii i inne Kościoły modlą się o pokój na Ukrainie. Kiedy wrócimy do domu, na pewno opowiemy innym o wojnie na Ukrainie i o odważnym narodzie ukraińskim, który walczy” – zapewnił metropolita Melbourne.
Australijska Konferencja Biskupów Katolickich wspiera Kurię Patriarszą Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego w przygotowywaniu tysięcy paczek z pomocą dla mieszkańców terenów, na których toczą się walki i dla uchodźców.
Ukraińcy toczą bój o przetrwanie. Jednym z zagłębi wewnętrznych przesiedleńców, których łącznie jest ponad 8 mln, jest Dniepr. „Serce pęka, gdy patrzy się na ludzi, którzy po trzydziestu dniach pobytu w schronach, po raz pierwszy jedzą chleb czy biorą gorący prysznic. Aż trudno uwierzyć, że to wszystko dzieje się w XXI wieku” – powiedziała Radiu Watykańskiemu Mila Leonowa, kierownik ds. komunikacji Caritas Donieck.
Siedziba organizacji po wybuchu 8 lat temu wojny w Donbasie przeniosła się do stolicy obwodu dnietropietrowskiego, podobnie biura z Siewierodoniecka i Rubiżnego w obwodzie ługańskim. Po 24 lutego zespół rozpoczął niestrudzoną pracę zaspokojenia potrzeb tysięcy ludzi uciekających z regionów dotkniętych przez wojska rosyjskie, zwłaszcza z Charkowa, Ługańska i Doniecka.
Boże ojców naszych, wielki i miłosierny! Panie życia i pokoju, Ojcze wszystkich ludzi. Twoją wolą jest pokój, a nie udręczenie. Potęp wojny i obal pychę gwałtowników. Wysłałeś Syna swego Jezusa Chrystusa, aby głosił pokój bliskim i dalekim i zjednoczył w jedną rodzinę ludzi wszystkich ras i pokoleń.
Kiedy troska o dusze staje się samowolą [Felieton]
2025-09-13 23:34
ks. Łukasz
Karol Porwich/Niedziela
W piątkowe popołudnie opublikowany został list otwarty do abp. Józefa Kupnego autorstwa ks. Karla Stehlina FSSPX, przełożonego polskiego dystryktu. List, w którym możemy odnaleźć słowa stanowiące wyraz troski o „misję ratowania dusz” i niepodważalnej wierności tradycji. Zauważyć też można, że działanie Bractwa to nic innego jak heroizm wobec „upadającego Kościoła”. Kapłani Bractwa chcą chronić wiernych przed „zepsutymi rytami” po Soborze Watykańskim II. Brzmi heroicznie, dramatycznie wręcz. Tylko że… wierność w Kościele katolickim obejmuje nie tylko gorliwość o liturgię i nauczanie, ale również pełne posłuszeństwo papieżowi i biskupom.
W Liście padają słowa, że “Stolica Apostolska wydała wiele zarządzeń, które potwierdzają słuszność naszej misji od samego początku.” Podkreślony jest fakt, że papież Franciszek w liście apostolskim “Misericordia et misera” udzielił kapłanom Bractwa jurysdykcji do ważnego słuchania spowiedzi i rozgrzeszania. Jednak wkrada się w to pewna wybiórczość. Bo przecież w 12 punkcie czytamy: „Dla duszpasterskiego dobra wiernych, kierowanych wolą wyjścia naprzeciw ich potrzebom i zapewnienia im pewności co do możliwości otrzymania rozgrzeszenia, postanawiam z własnej decyzji udzielić wszystkim kapłanom Bractwa Św. Piusa X upoważnienia do ważnego i godziwego udzielania sakramentu pojednania.” Kluczowe są tutaj dwa elementy. Pierwszy to: dla duszpasterskiego dobra wiernych” – Papież Franciszek nie mówi, że czyni to jako „uznanie misji” Bractwa, lecz ze względu na dobro duchowe wiernych, którzy korzystają z ich posługi. Chodzi o to, by nie mieli wątpliwości co do ważności i godziwości sakramentu spowiedzi. Drugi: „udzielam upoważnienia” – papież nie stwierdza, że Bractwo ma je z mocy prawa czy własnej misji. Przeciwnie – uznaje, że takiego upoważnienia nie mieli i dlatego nadaje je swoją decyzją.To rozróżnienie jest istotne: papież działa z troski o wiernych, a nie jako potwierdzenie „kanonicznej misji” Bractwa. Właśnie dlatego Benedykt XVI pisał wcześniej, że „dopóki Bractwo nie ma statusu kanonicznego, jego duchowni nie pełnią żadnej posługi w sposób legalny”. Franciszek nie zmienił tego faktu, lecz zrobił wyjątek dla sakramentów: Pokuty i Pojednania oraz Małżeństwa, aby wierni nie żyli w niepewności co do sakramentów. Innymi słowy – to akt miłosierdzia wobec wiernych, a nie potwierdzenie misji Bractwa.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
