Pewni zwycięstwa, rozpoczynamy świadomą konfrontację z cywilizacją, którą media nazywają cywilizacją wolności i postępu. Rozpoczynamy konfrontację nie tylko z punktu widzenia chrześcijaństwa, ale także poprzez racje zdrowego rozumu, którym Bóg obdarzył człowieka. W tej konfrontacji ważne jest to, aby odkryć mechanizmy zła. Są to źródła śmiercionośnej choroby, nazwanej dziś wolnością i postępem. „Wolność i postęp”, które niszczą człowieka i całą ludzką cywilizację.
Czy nie jest szaleństwem wystąpić przeciwko temu, co dziś widziane jest jako najwyższe standardy, jako promocja wolnego człowieka? Czy nie jest szaleństwem wykrzyczeć przeciwko powszechnej opinii mediów: „Jesteście na służbie kłamstwa!”?
Co media proponują współczesnemu człowiekowi? „Nic nie musisz! Jesteś wolny!”. Jaka wolność? To kłamstwo o wolności! Jest to wolność wynaturzona, która jest śmiercionośną pułapką. Aby wolność była prawdziwa, musi iść razem z prawdą. Człowiek z natury poszukuje prawdy. Jest ona dla człowieka i życia społecznego fundamentalna. Jednak rozpoznanie prawdy nie jest łatwe. Uczył nas Jan Paweł II, że szukanie prawdy jest wysiłkiem, że wymaga pokory, że dochodzenie do prawdy opiera się na „bojaźni Bożej”. Każe ona uznać rozumowi, że Bóg kieruje światem poprzez opatrznościową miłość. Ale media o tym ani słowa. Mówią, że nie ma jednej prawdy, bo każdy ma swoją prawdę. Każdy może wybrać, jak chce i co chce. I nie wolno nikogo oceniać, bo wszyscy mają rację. Ale jeśli wszyscy mają rację, to nikt jej naprawdę nie ma. Po co więc szukać jednej prawdy? I w ten sposób tworzą się mechanizmy obłudy. Zakłamują świadomość pojedynczego człowieka, niszczą indywidualną wrażliwość. W ten sposób zabijają także zdrowy rozsądek, który pozwala człowiekowi widzieć zło i dobro, prawdę i fałsz. W ten sposób zdaje się odnosić triumf cywilizacja śmierci.
Kiedyś myślałam, że uczucia są kruche, człowiek musi nieustannie pracować, aby je korygować, umacniać, aby mogły dojrzewać. Niedawno Papież Benedykt XVI powiedział podczas jednej z audiencji: „rozum ludzki jest kruchy”. Jest kruchy, skoro wbrew zdrowemu rozsądkowi ludzie powtarzają slogany, przedstawiane przez media, jako własne opinie. Bo trzeba wyrażać opinie tak, jak chcą tego media. Najlepiej wszystkim przyznać rację bez względu na okoliczności. A jeżeli ktoś zgadza się ze wszystkimi, przestaje używać rozumu. Staje się konformistą. To pierwszy znak utraty tożsamości, utraty siebie. Nie jest to więc żadna wolność, ale niewola, która prowadzi do samozniszczenia.
Media kwestionują niemal wszystkie prawdy o człowieku, o jego przeznaczeniu, o jego rozwoju, odbierając mu prawo osoby, uprzedmiotawiając człowieka. Społeczne skutki dezinformacji w dziedzinie ludzkiej płciowości należą do najbardziej katastrofalnych. Wolność w życiu seksualnym w powszechnym niemal przekazie przybiera różne oferty. Zakwestionowana jest przede wszystkim chrześcijańska etyka seksualna, jako „restrykcyjna wobec seksu”. Medialnie prezentowana wolność seksualna nie jest nawet propozycją złudzeń o miłości. Wolność ta ma służyć jako rekreacyjna potrzeba, odprężenie, przyjemność. Żadnych zobowiązań. Etyka seksualna, także w szkole, jest tak zaprogramowana, aby zapomnieć o małżeństwie. Wolność seksualna oznacza zanegowanie stosunków płciowych heteroseksualnych jako jedynie słusznych i normalnych. Homoseksualiści i ich protektorzy nie ustają w walce o szczególne przywileje za pośrednictwem mediów, o przywileje nawet adopcji dzieci. Nieprawdy o życiu seksualnym człowieka, lansowane w mediach, powodują rozszerzanie się tragicznej choroby naszego czasu, jaką jest AIDS.
Czy nie prowadzą takie recepty do wielkiego dramatu, jakim jest upadek cywilizacji zdrowego rozumu, na konto nowej cywilizacji, w którą wpisana jest śmierć miłości, tym samym śmierć człowieka? Człowiek bowiem bez miłości traci sens istnienia i traci szanse na życie wieczne w relacji z Bogiem.
Cywilizacja śmierci ma różne oblicza. Jest nią także przemoc, tak obficie przekazywana przez media. Przemocą epatuje niemal każdy film o różnej wartości kulturowej, najczęściej wątpliwej. Przemoc lansowana jest przez wszystkie media niemal jak instruktaż. Cyberprzemoc jest coraz bardziej powszechna wśród dzieci i młodzieży. W odróżnieniu od tradycyjnej przemocy jest anonimowa. Nierzadko zabija duchowo lub jest formą prześladowania czy nawet śmiercią cywilną. Badania socjologiczne wykazują, że to nie tylko jednostkowe przypadki, lecz codzienne zjawisko wśród dzieci i młodzieży. Cywilizacja śmierci oznacza, że banalne i nieważne stały się cierpienia i śmierć innych. Doświadczenia na ludzkich embrionach stały się także sensacją mediów, usiłujących nie tylko usprawiedliwić, ale i promować ten współczesny horror.
Cywilizacja śmierci to wielki biznes i wielkie pieniądze za sprawą najhaniebniejszej śmiercionośnej recepty, odbierającej człowiekowi nie tylko wolność, ale i rozum. Cywilizacja śmierci to okaleczony rozum i okaleczone serce. A wygląda jak wielki wyścig po całym świecie.
Kto jest tego prawdziwym sprawcą, posługującym się dziennikarzami i różnymi dysponentami mediów?
„Jesteś wolny, nic nie musisz!”. „Wtedy rzekł wąż do niewiasty: «Na pewno nie umrzecie! Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło»” (Rdz 3, 4-5). To szatańska propozycja! Kłamstwo nie jest tylko niezgodnością z prawdą. Kłamstwo ma swojego ojca, który obiecuje: „Będziesz postępowy, sam rozeznasz dobro i zło, ty znasz prawdę”. A konsekwencją grzechu stała się śmierć.
Jak podjąć walkę z cywilizacją śmierci?
Z pomocą Tej, która „starła głowę węża”. „Wielki znak ukazał się na niebie: Niewiasta obleczona w słońce...” (por. Ap 12,1).W XX wieku, w 1917 r., ten sam znak w Fatimie oglądało wielu ludzi. Wielu uwierzyło. Wypełnienie próśb Maryi, skierowanych przez Dzieci z Fatimy, staje się „naglącą potrzebą naszych czasów”.
„Maryja pomaga Kościołowi uświadomić sobie, że życie znajduje się zawsze w centrum wielkiego zmagania między dobrem a złem, między światłością a ciemnością” (Jan Paweł II, EV 104). q