Właściciele czworonoga rasy portugalskiego psa stróżującego, jak podała gazeta, posiadają wystawiony w maju 1992 r. przez lokalnego weterynarza dokument, sporządzony krótko po narodzinach zwierzęcia.
"To najstarszy w ogóle żyjący pies na świecie. Ma 30 lat i 266 dni", napisała lizbońska gazeta wskazując, że zazwyczaj psy tej rasy nie żyją dłużej niż 14 lat.
Rodzina Costa, opiekunowie Bobiego, twierdzą, że sekretem długowieczności ich pupila może być "bezstresowe życie na wsi", gdzie pies nigdy nie był przywiązywany do łańcucha.
Sędziwy pupil, jak wskazują, nigdy nie był też żywiony karmą, ale jadł posiłki podobne do potraw spożywanych przez swoich panów, z wyjątkiem przypraw.
Domownicy Bobiego wskazują, że wpływ na długowieczność ich psa może mieć też harmonijne życie czworonoga z innymi zwierzętami z gospodarstwa, w szczególności z kotami, z którymi sędziwy pupil lubi się bawić.
Konkretne wsparcie
Psi trener czy psi behawiorysta? U kogo szukać pomocy, gdy nie dajemy sobie rady z naszym czworonogiem?
Wszystko zależy od problemu z psem. Trener odgrywa przede wszystkim rolę nauczyciela. Pomoże nauczyć psa reagowania na komendy, chodzenia przy nodze bez ciągnięcia smyczy, załatwiania się na dworze, wracania na wołanie, oduczy wielu niepożądanych zachowań. Jeśli chcesz, żeby twój pies nauczył się sztuczek, to trener również cię w tym wesprze. Tacy specjaliści często pracują z czworonogami szkolonymi do konkretnych zadań (ratownictwo, dogoterapia, przewodnik niewidomych). Warto udać się do psiego trenera, gdy chcemy ułożyć szczeniaka, a nie mamy żadnego doświadczenia. To dobra opcja również w sytuacji, gdy pies nie sprawia nam większych problemów, tylko chcemy go nauczyć czegoś nowego.
CZYTAJ DALEJ
Gdy ksiądz po kolędzie chodzi
Kolęda to coś więcej niż tradycyjna wizyta duszpasterska – to moment, który łączy pokolenia, codzienność z duchowością, a czasem nawet odmienne światy. To okazja, by na chwilę się zatrzymać, porozmawiać, zastanowić się nad sensem i siłą wspólnoty.
Tradycja kolędy, czyli wizyty duszpasterskiej, ma swoje korzenie zarówno w Biblii, jak i w kulturze starożytnej. Jej geneza biblijna nawiązuje do opisu rozesłania uczniów przez Jezusa, a słowa wypowiadane podczas wizyty: „Pokój temu domowi”, mają swoje źródło w Ewangelii. Z kolei odpowiedź domowników: „I wszystkim jego mieszkańcom”, podkreśla symboliczny charakter tego spotkania. Najdawniejsze ślady tej tradycji sięgają jednak starożytności, kiedy to termin calendae (kalendy) oznaczał pierwszy dzień miesiąca. W czasach przed reformą kalendarza rzymskiego, która została przeprowadzona w 45 r. przed Chr., kalendy styczniowe rozpoczynały nowy rok. Był to czas uroczystych obchodów, w których szczególną rolę odgrywały odwiedziny w domach bliskich, wymiana życzeń oraz wręczanie drobnych podarunków. Te starożytne zwyczaje, przenikając do kultury chrześcijańskiej, stworzyły fundament dla współczesnego obrzędu kolędy, który do dziś łączy duchowy wymiar z elementami wspólnoty i tradycji.
CZYTAJ DALEJ
