W Kętach 12 kwietnia br. odbyły się uroczystości dziękczynne za dar beatyfikacji m. Celiny Borzęckiej - założycielki Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstanek. Kęcki kościół nieprzypadkowo wybrano jako miejsce dziękczynnej modlitwy. - Miejsce świętowania jest szczególne, gdyż właśnie w Kętach, w kościele świętych Małgorzaty i Katarzyny, spoczywają relikwie bł. Celiny we wspólnym sarkofagu ze szczątkami sługi Bożej m. Jadwigi Borzęckiej. Innym znaczącym elementem jest fakt, że właśnie w Kętach 117 lat temu powstał pierwszy klasztor Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstanek - uważa przełożona kęckiego klasztoru Zmartwychwstanek.
Uroczystą Mszę św. sprawował ordynariusz diecezji bielsko-żywieckiej bp Tadeusz Rakoczy wraz z biskupem pomocniczym Januszem Zimniakiem i pochodzącym z Kęt biskupem seniorem diecezji zielonogórsko-gorzowskiej Adamem Dyczkowskim, który jest wychowankiem kęckiej ochronki prowadzonej przez Siostry Zmartwychwstanki. Liturgia była sprawowana na placu obok kościoła świętych Małgorzaty i Katarzyny, w pobliżu kaplicy patrona diecezji bielsko-żywieckiej - św. Jana Kantego. W modlitwie uczestniczyli kapłani, zmartwychwstanki z Polski i placówek zagranicznych, przedstawiciele władz samorządowych. Wśród gości obecni byli także: pochodzący z rodzinnych stron m. Celiny ks. prał. Andrzej Steckiewicz, prowadzący prace kanoniczne w sprawie cudu uzdrowienia za przyczyną Błogosławionej ks. prof. Stefan Ryłko oraz przedstawiciele rodziny naturalnej bł. Celiny Borzęckiej, m.in. uzdrowiony za jej przyczyną Andrzej Mecherzyński-Wiktor z rodzicami i siostrą oraz członkowie rodziny Hallerów.
- Dzisiaj Kościół na Podbeskidziu raduje się, czcząc Dobrego Pasterza, dziękując za to, co przez Ducha Świętego dokonało się w osobie i życiu bł. Celiny Borzęckiej - mówił w homilii bp Rakoczy. Zwrócił uwagę na fakt, iż nowa postać dołączyła do zastępu świętych i błogosławionych podbeskidzkiej ziemi: św. Józefa Bilczewskiego, św. Maksymiliana Kolbego, św. Edyty Stein, św. Jana Sarkandra, św. Melchiora Grodzieckiego, św. Jana Kantego. - W ten chlubny rozdział wpisała się swoim świętym życiem bł. Celina - podkreślił Ksiądz Biskup. Przypomniał także najbardziej istotne etapy jej życia i najistotniejsze rysy powołanego przez nią dzieła.
Po Mszy św. wierni mogli uczcić relikwie Błogosławionej, wystawione do publicznego kultu przy grobie założycielek Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstanek. Dla przybyłych na kęckie uroczystości przygotowano także pokaz filmu o bł. Celinie, zwiedzanie kaplicy św. Jana Kantego oraz Muzeum Matek Założycielek w klasztorze Zmartwychwstanek.
Celina z Chludzińskich Borzęcka urodziła się 29 października w 1833 r. na Kresach dawnej Rzeczypospolitej - w Antowilu, blisko Orszy. W 1853 r. poślubiła Józefa Borzęckiego i zamieszkała w Obrębszczyźnie k. Grodna. Urodziła czworo dzieci, z których dwoje zmarło w wieku dziecięcym. Po śmierci męża, w 1875 r., wyjechała z dwiema córkami do Rzymu. Tam razem z córką Jadwigą założyła Zgromadzenie Sióstr Zmartwychwstanek. Jesienią 1891 r. otworzyła w Kętach pierwszy dom na ziemiach polskich. Zmarła w Krakowie 26 października 1913 r.
M. Celina Borzęcka została beatyfikowana w Rzymie 27 października 2007 r. W nawiązaniu do uroczystości beatyfikacyjnych, Papież Benedykt XVI tak powiedział o polskiej zakonnicy: „Nie wszyscy, oczywiście, wezwani są do krwawego męczeństwa. Istnieje jednak męczeństwo «bezkrwawe», które jest nie mniej znamienne, jak męczeństwo Celiny Chludzińskiej-Borzęckiej”.

Dziś razem z Siostrami Zmartwychwstankami wyrażamy Bogu wdzięczność za dar nowego znaku na drodze chrześcijańskiego życia. Jest to znak niezwykle bogaty. Mogą z niego czerpać życiowe wzorce zarówno osoby duchowne, jak i świeckie, bo łączy on sprawy Boże ze sprawami ludzkimi, a problemy Kościoła z naszymi ojczystymi dylematami - dziś, w dobie zjednoczonej Europy. Dziękujemy Opatrzności za świadectwo życia bł. Celiny, wypełnione miłością do Boga i bliźnich. Owo świadectwo zwykłego życia w zagrożonym laicyzacją społeczeństwie naszych czasów jest ogromnie ważne. (...) Księża Zmartwychwstańcy i Siostry Zmartwychwstanki nieśli w świat dobrą nowinę o Bogu i ojczyźnie. Krzepili ducha narodu, zajęli się patriotycznym wychowaniem młodego pokolenia i w ten sposób przyczynili się również do odrodzenia państwa polskiego. Związek religijności z patriotyzmem, tak ścisły w życiu Błogosławionej i w naszym polskim katolicyzmie, jest wielkim skarbem Kościoła, bo świadczy o jego inkulturacji, czyli zakorzenieniu w tradycji, w polskiej kulturze i historii. Jest także dobrodziejstwem dla narodu, gdyż stoi na straży autentycznych wartości.
Bp Tadeusz Rakoczy
Z homilii wygłoszonej w Kętach 12 kwietnia 2008 r.