Pewna moja znajoma często powtarza, że z komputera to jej jest potrzebne tylko to coś z klawiszami, a ta skrzynka pod biurkiem to jej tylko przeszkadza. I nie może zrozumieć, że bez tej skrzynki klawiatura byłaby tylko gadżetem służącym co najwyżej do zagracenia biurka. No, chyba że kupi sobie laptopa, który dzięki miniaturyzacji elektroniki składa się właściwie tylko z klawiatury i monitora.
Uruchamiamy więc tę skrzynkę pod biurkiem (lub laptopa), na monitorze znajdujemy ikonkę programu Word, klikamy i piszemy przerwany dwa tygodnie temu list miłosny (lub ogłoszenia duszpasterskie; dla komputera nie ma to znaczenia, dla użytkownika jest wielkie). Aby odnaleźć dokument, nad którym ostatnio pracowaliśmy, klikamy na słowo „Plik”. Otworzy nam się menu, w którym powinien być nasz tekst odpowiednio przez nas poprzednio nazwany. W najnowszej wersji Worda ostatnio zapisywane dokumenty są ukryte np. pod ikoną znajdującą się dokładnie w lewym górnym rogu. Na naszej „kartce papieru” na ekranie piszemy dokładnie tak samo jak na zwykłej maszynie do pisania. (Nigdy takowej, co prawda, nie używałem, ale podobno nieco inny jest tylko układ klawiszy na klawiaturze. Trzeba będzie po prostu się przyzwyczaić).
Jeśli chcemy, aby pojawił się symbol z górnej części klawisza, np. „@”, trzeba wcisnąć jednocześnie klawisz „Shift” i w tym przypadku klawisz „2”. Podobnie jest np. z „%”, „*” czy „!”. Jeśli chcemy użyć wielkiej litery, wciskamy „Shift” i potrzebną literę. Jeśli chcemy napisać dłuższy tekst wielkimi literami, wciskamy „Caps Lock”, teraz wpisujemy tekst, a następnie znowu wciskamy „Caps Lock”, aby tę funkcję wyłączyć. W porządnych dokumentach każdy akapit powinien rozpoczynać się w pierwszej linijce nieco dalej niż pozostałe. W tym celu na początku akapitu najpierw używamy klawisza „Tab”, aby przesunąć kursor o 1,25 cm. Przy okazji: migająca na ekranie kreska oznacza kursor - miejsce, gdzie będzie wpisywany tekst. Naciskając klawisz „Enter”, rozpoczynamy nowy akapit, kursor sam „przejdzie” w nowe miejsce.
Tytuł filmu to słowa, którymi Matka Boża przedstawia się św. Bernadecie w 1858 roku w Lourdes. Dlaczego Maria akurat tak chce być określana? Pełnometrażowa produkcja łączy wypowiedzi światowych ekspertów Pisma Świętego z widowiskowymi scenami fabularnymi z udziałem polskich aktorów.
Producentem i reżyserem jest Michał Kondrat, twórca takich filmów, jak „Prorok”, „Czyściec”, „Miłość i Miłosierdzie” oraz „Dwie Korony”. „Ja jestem Niepokalane Poczęcie” przenosi widzów do czasów ewangelicznych i zbliża ich do zrozumienia tajemnicy Niepokalanego Poczęcia oraz roli Marii w dziele zbawienia.
45 lat temu, 14 marca 1980 r., podczas lądowania na warszawskim Okęciu doszło do katastrofy samolotu Ił-62 „Mikołaj Kopernik”. Zginęło 77 pasażerów, m.in. piosenkarka Anna Jantar, i dziesięciu członków załogi. Wiele okoliczności tragedii wyjaśniono dopiero dekadę temu.
Od połowy lat pięćdziesiątych w wielu krajach po obu stronach żelaznej kurtyny trwały prace nad rozwojem samolotów odrzutowych dalekiego zasięgu. Jedną z pierwszych konstrukcji tego typu był Iljuszyn Ił-62. Przeznaczony dla maksymalnie 195 pasażerów odrzutowiec został wprowadzony do służby w sowieckich liniach Aerofłot w 1967 r. Wykorzystywano go do lotów transkontynentalnych oraz krajowych na najdalszych trasach, m.in. z Moskwy do Chabarowska i Władywostoku. W kolejnych latach wprowadzono zmodernizowaną wersję „M” z cichszymi silnikami. Iły i podobne do nich brytyjskie Vickersy VC10 (struktury były na tyle zbliżone, że podejrzewano Sowietów o kradzież technologii) charakteryzowały się wyjątkową konstrukcją. Obie maszyny posiadały aż cztery silniki na ogonie. W przypadku dużej awarii, np. pożaru jednego z silników, wszystkie pozostałe były narażone na zniszczenie.
Mszy św. pogrzebowej przewodniczył bp Jacek Kiciński CMF
Minionej soboty niespodziewanie dotarła informacja o śmierci ks. Marka Mekwińskiego, podczas wędrówki na Śnieżnik. Proboszcz z Bożnowic odszedł w wieku 57 lat. Msza pogrzebowa sprawowana była w kościele, w którym posługiwał jako proboszcz przez ostatnich 17 lat, a pochowany został na cmentarzu parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Krynicznie.
Warta podkreślenia była organizacja pogrzebu ks. Marka. Miejscowa Ochotnicza Straż Pożarna, wraz ze Strażą Miejską z Ziębic kierowali ruchem i wskazywali bezpiecznie miejsce parkingowe. To bardzo usprawniało dotarcie do świątyni i pozwalało mieć pewność, że na pewno na Mszę się zdąży. Dodatkowo ważne i potrzebne miejsca były odpowiednio oznaczone. Wchodząc na teren kościoła, na bramie wejściowej ktoś powiesił kartkę “Padre Marko Santo Subito”. To już był pierwszy sygnał, że to ostatnie pożegnanie ks. Marka Mekwińskiego będzie przepełnione zmartwychwstaniem. I taka była prawda. Na zewnątrz rozłożone były duże namioty, aby ci, co nie zmieszczą się do świątyni, mogli bezpiecznie, bez obawy o zmoknięcie, uczestniczyć w Eucharystii. Każda z osób, która przemawiała wskazywała, jak ważna dla tego kapłana była relacja z Panem Jezusem, jak był autentycznym świadkiem swojego Mistrza i jak prowadził ludzi do Chrystusa. W identycznym tonie była homilia bp. Jacka Kicińskiego CMF, który przewodniczył liturgii w kościele Trójcy Świętej w Bożnowicach. - Bóg powołując człowieka do istnienia, powołał go z miłości i do miłości przeznaczył. Powołaniem człowieka jest miłość - tak rozpoczął w pierwszych słowach homilię bp Jacek, dodając: - Być chwałą Boga, to uobecniać Bożą miłość na świecie i być drogowskazem dla innych na drodze do świętości. Dlatego Bóg w swojej nieskończonej miłości powołuje tych, aby stali się znakiem Bożej miłości tu na ziemi. To jest powołanie kapłańskie. Kapłan jest kontynuatorem misji Jezusa Chrystusa tu na ziemi i przypominać wszystkim tym, do których jesteśmy posłani, trzy słowa, bardzo ważne trzy słowa. Bóg jest miłością.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
