Reklama

Czy naprawdę trzeba? Czy naprawdę warto?

Niedziela Ogólnopolska 36/2007, str. 27

Adrian Pingstone

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Kupują bilety najtańszych linii lotniczych, pakują walizki, jadą na lotnisko. Zostawiają za sobą niemłodych już rodziców, żonę lub męża, dzieci... Wchodząc na pokład nieposprzątanego samolotu, który właśnie przyleciał, wybierają miejsce przy oknie. Przepełnieni sprzecznymi uczuciami: nadzieją i strachem, radością i smutkiem w oczekiwaniu na nowe, lepsze życie. Bardzo szybko orientują się, że w obcym kraju jest wielu takich przybyszów „zza morza”. Każdego dnia od nowa zmagają się z przeciwnościami losu, których przecież miało nie być. Brak znajomości lokalnego języka, droga żywność, wreszcie konkurencja z całego świata oddalają od upragnionego celu - celu, który jeszcze kilka dni temu był tak wyraźny. Sąsiad był w Anglii dwa lata i po powrocie kupił nowy samochód. Kolega ze szkoły podobno już od kilku lat przesyła pieniądze schorowanej matce.
Co dalej dzieje się z naszym emigrantem? W końcu znajduje pracę - przecież może robić wszystko, od wczesnego rana do późnej nocy, od poniedziałku do niedzieli. Dzieci czekają na prezenty, żona na nowe meble... Jest też druga możliwość, znacznie mniej optymistyczna. Skończyły się pieniądze, a pracy ciągle nie ma. Brakuje na mieszkanie, żywność i nagle emigrant zamienia się w bezdomnego. Tak jak kilka tysięcy Polaków mieszka i śpi na ulicy.
W naszej świadomości wciąż pokutuje stereotyp Zachodu postrzeganego jako eldorado. Łatwo wpadamy w pułapkę własnych wyobrażeń. Nie dostrzegamy możliwości, które czekają na nas w Polsce. Szczęście rodzinne wymieniamy na funty, bardzo często nie zdając sobie sprawy z konsekwencji własnych czynów. Rozłąka z najbliższymi rzadko pozostaje bez negatywnych skutków dla obu stron. Zapominamy o wartościach, które powinny stanowić sens życia. Wydaje nam się, że robimy wszystko dla rodziny. Kto jednak odda nam te chwile, których nie spędziliśmy z dorastającymi dziećmi? Ile warte są pocałunki żony czy męża, których już nie dostaniemy? Czy naprawdę jesteśmy przekonani o nieśmiertelności naszych rodziców? Odbieramy sobie możliwość przekazania naszym latoroślom najważniejszych wartości. Przykład, którego dzieci tak bardzo potrzebują, powinien być na wyciągnięcie ręki, a nie tylko od święta. Pełna rodzina staje się luksusem, na który nie chcemy sobie pozwolić. W pogoni za dostatnim życiem oddalamy się od Boga i od siebie. Dobra materialne przesłaniają nam prawdziwy sens życia. Czy naprawdę warto?
Kochany Emigrancie, proszę Cię, zadaj sobie te pytania, nim kupisz bilet najtańszych linii lotniczych, spakujesz walizkę i zostawisz rodzinę i Ojczyznę.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2007-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Czy we mnie rodzi się pragnienie bycia mieszkańcem królestwa Bożego?

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Adobe. Stock.pl

Rozważania do Ewangelii Łk 21, 29-33.

Piątek, 28 listopada. Dzień Powszedni.
CZYTAJ DALEJ

Jak wyglądał pierwszy dzień podróży Leona XIV do Turcji?

2025-11-27 19:35

[ TEMATY ]

Leon XIV w Turcji i Libanie

Vatican Media

Leon XIV w Turcji

Leon XIV w Turcji

Leon XIV rozpoczął dziś swą pierwszą zagraniczną podróż apostolską, obejmującą kolejno: Turcję i Liban. Papieska wizyta w Turcji od 27 do 30 listopada przebiega pod hasłem: „Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest”. Leon XIV przybył tam z okazji 1700. rocznicy Soboru w Nicei (dzisiejszy Iznik), podczas którego położono podwaliny pod chrześcijańskie wyznanie wiary, a także aby uczestniczyć w obchodach prawosławnej uroczystości św. Andrzeja.

O godz. 12.30 czasu lokalnego samolot Airbus 330 włoskich linii lotniczych ITA z papieżem na pokładzie wylądował na międzynarodowym lotnisku Esenboga w Ankarze. Vatican Media
CZYTAJ DALEJ

Dzień, w którym spotkałem realnego Jezusa. Świadectwo

2025-11-28 07:30

Marcin Cyfert

Świadectwo Marcina Blicharza w auli PWT

Świadectwo Marcina Blicharza w auli PWT

Jednym z punktów programu Diecezjalnego Dnia Skupienia Mężczyzn Archidiecezji Wrocławskiej było świadectwo wiary Marcina Blicharza.

Marcin Blicharz zajmuje się pomocą osobom uzależnionym, znajdującym się w kryzysie, zaburzonym psychicznie. Jest prezesem Fundacji Nefesz, która prowadzi ośrodek leczenia uzależnień w Ligocie Polskiej. Pracuje również w Towarzystwem Pomocy im. św. Brata Alberta, gdzie odpowiada za streetworking, streetbus i prowadzi schronisko dla osób bezdomnych. Na co dzień jest mężem i ojcem.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję