Rzym: teologia moralna w dialogu z konkretnym życiem wierzących
Na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim odbyło się sympozjum poświęcone znaczeniu i aktualności adhortacji „Amoris laetitia”, która znajduje się w centrum kończącego się właśnie Roku Rodziny. Na dokument Papieża Franciszka spoglądano przez pryzmat rodzin przeżywających w obecnym czasie wiele trudności. Wskazano, że coraz więcej młodych ludzi mam problem z praktycznym zrozumieniem wymogów Ewangelii i moralności ewangelicznej.
Uczestniczący w sympozjum ks. Maurizio Chiodi, który jest wykładowcą bioetyki na Papieskim Instytucie Teologicznym Jana Pawła II, podkreśla, że teologia moralna musi być uprawiana w dialogu z konkretnym życiem wierzących. W tym kontekście zauważa m.in., że język używany przez specjalistów z tej dziedziny często jest już niezrozumiały dla zwykłych ludzi.
„Papież podkreślił potrzebę prowadzenia dialogu z konkretnym doświadczeniem rodzin w ich pięknie, ale także w ich trudnościach, traumach i ranach. W «Amoris laetitia» przypomina, że nie chodzi o schronienie w abstrakcyjnym, niemożliwym do zrealizowania idealizmie, który zniechęca, ani kierowanie się legalizmem, który zatrzymuje się jedynie na przestrzeganiu norm: konieczne jest dążenie do dobra” – powiedział Radiu Watykańskiemu ks. Chiodi.
Zauważył, że „wdrażanie tej adhortacji w życie duszpasterskie przebiega w różny sposób w różnych częściach świata”. „Pamiętając jednak, że czas Kościoła nie jest mierzony w nanosekundach, ale w dziesięcioleciach lub wiekach, powiedziałbym, że proces ten został uruchomiony i zmierza w kierunku owocnej relacji między magisterium, które nadaje kierunek duszpasterstwu, to znaczy między praktyką Kościoła, teologią, Słowem Bożym, a doświadczeniem rodzin w różnych kontekstach kulturowych. Realizacja tych wzajemnych relacji oznacza podążanie drogą wytyczoną przez «Amoris laetitia». We wdrażaniu adhortacji jest jeszcze wiele do zrobienia, ale nie mogą to być abstrakcyjne programy duszpasterskie, tylko wyjście od rzeczywistego życia. Myślę np. o młodych małżeństwach i rodzinach, które mają trudności w zrozumieniu wymagań Ewangelii, także z praktycznego punktu widzenia. Chodzi o spojrzenie, które nie podkreśla tylko aspektów problematycznych, ale wychodzi naprzeciw ludziom, aby mogli rozpocząć drogę życia wiarą” - wskazał ks. Chiodi.
Pytanie czytelnika:
Często słyszę w homiliach, że chrześcijanin powinien być odważny. Czym jest dar męstwa od Ducha Świętego? Czy potrzebny jest on tylko w sytuacjach trudnych i granicznych?
Wniebowstąpienie kończy to, co zapoczątkowało Wcielenie. Chrystus, który narodził się w Betlejem, przyjmując naszą ludzką naturę, lecz bez grzechu, wraca teraz do Siebie, skąd przyszedł. Wniebowstąpienie jest dokończeniem misterium paschalnego, a więc dzieła odkupienia.
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego. Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni w moc z wysoka». Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce, błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jeruzalem, gdzie stale przebywali w świątyni, wielbiąc i błogosławiąc Boga.
Kard. Pizzaballa: Jerozolima ma wymiar duchowy i teologiczny
2025-05-29 13:08
st /KAI
Adobe Stock
„Dla uczniów każde miejsce będzie Jerozolimą, będzie miejscem, gdzie podobnie jak ich Mistrz, będą wezwani do oddania życia. I podobnie jak ich Mistrz, doświadczą, że także dla nich Jerozolima będzie bramą, otwartą bramą, przez którą będą mogli powrócić do Ojca” - stwierdza kard. Pierbattista Pizzaballa OFM. Łaciński patriarcha Jerozolimy skomentował fragment Ewangelii (Łk 24,46-53) czytany w obchodzoną w tym roku 1 czerwca uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego.
Ewangelia św. Łukasza ponownie interpretuje ziemskie dzieje Jezusa, traktując je jako jedną wielką drogę, która ma określony cel, którym jest Jerozolima. Jest to cel fizyczny, ale przede wszystkim duchowy i teologiczny: Jerozolima jest miejscem, do którego się wstępuje, żeby oddawać cześć Bogu. Natomiast Jezus, po przybyciu do Jerozolimy, złoży Ojcu prawdziwą ofiarę, swoje życie, ofiarowane jako dar miłości dla zbawienia wszystkich. Z powodu grzechu człowieka ofiara ta będzie krwawa i przybierze formę bolesnej śmierci na krzyżu. Droga Jezusa ku Jerozolimie prowadzi Go do tego kroku, którego Jezus jest w pełni świadomy i aby stawić mu czoła, Jego twarz staje się wyrazistsza i podejmuje stanowczą decyzję, że pójdzie aż do końca (Łk 9,51).
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.