Reklama

Pakt kard. Wyszyńskiego z Maryją

28 X 1956 r. Prymas Tysiąclecia po internowaniu opuszcza mury więzienne i wraca do Warszawy. I mimo że od tej chwili upływa teraz dokładnie pięćdziesiąt lat, członkinie Instytutu Prymasowskiego doskonale pamiętają ten dzień.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Prymas Wyszyński został aresztowany nocą 25 września 1953 r. przez władze państwowe. Był więziony w Rywałdzie, Stoczku Warmińskim, Prudniku Śląskim i Komańczy.
Były to lata ofiary, cierpienia i odosobnienia. Wtedy powstały jego dzieła, m.in. „List do moich kapłanów” - a przede wszystkim Śluby Narodu i program Wielkiej Nowenny przed Tysiącleciem Chrztu Polski. Również w więzieniu powstają „Zapiski” i „Dziennik duchowy”.

Zanim Ojciec - bo tak na niego mówiłyśmy - do nas powrócił, codziennie modliłyśmy się o jego uwolnienie. Dzień i noc trwałyśmy na kolanach przed Cudownym Obrazem Matki Bożej na Jasnej Górze, zmieniając się kolejno, tak że nasza modlitwa odbywała się non stop. I nadszedł ten upragniony dzień: 26 października 1956 r. Prymas Polski Stefan Kardynał Wyszyński odzyskał wolność. Dwa dni później przyjechał do swojej rezydencji przy ulicy Miodowej w Warszawie, ku wielkiej radości całego Kościoła.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Prymas stawia warunki

Jak doszło do uwolnienia? 26 października 1956 r. o godz. 9.00 rano do Komańczy zgłosili się: wiceminister sprawiedliwości Zenon Kliszko i poseł Władysław Bieńkowski, z polecenia Władysława Gomułki. Ksiądz Prymas usłyszał, że nowy sekretarz PZPR stoi na stanowisku, iż konieczny jest jak najszybszy powrót Prymasa do Warszawy i objęcie urzędowania. Władysław Gomułka uważał, że najwięcej niepokoju w społeczeństwie budziła obecna sytuacja Prymasa. „Jestem tego zdania od trzech lat, że miejsce Prymasa Polski jest w Warszawie” - odpowiedział Prymas. Wolność przyjął jednak dopiero wtedy, gdy uzyskał zapewnienie, że wszyscy biskupi ordynariusze i sufragani wrócą na swoje stanowiska, z których siłą zostali usunięci. Warunkiem było także ustalenie, że to biskupi decydują o obsadzaniu stanowisk kościelnych, że seminaria podlegają kontroli hierarchii kościelnej, a nie władz rządowych, oraz że Kościół ma prawo do swobodnej katechizacji młodzieży. Zapadła też jeszcze jedna decyzja: polski naród ma prawo do prasy katolickiej. W tych trudnych dniach polskiego października kard. Wyszyński przyjął na siebie odpowiedzialność za wspólne dobro narodu. Wrócił jako głowa Kościoła w Polsce i jako mąż stanu. Stał się znakiem jedności wszystkich Polaków.

Reklama

Telegram do Papieża

Wieść o powrocie Księdza Prymasa do Warszawy rozeszła się szybko. Przed Pałacem Prymasowskim zbierały się tłumy. Owacyjnie witały Prymasa, który z balkonu błogosławił wiernych, mówiąc: „Najmilsze Dzieci Boże, Dzieci moje...”.
Pierwszym aktem urzędowym zaraz po powrocie na Miodową było wysłanie telegramu do papieża Piusa XII, w którym Ksiądz Prymas, spełniając obowiązki biskupa, poinformował Ojca Świętego, że objął z powrotem rządy. Wiadomość o uwolnieniu Prymasa Polski przyjęto w Watykanie z wielkim zadowoleniem. Papież odpowiedział na telegram kard. Wyszyńskiego: „... Umiłowany Nasz Synu! Twoje nieugięte i niezłomne męstwo ducha wśród wszelkich trudności i przeciwieństw zabłysło jako piękny przykład do naśladowania. (...) Żywimy niepłonną nadzieję, że Twój, tak długo oczekiwany, powrót nie tylko upamiętnił Święty Rok Jasnogórskiej Królowej Polski, ale również stanie się, za przyczyną Matki Zbawiciela, zapowiedzią prawdziwego dla Polski pokoju, opartego na sprawiedliwości, miłości i należnej Kościołowi wolności”.

Dziwna umowa

Znamienne jest, że z Komańczy kard. Wyszyński pragnął jechać do Warszawy przez Jasną Górę. Zawarł zresztą swoisty pakt z Maryją. 2 lipca 1956 r. w Komańczy tak napisał: „Gdy przebywałem w Stoczku, zawarłem z Matką Najświętszą dziwną umowę. Powiedziałem Jej: Gdyby Bóg pragnął, abym kiedykolwiek wrócił do służby w powierzonych mi archidiecezjach, to pokornie proszę, żeby to było albo w dniu Matki Najświętszej, albo w Jej miesiącu. Wolę nawet dłużej poczekać, byleby to się spełniło. Może stawianie takich wymagań było zuchwałe, zwłaszcza że biskup ma obowiązek wracać do diecezji, gdy przeszkody niepokonalne ustąpią. Jednak dobry Bóg dał mi tę łaską: zostałem uwolniony z więzienia w październiku, w sobotę. Miałem wówczas sprawdzian, że nie był to owoc jakichkolwiek ludzkich zabiegów - broń Boże, moich - tylko taka była wola Boża. Jest to potwierdzenie, że człowiek jest na właściwej drodze, gdy idzie za Maryją, która zawsze ukazuje nam Chrystusa i mówi: «Cokolwiek wam Syn mój każe, czyńcie»”.
Oczywiste było więc, że Ojciec pragnął podziękować Maryi za uwolnienie. Ale władze nie chciały się zgodzić na pobyt Prymasa na Jasnej Górze. Udał się tam dopiero w listopadzie 1956 r. „Ta, przed obliczem której teraz stoję, była mi przez ten czas Mocą i Wytrwaniem, Światłem i Oparciem, Pociechą, Nadzieją i Pomocą nieustanną” - mówił.

Autorka jest członkinią Instytutu Prymasowskiego

2006-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Chrystus osią życia

Ormianie. Potomkowie Noego. Depozytariusze jego arki. Naród, który oddycha dwoma płucami chrześcijaństwa. O historii Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego, prowadzonym dialogu teologicznym oraz o pielgrzymce Jana Pawła II w Armenii z arcybiskupem Chażagiem Barsamianem, Legatem Patriarchalnym Europy Zachodniej i przedstawicielem Katolikosa Wszystkich Ormian w Watykanie rozmawia Andrzej Sosnowski.

Jak pisaliśmy w artykule Czy Bogu potrzebny jest tłumacz? Historia dwóch płuc ormiańskiego chrześcijaństwa, rok temu, na Wawelu miała miejsce ekumeniczna modlitwa z okazji ​​​​obchodów 655–lecia utworzenia Arcybiskupstwa Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego.

CZYTAJ DALEJ

Czy Nowy Adam ma płeć? - rozmowa z kard. Grzegorzem Rysiem

2024-06-14 10:22

[ TEMATY ]

kobiecość

męskość

Kard. Grzegorz Ryś

ideały

Episkopat News/ flickr.com

Kościół jest celem krytyki ze strony ruchów społecznych, aktywistów genderowych i polityków, bo postawiono mu zarzut bycia okrutnym patriarchatem - systemem męskiej dominacji opartej na przemocy wobec ludzi słabszych i odmiennych. Kto jest tu wzorem dla mężczyzn? Czy Maryja ma komplementarny męski ideał czy on wymaga dziś odkrycia? Rozmawia to tym Małgorzata Bilska z kard. Grzegorzem Rysiem, metropolitą łódzkim oraz historykiem Kościoła.

Małgorzata Bilska: Coraz głośniej debatuje się publicznie o zagubieniu mężczyzn. Jest ono owocem programowej krytyki patriarchatu (system męskiej władzy) i zachowań mężczyzn (typ „macho”, dominator stosujący przemoc) przez ruch gender. Od dekad ma on wspólny cel - obalić patriarchat bez rozlewu krwi, metodą soft power; zastąpić go płynnie pozornie neutralną, de facto neopogańską „kulturą kobiecą”... Stolica Apostolska od Soboru Watykańskiego II uznaje równość płci za „znak czasu”. Potępia dyskryminację kobiet, panowanie mężczyzn interpretuje jako skutek grzechu w raju. Nie idzie jednak za tym refleksja nad katolickim wzorcem męskości, nad ideałem z Ewangelii! Kto jest komplementarny do Maryi? Jaka jest męska natura? Kobieta jest przecież od lat opisywana od A do Z! Chcąc sprawdzić stan świadomości, spytałam o to kilkunastu katolików (kilku świeckich, kilku księży, kilku biskupów). No i wiem, że nic nie wiem... Świeccy w większości wskazali na Jezusa, księża na Józefa. Jak jest?

CZYTAJ DALEJ

Główne uroczystości odpustowe w Rokitnie

2024-06-15 16:00

[ TEMATY ]

Odpust rokitniański

sanktuarium Rokitno

Karolina Krasowska

Uroczystościom odpustowym w Rokitnie przewodniczył kard. Gerhard Ludwig Müller

Uroczystościom odpustowym w Rokitnie przewodniczył kard. Gerhard Ludwig Müller

W sanktuarium w Rokitnie odbyły się centralne uroczystości odpustowe ku czci Matki Bożej Rokitniańskiej. Odpustowej Mszy św. przewodniczył i homilię wygłosił kard. Gerhard Ludwig Müller, były prefekt Kongregacji Nauki Wiary.

W tym roku szczególne zaproszenie do udziału w rokitniańskim odpuście 15 czerwca zostało skierowane do członków parafialnych rad duszpasterskich i parafialnych rad ds. ekonomicznych, zwłaszcza tych, którzy w ubiegłych miesiącach korzystali ze specjalnych szkoleń przygotowanych przez diecezję. Dlatego jeszcze przed Mszą św., zarówno świeccy, jak i kapłani, podzielili się swoim doświadczeniem zaangażowania w parafialnych radach duszpasterskich. Ponadto do Rokitna w tym roku zostali zaproszeni również nadzwyczajni szafarze Komunii św. z racji na 25-lecie ich obecności i posługi w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Jak co roku na diecezjalne uroczystości odpustowe przybyły również całe rodziny oraz delegacje parafialne ze sztandarami.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję