Reklama

Wiara

27 maja

#TrzymajSięMaryi: Upokorzona. Czego nigdy nie wolno robić człowiekowi?

Stańmy blisko Maryi ze wszystkimi niedobrymi, podłymi, okrutnymi, raniącymi i upokarzającymi słowami, które przyszło nam usłyszeć na swój temat.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wyszedł stamtąd i przyszedł do swego rodzinnego miasta. A towarzyszyli Mu Jego uczniowie. Gdy nadszedł szabat, zaczął nauczać w synagodze; a wielu, przysłuchując się, pytało ze zdziwieniem: «Skąd On to ma? I co za mądrość, która Mu jest dana? I takie cuda dzieją się przez Jego ręce. Czy nie jest to cieśla, syn Maryi, a brat Jakuba, Józefa, Judy i Szymona? Czyż nie żyją tu u nas także Jego siostry?». I powątpiewali o Nim. A Jezus mówił im: «Tylko w swojej ojczyźnie, wśród swoich krewnych i w swoim domu może być prorok tak lekceważony». I nie mógł tam zdziałać żadnego cudu, jedynie na kilku chorych położył ręce i uzdrowił ich. Dziwił się też ich niedowiarstwu. Potem obchodził okoliczne wsie i nauczał. Mk 6,1-6

Reklama

Krajanie Jezusa, choć zdumiewają się Jego mądrością i mocą czynienia cudów, nie mogą pojąć, w jaki sposób dysponuje nimi ktoś, kogo tak dobrze znają. Ktoś tak zwykły, kto wychowywał się wśród nich w Nazarecie. Ich „argumentem” przeciw Jezusowi i uznaniu Jego nadzwyczajności jest właśnie ta doskonała znajomość tego, kim On jest, jakiej są pewni. To pomniejsza Go w ich oczach. Nie ma prawa być nikim więcej, niż oni skłonni są w Nim widzieć. W tym kontekście pada pytanie: „Czy nie jest to syn Maryi?”. Na pierwszy rzut oka jedynie referuje ono ich całkiem poprawny stan wiedzy na temat pochodzenia Jezusa i Jego koneksji rodzinnych. Ale tak naprawdę w tym pytaniu-stwierdzeniu zawarta jest ocena – i to nie tylko Jezusa, ale także Maryi. „Czy nie jest to syn Maryi?” znaczy przecież tyle, co: „To t y l k o syn Maryi”. Mamy tu wyraźną sugestię, że Maryja nie jest właściwie nikim godnym uwagi i szacunku, skoro bycie „tylko” Jej dzieckiem jest jakoś dyskwalifikujące.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Problem nie polega na tym, że Maryja jest (a przecież jest) kimś ze wszech miar godnym szacunku i podziwu, a mieszkańcy Nazaretu nie zdołali, czy nie chcieli tego dostrzec. Prawdziwy problem, okrucieństwo i podłość tego pozornie niewinnego pytania polegają na tym, że żaden człowiek nie ma prawa w taki sposób mówić o drugim – jakkolwiek mały i nieznaczący (a nawet grzeszny) tamten by mu się nie wydawał. Nikt nie ma prawa odmawiać elementarnego szacunku drugiemu, bo to jest w gruncie rzeczy wystawianie na próbę jego ludzkiej – czyli danej mu przez samego Boga – godności.

Reklama

W całej historii Biblijnej raz po raz wraca motyw błagania Boga, by „nie wystawiał nas na próbę”, nie doświadczał ponad nasze siły. My sami codziennie mówimy: „i nie wódź nas na pokuszenie”. Jakim prawem mielibyśmy więc wystawiać na próbę drugiego człowieka – mówiąc do niego lub o nim – i to w tak fundamentalnej kwestii, jak jego osobista, człowiecza godność?

Podziel się cytatem

Jesteśmy dziś w Nazarecie, w którym Jezus zostaje zlekceważony i wzgardzony. Zlekceważona i wzgardzona zostaje też Maryja. Stańmy koło Niej w tym momencie, kiedy słyszy, że Jej Syn zostaje zdyskredytowany między innymi za to właśnie, że jest Jej – nikogo wartego szacunku, zdaniem ludzi – dzieckiem. Stańmy obok Niej także po to, by pomogła nam przezwyciężyć nasze oburzenie. Bo najgorsze, co mogłoby się nam przytrafić, to pogarda wobec nieuprzejmych nazaretańczyków. W Niej jej z pewnością nie było. Pokazuje nam przecież, że przy całym swoim okrucieństwie, małości i niewybredności słów, na jakie się ważą – to oni są tu najbiedniejszymi biedakami, którym doprawdy należy się głęboko serdeczne współczucie. Wszak to ludzie, którzy „związali ręce” Bogu i „wymknęli się” Jego miłosierdziu – na własne życzenie i w przekonaniu o własnej słuszności, które szalenie trudno będzie im przezwyciężyć. Stańmy blisko Maryi ze wszystkimi niedobrymi, podłymi, okrutnymi, raniącymi i upokarzającymi słowami, które przyszło nam usłyszeć na swój temat. Pozwólmy Jej otwierać nam oczy na prawdziwą biedę tych, którzy je wypowiedzieli, wykrzyczeli, wypluli. Pozwólmy, by pomogła nam zanurzyć te wszystkie doświadczenia i zadane nam przez nie rany w Dobrej Nowinie o miłosierdziu pełnym szacunku do człowieka – kimkolwiek i jakikolwiek by nie był.

Red.

Tekst pochodzi z książki „Nocą szukałam. Rekolekcje maryjne – zrób to (nie) sam”, ks. Michał Lubowicki

[zdjecie id="127073"][/zdjecie]

Promuj akcję na swojej stronie internetowej

Wklej kod na swojej stronie internetowej (750px x 200px)

#TrzymajsieMaryi
<a href="https://www.niedziela.pl/trzymajsiemaryi"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-trzymajsiemaryi-750x200.jpg" alt="niedziela.pl - #TrzymajsieMaryi" /></a>

Wklej kod na swojej stronie internetowej (300px x 300px)

#TrzymajsieMaryi
<a href="https://www.niedziela.pl/trzymajsiemaryi"><img src="https://www.niedziela.pl/download/baner-trzymajsiemaryi-300x300.jpg" alt="niedziela.pl - #TrzymajsieMaryi" /></a>

Jeżeli potrzebujesz banera o innym rozmiarze lub umieściłeś baner, napisz do nas: internet@niedziela.pl

2022-05-26 21:00

Oceń: +40 -9

Reklama

Wybrane dla Ciebie

#TrzymajSięMaryi: Polska Fatima w Zakopanem

[ TEMATY ]

#TrzymajSięMaryi

Karol Porwich/Niedziela

Jednym z najbardziej znanych sanktuariów w Polsce jest to na zakopiańskich "Krzeptówkach". Przyjrzyjmy się bliżej historii i znaczeniu tego niezwykłego miejsca przesiąkniętego osobami Matki Bożej i św. Jana Pawła II.

Za początek nabożeństwa do Matki Bożej Fatimskiej w Zakopanem uznaje się poświęcenie Polski Niepokalanemu Sercu Maryi, dokonane przez episkopat naszego kraju w 1946 r. Akt ten był odpowiedzią na żądanie Matki Bożej Fatimskiej, która prosiła o poświęcenie świata Jej Niepokalanemu Sercu. Członkiem zespołu przygotowującego poświęcenie był ks. Leon Cieślak, pallotyn, który zaczął organizować na Jasnej Górze czuwania wynagradzające Matce Najświętszej w pierwsze soboty miesiąca i w całym kraju propagował nabożeństwa w duchu fatimskim.Księża pallotyni uznali, że należy utworzyć ośrodek, z którego orędzie Matki Bożej Fatimskiej będzie dalej propagowane. Boża Opatrzność wskazała na Zakopane, gdzie 1950 r. powstał zalążek późniejszego centrum fatimskiego.
CZYTAJ DALEJ

Bóg pomnaża dobro tych, którzy je czynią już teraz

2025-09-23 12:37

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej

Bóg pomnaża dobro tych, którzy je czynią już teraz, choćby w niewielkim zakresie. Karze zaś tych, którzy mają serce skąpe i niczego nie dają potrzebującym.

Jezus powiedział do faryzeuszów: «Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień ucztował wystawnie. U bramy jego pałacu leżał żebrak pokryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza. A także psy przychodziły i lizały jego wrzody. Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany. Gdy cierpiąc męki w Otchłani, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: „Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i przyślij Łazarza, aby koniec swego palca umoczył w wodzie i ochłodził mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu”. Lecz Abraham odrzekł: „Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz w podobny sposób – niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A ponadto między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd nie przedostają się do nas”. Tamten rzekł: „Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich ostrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki”. Lecz Abraham odparł: „Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!” „Nie, ojcze Abrahamie – odrzekł tamten – lecz gdyby ktoś z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą”. Odpowiedział mu: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał, nie uwierzą”».
CZYTAJ DALEJ

Przewodniczący KEP: Niech modlitwa różańcowa wprowadza w nasze serca pokój

2025-09-29 07:43

[ TEMATY ]

pokój

przewodniczący KEP

modlitwa różańcowa

nasze serca

Biuro Prasowe KEP

Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Tadeusz Wojda SAC

Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Tadeusz Wojda SAC

Niech modlitwa różańcowa, odmawiana indywidualnie czy wspólnotowo, pomnaża naszą miłość oraz wprowadza w nasze serca prawdziwy pokój Chrystusa – powiedział przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Tadeusz Wojda SAC na rozpoczynający się wkrótce miesiąc październik – miesiąc modlitwy różańcowej.

Październik jest miesiącem szczególnie poświęconym modlitwie różańcowej. Przewodniczący Episkopatu podkreślił, że „wielu świętych wskazywało na niezwykłą wartość tej modlitwy, wypraszając dzięki niej potrzebne łaski”. Dodał, że dla św. Jana Pawła II była to modlitwa, którą szczególnie ukochał.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję