Reklama

Katechezy o psalmach i hymnach

Radość wstępujących do świątyni

Niedziela Ogólnopolska 3/2003

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ps 100 [99], 2. 4-5 - z Jutrzni na piątek III tygodnia
Audiencja generalna, 8 stycznia 2003 r.

1. W klimacie radości i święta, przedłużającego się jeszcze na ten ostatni tydzień Bożego Narodzenia, chcemy podjąć na nowo medytację nad Liturgią Godzin. Zatrzymamy się dzisiaj przy Psalmie 100 [99], przed chwilą proklamowanym, który stanowi radosne zaproszenie do wychwalania Pana, Pasterza swego ludu.
Siedem stanowczych wezwań stanowi kompozycję całego Psalmu i ukierunkowuje wspólnotę wierzących ku wielbieniu Boga miłości i przymierza: "wykrzykujcie", "służcie", "stawajcie", "wiedzcie", "wstępujcie w Jego bramy", "chwalcie Go", "błogosławcie". Można więc myśleć o procesji liturgicznej, która wstępuje do świątyni na Syjonie, aby dokonać obrzędów na cześć Pana (por. Ps 15 [14]; 24 [23]; 95 [94]).
W Psalmie spotykamy pewne słowa charakterystyczne dla wysławiania więzów Przymierza, jakie dokonuje się między Bogiem a Izraelem. Zauważamy przede wszystkim potwierdzenie pełnej przynależności do Boga: "Jesteśmy Jego własnością, Jego ludem" (Ps 100 [99], 3), stwierdzenie pełne dumy i pokory zarazem, gdyż Izrael staje się jako "owce Jego pastwiska" (tamże). W innych tekstach znajdujemy podobne określenia, wyrażające tę relację: "Pan jest naszym Bogiem" (Ps 95 [94], 7). Spotykamy później terminy określające relację miłości - tej "miłosiernej" i "wiernej", złączonej z "dobrocią" (por. Ps 100 [99], 5) - co w oryginale hebrajskim jest wyrażone słowami typowymi dla przymierza, jakie łączy Izrael z jego Bogiem.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2. Uwzględniono również współrzędne przestrzeni i czasu. Z jednej strony bowiem jawi się przed nami cała ziemia, wraz z jej mieszkańcami, zaangażowana w uwielbienie Boga (por. w. 2), potem horyzont zacieśnia się do świętej przestrzeni świątyni w Jerozolimie, z jej przedsionkami i bramami (por. w. 4), gdzie zgromadzona jest wspólnota modlących się. Z drugiej strony - znajdujemy odniesienie do czasu w jego trzech fundamentalnych wymiarach: przeszłości stworzenia ("On sam nas stworzył", w. 3), teraźniejszości przymierza i kultu ("jesteśmy Jego własnością, Jego ludem, owcami Jego pastwiska", tamże), a w końcu - przyszłości, w której miłosierna wierność Pana rozciąga się "na wszystkie pokolenia", objawiając się jako "wieczna" (w. 5).

Reklama

3. Zatrzymamy się teraz na krótko przy siedmiu imperatywach, które stanowią długie wezwanie do wychwalania Boga i zajmują prawie cały Psalm (por. ww. 2-4), zanim znajdziemy w ostatnim wersecie ich motywację w wysławianiu Boga, kontemplowanego w Jego wewnętrznej i najgłębszej istocie.
Pierwsze wezwanie stanowi radosną aklamację, która angażuje całą ziemię w wykonywanie pieśni chwały Stworzyciela. Gdy modlimy się, winniśmy czuć harmonię ze wszystkimi modlącymi się, którzy w różnych językach i formach wysławiają jedynego Pana. "Albowiem od wschodu słońca aż do jego zachodu - jak mówi prorok Malachiasz - wielkie będzie imię moje między narodami, a na każdym miejscu dar kadzielny będzie składany imieniu memu i ofiara czysta. Albowiem wielkie będzie imię moje między narodami - mówi Pan Zastępów" (Ml 1, 11).

4. Następują później niektóre wezwania o charakterze liturgicznym i rytualnym: "służcie", "stawajcie" oraz "wstępujcie w bramy" świątyni. Są to słowa nawiązujące również do audiencji na dworach królewskich, opisujące różne gesty, jakich dokonują wierzący, gdy wstępują do sanktuarium na Syjonie, aby uczestniczyć w modlitwie wspólnotowej. Po pieśni kosmicznej celebrowana jest liturgia przez lud Boży, "owce Jego pastwiska", Jego "własność pośród wszystkich narodów" (Wj 19, 5).
Wezwanie do "wstępowania w Jego bramy wśród dziękczynienia" i "wśród hymnów" przypomina nam fragment z Misteriów św. Ambrożego, gdzie opisani są nowo ochrzczeni, którzy zbliżają się do ołtarza: "Lud oczyszczony zbliża się do ołtarzy Chrystusa, mówiąc: I przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który jest moim weselem, który rozwesela młodość moją (Ps 43 [42], 4). Lud odnowiony w swojej młodości, jak orzeł, zrzuca szaty błędu i spieszy się, aby uczestniczyć w uczcie niebieskiej. Przychodzi zatem i - widząc najświętszy ołtarz już przygotowany - woła: "Pan jest moim Pasterzem, nie brak mi niczego. Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć: orzeźwia moją duszę (Ps 23 [22], 1-2)" (Dzieła dogmatyczne III, SAEMO 17, ss. 158-159).

5. Inne nakazy pojawiające się w Psalmie na nowo proponują fundamentalne postawy religijne modlącego się: "wiedzcie", "chwalcie Go", "błogosławcie". Słowo "wiedzcie" wyraża treść wyznania wiary w jednego Boga. Winniśmy rozgłaszać, że tylko Pan jest Bogiem (Ps 100 [99], 3), zwalczając wszelkie bałwochwalstwo, wyniosłość i moc ludzką przeciwną Bogu. Celem innych słów, to znaczy "chwalcie" oraz "błogosławcie", jest "imię" Pana (por. w. 4), Jego osoba, Jego skuteczna i zbawcza obecność.
W tym świetle Psalm prowadzi nas na koniec do uroczystego wysławiania Boga, które jest swego rodzaju wyznaniem wiary: Pan jest dobry i Jego wierność nigdy nas nie opuszcza, ponieważ On jest zawsze gotowy podtrzymywać nas swoją miłością miłosierną. Z tą ufnością modlący się rzuca się w objęcia swego Boga: "Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest Pan - mówi w innym miejscu Psalmista - szczęśliwy człowiek, który się do Niego ucieka" (Ps 34 [33], 9; por 1 P 2, 3).

Z oryginału włoskiego tłumaczył o. Jan Pach OSPPE

2003-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kraków: uroczystości pogrzebowe poety Leszka Długosza

2024-03-27 19:12

[ TEMATY ]

pogrzeb

PAP/Łukasz Gągulski

- Żegnamy człowieka niezwykłego, o którego prawdziwym duchu mówi jego poezja - mówił abp Marek Jędraszewski w czasie uroczystości pogrzebowych śp. Leszka Długosza w kościele Świętego Krzyża w Krakowie. Doczesne szczątki artysty spoczęły na Cmentarzu Rakowickim.

- Żegnamy człowieka niezwykłego, o którego prawdziwym duchu mówi jego poezja, a także często poezja śpiewana - stwierdził abp Marek Jędraszewski na początku Mszy św. pogrzebowej w kościele Świętego Krzyża w Krakowie. Zwrócił uwagę na zbiór wierszy „Ta chwila, ten blask lata cały”. - Ten zbiór mówi wiele o miłości pana Leszka Długosza do życia; do tego, by tym życiem umieć się także upajać - dodawał metropolita krakowski cytując fragmenty poezji, wśród których był wiersz „Końcowa kropka”. - Odejście pana Leszka Długosza jest jakąś kropką, ale tylko kropką w jego wędrówce ziemskiej - mówił abp Marek Jędraszewski. - Głęboko wierzymy, że dopiero teraz zaczyna się pełne i prawdziwe życie; że z Chrystusem zmartwychwstałym będziemy mieć udział w uczcie cudownego życia bez końca. Tym życiem będziemy mogli się upajać i za nie Bogu dziękować i wielbić - dodawał metropolita krakowski.

CZYTAJ DALEJ

Postawiono zarzuty ks. Michałowi O.

2024-03-27 18:21

Adobe Stock

Prokuratura postawiła w środę zarzuty pięciu osobom w związku ze sprawą wykorzystania pieniędzy z Funduszu Sprawiedliwości. Wśród nich jest czterech urzędników resortu sprawiedliwości i „beneficjent funduszu” ks. Michał O. W ramach Funduszu ośrodkowi „Archipelag” miała zostać przyznana dotacja na kwotę blisko 100 milionów złotych.

- Ks. Michał O. działając wspólnie w porozumieniu z tymi urzędnikami, doprowadził do wypłaty tych środków. Tutaj istotną kwestią jest to, że działali wspólnie i w porozumieniu - poinformował dziś podczas konferencji rzecznik prasowy prok. Przemysław Nowak. Zapowiedział, że będą kierowane wnioski o tymczasowy areszt wobec trzech osób, a zebrany materiał dowodowy będzie analizowany pod kątem uchylenia immunitetu politykom. Powstające na warszawskim Wilanowie centrum terapeutyczne ma na celu pomoc ofiarom przemocy.

CZYTAJ DALEJ

Franciszek podczas Mszy Krzyżma do kapłanów: musimy być wolni od surowości i oskarżeń, od egoizmu i ambicji!

2024-03-28 10:38

[ TEMATY ]

papież Franciszek

PAP/EPA/GIUSEPPE LAMI

Do postrzegania życia i powołania w perspektywie całej przeszłości i przyszłości oraz odkrycia na nowo potrzeby adoracji i bezinteresownej, spokojnej i przedłużonej modlitwy serca - zachęcił Franciszek w Wielki Czwartek podczas Mszy Krzyżma w watykańskiej Bazylice św. Piotra. Papież wskazał na potrzebę skruchy, która jest nie tyle owocem naszej sprawności, lecz łaską i jako taka musi być wyproszona na modlitwie.

HOMILIA OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję