Zbrodnia w Jedwabnem nadal pozostaje niedokładnie zbadana, ponieważ badania zwłok zostały przerwane bez sporządzenia dokładnej listy czaszek, kości i innych szczątków.

W krajach takich jak USA, Francja, Anglia, Izrael czy Polska nie jest prawnie dopuszczalne, żeby jakikolwiek duchowny ( ksiądz katolicki, pastor, rabin czy mufti) mógł wstrzymać badania sądowo-lekarskie i uniemożliwić przeprowadzenie kompletnych oględzin wszystkich dowodów rzeczowych dokonanej zbrodni, koniecznych dla ustalenia przyczyn śmierci każdej z ofiar i dokładnego stwierdzenia, ile osób zostało zamordowanych, jak to się stało w Jedwabnem.

W Jedwabnem są dwa groby - w jednym, wewnątrz stodoły, są pochowani sprawni mężczyźni, którzy mogliby stawić rozpaczliwy opór, a w drugim, wzdłuż stodoły - bardziej bezradni, jak kobiety, dzieci i starcy, którzy zginęli w pożarze. Fakt ten wskazuje na metodę dokonania zbrodni i jest dowodem, że zbrodnia została dokonana przez zorganizowanych ludzi, którzy mieli z góry ustalony plan działania i dużą ilość środków zapalnych.

Obowiązkiem Instytutu Pamięci Narodowej jest dokładne wyjaśnienie tak ważnej sprawy. Konieczne jest dotarcie do prawdy materialnej wydarzeń w Jedwabnem we wszystkich aspektach badań medycyny sądowej, by uniknąć błędnych spekulacji. W tym celu jest niezbędne wznowienie i dokończenie ekshumacji obydwu tych grobów.

Wielkanoc 2002, Nowy Jork

Teresa Berezowska - nauczyciel, Wiesław Binienda - profesor inżynierii, Piotr Chełkowski - profesor historii Bliskiego Wschodu, Jadwiga Chęcińska - inżynier, Stanisław Chęciński - dr inżynier, Marek Jan Chodakiewicz - profesor historii, Janusz Chodkowski - inżynier, Kazimierz Cimoszko, Krzysztof Cios - profesor matematyki, Ryszard Ciskowski, Kamil Dziewanowski - profesor historii, Stanisław Garstka - chirurg, Aleksander Gella - profesor socjologii, Lech A. Halko - architekt, Zbigniew Haszlakiewicz - inżynier architekt, Andrzej Hempel - inżynier, Zdzisław Jurek - lekarz, Dorota Kamińska - psycholog, Marek Kamiński - lekarz, Andrzej Kumor - redaktor, Jan Komski - artysta malarz, Zofia Korbonska, Zdzisław Kryński - lekarz, Franciszek Łachowicz - profesor polonistyki, George Levosinski, Edmund Lewandowski - inżynier, Jan M. Lorys - dyrektor Muzeum Polskiego w Ameryce, Zofia Laszewska - lekarz, Anna Madura - lekarz, Andrzej Madura - inżynier, Anna Mazurkiewicz - Service Director, Oskar Michejda - dr inżynier, Frank Milewski - radca finansowy, Irena Mirecka, Tadeusz Mirecki - informatyk, Jan Moor-Jankowski - profesor medycyny sądowej, Stanisław Mostwin, ks. prał. dr Roman Nir, Janina Palmowska, Antoni Palmowski - inżynier, Jerzy Petryniak - lekarz biochemik, Donald Pietruk - konsultant, Teresa Pietruk - lekarz, Marta Podhorecka, Edward Podhorecki - podpułkownik dyplomowany, Magdalena Pogonowska - lekarz radiolog, Iwo Cyprian Pogonowski - pisarz, Władysław Poncet - radiodziennikarz, Janusz Przemieniecki - profesor inżynierii, Wojciech Roszkowski - profesor historii, Władysław Socha - profesor medycyny sądowej, Maria Szonert Binienda - radca prawny, Witold Sokolski - inżynier, Lech Jerzy Świerbutowicz - lekarz anestezjolog, Wacław Szybalski - profesor onkologii, Andrzej Targowski - profesor informatyki, Ryszard Tyndorf - prawnik, Monika Wagner - profesor historii literatury i cywilizacji, Wieńczysław Wagner - profesor prawa, Tadeusz Witkowski - historyk literatury, Aldona Wos - lekarz, Wanda Wos - handlowiec, Zenon Wos - inżynier, Anna Poraj-Wybranowska - politolog, Zdzisław Zakrzewski - inżynier, Mirosława Zawadzka - inżynier, Andrzej Zawadzki - inżynier, Teodor Zawistowski - profesor socjologii.

Drugi list otwarty do Instytutu Pamięci Narodowej w Warszawie

IPN ogłosił przerwanie i zakończenie ekshumacji ofiar mordu w Jedwabnem, mimo niewykopania wszystkich zwłok i nieprzeprowadzenia sądowo-lekarskich oględzin każdej ofiary, jak wymagają naukowe i prawne przepisy, ważne i obowiązujące we wszystkich praworządnych krajach.

Zaniechanie fachowych procedur było rzekomo spowodowane naciskiem pewnych kół żydowskich oraz dwu rabinów, którzy towarzyszyli komisji IPN podczas badań w Jedwabnem. Polska jednakowoż nie jest państwem teokratycznym i rytuały religijne nie mogą być pretekstem do przekraczania ustalonych prawnych procedur kryminalnego śledztwa. Poza tym ekshumacje i dysekcja (autopsja) zwłok są praktykowane w Izraelu.

Powierzchowne i ograniczone badania IPN na miejscu zbrodni pozwoliły już stwierdzić wiele sprzeczności między twierdzeniami Jana Grossa i jego rzekomych świadków a materialnymi faktami znalezionymi w Jedwabnem.

Niżej podpisany wzywa IPN do wznowienia prac ekshumacyjnych celem wypełnienia prawnego i dziejowego obowiązku uzyskania wszystkich materiałów i danych, które udostępnia nowoczesna metodologia forenzyczna. Konieczna jest kompletna ekshumacja ofiar i otaczającego terenu wraz z kompletną autopsją wszystkich ofiar; rezultaty muszą być fachowo opisane, sfotografowane i udostępnione całemu społeczeństwu. Modelem procedur sądowo-lekarskich mogą być badania zbrodni katyńskiej, do których Niemcy sprowadzili w 1943 r. międzynarodową grupę forenzycznych specjalistów, którzy na podstawie ekshumacji i autopsji udowodnili sowieckie autorstwo tej zbrodni; te rezultaty nie mogły zostać zachwiane poźniejszymi zaprzeczeniami sowieckimi przed Trybunałem w Norymberdze w 1946 r.

Prof. Jan Moor-Jankowski

Wielkanoc 2002, Nowy Jork