Reklama

Misje to pilne zadanie!

Ze swej długoletniej posługi kapłańskiej ks. Władysław Stasik SCJ trzydzieści lat poświęcił pracy na misjach w Demokratycznej Republice Konga (DRK), państwie, które w okresie 1965-97 nosiło nazwę Zair.

Niedziela małopolska 44/2010

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Fryderyk Warta: - Jakie okoliczności sprawiły, że został Ksiądz misjonarzem w Kongo?

Ks. Władysław Stasik SCJ: - Po ukończeniu Wyższego Seminarium Duchownego Księży Sercanów i uzyskaniu święceń kapłańskich w 1967 r. odbyłem trzyletnie studia na ATK w Warszawie (dziś Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego). Następnie zostałem wychowawcą kleryków w Seminarium Sercanów w Stadnikach. Informacje o potrzebie wsparcia działalności ewangelizacyjnej w krajach Azji i Afryki zdeterminowały moją decyzję wyjazdu na misje. Początkowo planowałem Indonezję, ostatecznie w 1974 r. wyjechałem do Konga, gdzie działalność misyjną sercanów zapoczątkowali w 1897 r. ks. G. Grison i ks. G. Lux, opiekując się opuszczonymi dziećmi. Polscy bracia podjęli pracę w Kongu z inspiracji kard. Stanisława Nagyego w 1970 r.

- Jakie były pierwsze wrażenia Księdza po zetknięciem się z tym nieznanym wtedy krajem afrykańskim?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

- Demokratyczna Republika Kongo to w pierwszej połowie XX wieku kraj uzależniony kolonialnie od Belgii. Dlatego księża udający się tam na misje muszą znać francuski i przynajmniej jeden z czterech miejscowych języków tubylczych. Zostałem skierowany na naukę języka ligala w ośrodku Senfo w Kinszasie. Wtedy miałem sposobność poznania polityki społeczno-obyczajowej prowadzonej po przewrocie w 1964 r. przez Mobutu, a polegającej na nawrocie do afrykańskiej tradycji i odrzucaniu tego, co przyniosła europejska kolonizacja. Ucierpiał na tym Kościół. W czasie rebelii w 1964 r. zginęło 28 naszych księży i wiele sióstr zakonnych, m.in. pierwsza błogosławiona Afrykanka Klementyna Anuarite Nengapeta. Zniesiono także niektóre święta katolickie. Upadła oświata i służba zdrowia. W efekcie większość ludności w tym 50 milionowym kraju, na obszarze 2,3 mln km2 żyje w skrajnej nędzy i niedostatku, narażona na zakaźne choroby, głównie na AIDS.

- Jak zorganizowano pracę ewangelizacyjną w Kongu i jaką rolę w tym dziele mają sercanie?

- Jest tam wielki niedostatek księży. Ta sytuacja, wraz z trudnościami komunikacyjnymi, stwarza ogromne trudności w ewangelizacji. W parafii św. Marty w Kisangani, gdzie posługiwałem przez ostatnie 12 lat pobytu w Kongo, było tylko 3 księży na 60 tys. mieszkańców, zamieszkałych w kilkudziesięciu odległych od siebie wioskach. Aby je odwiedzić, przemierzałem na motocyklu ponad 500 km. Dlatego zgodnie z decyzją Konferencji Episkopatu Zairu utworzyliśmy w wioskach wspólnoty chrześcijańskie, stanowiące podstawową i integralną część parafii. Są tam animatorzy i katecheci, którzy rekrutują się ze świeckich, przeważnie wykształconych mieszkańców wioski. To oni przewodniczą w modlitwach, czytaniu Biblii, uczą dzieci i młodzież religii, przygotowują do sakramentów. Dlatego wiodącym zadaniem duszpasterzy jest formacja animatorów i katechetów do pracy ewangelizacyjnej we wspólnotach. Służą temu m.in. cotygodniowe spotkania animatorów z duszpasterzami. Natomiast Eucharystia i udzielanie sakramentów we wspólnotach odbywa się w czasie odwiedzania wioski przez duszpasterza. Ale oprócz Słowa Bożego w tych wioskach potrzebna jest pomoc w dziedzinie oświaty, higieny i służby zdrowia.

- Jak te cywilizacyjne zadania udaje się realizować?

Reklama

- Podstawowe źródło egzystencji mieszkańców wioski to rolnictwo. Uprawia się maniok, kukurydzę, bananowce i ryż, który jest przeznaczany głównie do sprzedaży. Zachęcaliśmy więc mieszkańców do zwiększania areału jego uprawy, aby za uzyskane pieniądze zakupić niezbędne dobra służące wszystkim. W ten sposób uzupełniało się wyposażenie szkół, a także budowało skromne ośrodki zdrowia, kupowało leki i środki czystości.
Kongijczycy, a szczególnie kobiety, bardzo dbają o higienę ciała. Dlatego cennym towarem jest dla nich mydło. Bywało, że gdy kobiety zauważyły moje przybycie do ich wioski, to przede wszystkim prosiły o kawałek mydła. Tak więc w misyjnej pracy, oprócz Słowa Bożego, ważna jest też działalność, która prowadzi do zaspokojenia podstawowych potrzeb w zakresie oświaty, kultury i opieki zdrowotnej.

- Na jakie trudności napotyka Kościół w Kongu?

- Kobieta w Kongu traktowana jest jako osoba mniej wartościowa od mężczyzny. Jej godność podnosi macierzyństwo. Gdy ma dzieci, nawet będąc w stanie wolnym, zyskuje społeczne uznanie. Dlatego kobiety, nieraz bardzo młode, nie zachowują wstrzemięźliwości seksualnej. Jeżeli dodamy do tego coraz większe rozluźnienie obyczajów moralnych, to staje się to źródłem masowego zarażenia wirusem AIDS. To dziś wielka i groźna plaga w Kongu. Sprzyja temu także dezinformacja obyczajowa niektórych sekt, zakazująca korzystania ze środków leczniczych. Taka sytuacja stawia przed Kościołem cywilizacyjne wyzwania. Wyniesienie przez Jana Pawła II na ołtarze siostry Anuarite, zamordowanej w obronnie ślubu czystości, było też głosem Kościoła katolickiego w sprawie zachowania życia w czystości.
Ważne jest również, aby rosła liczba powołań kapłańskich. Wśród młodych Kongijczyków nie brak chętnych do kapłaństwa. Do naszego seminarium zgłosiło sie niedawno 60 kandydatów, ale mogliśmy przyjąć tylko 15. Należy więc, przez działania misyjne i pomoc materialną, zapewniać warunki do wzrostu liczebnego kapłanów spośród miejscowej społeczności. Ponadto w wielu wioskach brakuje kaplic. Dlatego wspieranie misji wszelkimi dostępnymi formami to dziś nadal pilne zadanie wiernych Kościoła. Dobrze, że w Polsce organizowana jest taka pomoc!

2010-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Bezimienne mogiły

Niedziela warszawska 44/2012, str. 2-3

[ TEMATY ]

Wszystkich Świętych

Artur Stelmasiak

Socjalne mogiły na Cmentarzu Komunalnym Południowym

Socjalne mogiły na Cmentarzu Komunalnym Południowym

Ciała bezdomnych często chowane są w anonimowych grobach. Zmienić to postanowiła Warszawska Fundacja Kapucyńska. To pierwszy taki pomysł w kraju

Choć każdy z nas po śmierci może liczyć na takie same mieszkanie w Domu Ojca, to na ziemi panują inne zasady. Widać to doskonale na cmentarzu południowym w Antoninie, gdzie są całe kwatery, w których nie ma kamiennych pomników. Dominują skromne ziemne groby z próchniejącymi drewnianymi krzyżami. Wiele z nich zamiast imienia i nazwiska ma na tabliczce napisaną jedynie datę śmierci, numer identyfikacyjny oraz dwie litery N.N. - O tym, że przybywa takich bezimiennych mogił dowiedziałem się od przyjaciół. Wówczas postanowiliśmy rozpocząć akcję rozdawania bezdomnym nieśmiertelników, czyli blaszek podobnych do tych, które noszą wojskowi. Na każdej z nich wygrawerowane jest imię i nazwisko właściciela - mówi kapucyn br. Piotr Wardawy, inicjator akcji nieśmiertelników wśród bezdomnych. O skuteczność tej akcji przekonamy się w przyszłości. Jednak pierwsze skutki już poznaliśmy, gdy jeden z kapucyńskich „nieśmiertelnych” zmarł na Dworcu Centralnym. - Dzięki metalowym blachom na szyi policja wiedziała, jak on się nazywa oraz skontaktowali się klasztorem kapucynów przy Miodowej. Tu bowiem był jego jedyny dom - mówi Anna Niepiekło z Fundacji Kapucyńskiej. Kapucyni zorganizowali zmarłemu pogrzeb z udziałem braci, wolontariuszy oraz innych bezdomnych. Msza św. z trumną została odprawiona na Miodowej, a później pochowano go z imieniem i nazwiskiem na cmentarzu południowym w Antoninie. - Dla całej naszej społeczności była to bardzo wzruszająca uroczystość - podkreśla Niepiekło.
CZYTAJ DALEJ

Ordo Iuris zawiadamia prokuraturę i żąda zawieszenia prawa wykonywania zawodu przez lek. Gizelę Jagielską

2025-07-25 13:45

[ TEMATY ]

aborcja

Ordo Iuris

Gizela Jagielska

Adobe Stock

Instytut na rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris złożył dziś zawiadomienie do Prokuratury Okręgowej we Wrocławiu o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez lek. Gizelę Jagielską i personel medyczny Powiatowego Zespołu Szpitali w Oleśnicy.

Jednocześnie do Naczelnego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej wpłynęła skarga Instytutu Ordo Iuris na ww. lekarkę wraz z wnioskiem o niezwłoczne zawieszenie jej prawa wykonywania zawodu. Sprawa dotyczy ujawnionych przez samą lekarkę w mediach okoliczności przeprowadzenia aborcji w 26. tygodniu ciąży, w wyniku której miało urodzić się żywe dziecko, pozostawione bez pomocy lekarskiej aż do śmierci.
CZYTAJ DALEJ

Szwajcaria: radna miejska strzelała do obrazu przedstawiającego Matkę Bożą z Dzieciątkiem Jezus

2025-07-25 21:09

[ TEMATY ]

profanacja

znieważanie

zrzut ekranu Instagram

Prokuratura w Zurychu postawiła zarzuty radnej miejskiej i byłej przewodniczącej Partii Zielono-Liberalnej Saniji Ameti po zamieszczeniu przez nią zdjęcia, na których oddaje około 20 strzałów do obrazu przedstawiającego Matkę Boską z Dzieciątkiem Jezus. Według informacji szwajcarskiego portalu 20 Minuten, Ameti oskarżono na podstawie artykułu 261. szwajcarskiego kodeksu karnego o publiczne znieważenie przekonań religijnych i zakłócanie pokoju religijnego.

Przepis powyższy przewiduje kary dla każdego, kto „publicznie i złośliwie znieważa lub wyśmiewa przekonania religijne innych, a w szczególności ich wiarę w Boga, albo złośliwie bezcześci przedmioty kultu religijnego”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję