W obradach wzięli udział biskupi i pastorzy z różnych części Ukrainy. Na początku uczczono chwilą milczenia i modlitwą pamięć zmarłego w wieku niespełna 68 lat starszego biskupa, który służył UKE przez wiele lat na różnych stanowiskach; od 25 lat stał na jego czele a od 1 stycznia br. był także przewodniczącym (rotacyjnym) Wszechukraińskiej Rady Kościołów i Organizacji Religijnych (WRKiOR).
Następnie uczestnicy spotkania odmówili wspólną modlitwę, po czym podjęli decyzje dotyczące posługi starszych duchownych i dalszego rozwoju UKE. Dokonano również wyboru zwierzchnika Kościoła i jego zastępcy.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
Nowy starszy biskup podkreślił w swym pierwszym wystąpieniu po wyborze ważność posługi Kościoła, szczególnie w tak trudnych czasach, jak obecne. Wychodząc od Listu św. Jana Apostoła do Kościoła w Tiatyrze, zawartego w Księdze Objawienia (Apokalipsy; 2, 18-29), mówca zwrócił uwagę, że stałe wzrastanie w dobrych sprawach, strzeżenie wszystkiego, co Bóg polecił, jest najważniejszą zasadą posługiwania. Wezwał duchownych do pełnienia służby z wiarą, cierpliwie i z miłością. Podkreślił ponadto kluczową rolę każdego Kościoła lokalnego i jego autonomii, doniosłość wspólnoty i współpracy na rzecz szerzenia Słowa Bożego. Tylko w ten sposób Kościół będzie mógł służyć celom misji Bożej na całym świecie – wskazał bp Zajcew.
Na zakończenie Soboru biskupi i pastorzy odmówili modlitwę błogosławieństwa za nowo wybranych biskupów i za ich posługę Ukraińskiemu Kościołowi Ewangelicznemu.
Ołeksandr W. Zajcew urodził się w 1953, a w 21 lat później przyjął chrzest (przez całkowite zanurzenie). Potem, jeszcze w czasach sowieckich, mimo surowych prześladowań, prowadził działalność duszpasterską w swym Kościele. Od 1974, a więc od początku czynnej służby w Kościele, był zaangażowany w pracę z młodzieżą w Doniecku. W 1977 został ordynowany na diakona, a w 11 lat później na pastora w kościele Chrystusa Zbawiciela w tym mieście. W 2000 wybrano go na biskupa Donieckiego Zjednoczenia Ukraińskiego Kościoła Ewangelicznego. Dzięki jego posłudze rozpoczęto budowę wielu świątyń i kaplic, powstały nowe zbory oraz rozwija się dialog międzywyznaniowy i współpraca między Kościołami.
Reklama
Iwan I. Rusyn urodził się w 1979. Od 2008 jest duchownym, a w 2012 został rektorem seminarium teologicznego UKE. W 2019 rozpoczął posługę duchowną w nowo powstałej Świątyni Chrystusa Zbawiciela w Kijowie. Wykształcenie teologiczne uzyskał w seminarium, którym obecnie kieruje, a także w Walii i na Narodowym Uniwersytecie Pedagogicznym im. M. Drahomanowa w Kijowie, zdobywając tam stopień doktora filozofii. Ukończył również studia w zakresie stosunków międzynarodowym na Uniwersytecie Narodowym w Użhorodzie.
Ukraiński Kościół Ewangeliczny należy do zielonoświątkowego nurtu chrześcijaństwa. Jego początki sięgają 1922, gdy w Odessie otwarto pierwszy zbór tego wyznania, liczący prawie 370 członków. Inne placówki zielonoświątkowe znajdowały się także w Winnicy, Krzywym Rogu, Dniepropietrowsku, Kijowie i kilku innych miastach. Tworzyły one Związek Wolnych Kościołów Chrześcijan Wiary Ewangelicznej, który w latach 1924-27 odbył trzy swoje zjazdy. Do Związku należało wówczas prawie 400 kościołów, liczących ok. 20 tys. wiernych, największa wspólnota – w Odessie miała blisko 500 członków. W 1927 władze komunistyczne zarejestrowały Związek.
Lata trzydzieste to czas wielkich prześladowań religijnych w ówczesnym Związku Sowieckim. Większość stowarzyszeń wyznaniowych została rozwiązana albo zeszła do głębokiego podziemia, a tylko niektórym udało się wyemigrować. W 1944, w toku rozmów sojuszników koalicji antyhitlerowskiej w sprawie otwarcia "drugiego frontu" Stalin musiał zgodzić się na zwolnienie więźniów politycznych, dzięki czemu na wolność wyszło wielu duchownych różnych wyznań, wśród nich także ruchu zielonoświątkowego. W 1945 powstał Związek Ewangelicznych Chrześcijan Baptystów, w którego skład weszły też liczne wspólnoty zielonoświątkowe, gdyż tylko w ten sposób mogły uzyskać oficjalną rejestrację i uniknąć nowych prześladowań.
Dopiero pod koniec lat osiemdziesiątych, w czasie tzw. "przebudowy" (pieriestrojki) pojawiły się możliwości utworzenia odrębnego związku zielonoświątkowców. W efekcie 22 listopada 1990 (jeszcze w ZSRR) powołano do życia Związek Wolnych Kościołów Chrześcijan Wiary Ewangelicznej, który w 1991, po ogłoszeniu niepodległości Ukrainy, powstał jako odrębna organizacja, w sierpniu 2017 zmienił nazwę na Ukraiński Wolny Kościół Chrześcijan Wiary Ewangelicznej a od marca 2019 nosi obecną nazwę – Ukraiński Kościół Ewangeliczny.
W jego skład wchodzi obecnie 9 zjednoczeń (wspólnot) okręgowych, 200 kościołów, 164 szkoły niedzielne, posługuje w nim 247 duchownych, działają 3 placówki kształcenia przyszłych pastorów, 7 fundacji dobroczynnych. Kościół prowadzi m.in. 2 programy telewizyjne i 3 radiowe oraz 9 ośrodków rehabilitacyjnych.