Gromadzimy się w Przemyślu, my, członkowie Akcji Katolickiej, z racji patronalnego święta Chrystusa Króla. Czas naszego świętowania pragniemy dobrze wykorzystać. Ciągle nam mówią, że jesteśmy nadzieją Kościoła. Jeśli tak, to musimy być otwarci na permanentną formację. Od niej w dużym stopniu zależy, kim będziemy oraz jak będziemy realizować nasz charyzmat.
Świadomi jesteśmy, że czasy, w których żyjemy, są bardzo ciekawe i każdy powinien być czujnym, by nie dać się zwieść. Letarg duchowy jest bardzo niebezpieczny dla naszej wiary. Wyznawców Chrystusa usuwa się z miejsc publicznych i obecności w świecie. Bezpardonowo nasila się walka z moralnością chrześcijańską i wprowadza się do życia „nowe zwyczaje”. Dzisiaj ludzie świeccy, którzy rozumieją stałą potrzebę formacji wiary, są bardzo potrzebni, bo zagrożeń dla wiary i moralności jest coraz więcej.

Obecna sytuacja

Obecne czasy w świecie, Europie, także w Polsce, charakteryzuje wrogość wobec chrześcijaństwa i jego wartości. Wrogość ta nie przejawia się w przemocy fizycznej, jak działo się to w czasach rewolucji francuskiej, bolszewickiej, w państwach reżimu komunistycznego czy w hitlerowskich Niemczech. Dzisiaj zwalcza się chrześcijaństwo poprzez działania prowadzone na polu kultury, edukacji i za pomocą środków masowego przekazu. Uchwala się dziś prawa, wydaje się orzeczenia sądowe, które uderzają w doktrynę chrześcijańską i moralność katolicką.
Dla ilustracji wskazywanego problemu, wymienię najbardziej drastyczne przykłady:
- w USA odwołania do religii chrześcijańskiej podczas publicznych uroczystości i wystąpień szkolnych są zakazane w wielu stanach, podczas gdy dzieci na lekcjach historii odtwarzają aztecki rytuał składania ofiar bogom
- zbiórki pieniędzy prowadzone pod egidą chrześcijańskich organizacji studenckich i uczniowskich nie mogą zawierać w nazwach słów o skojarzeniach religijnych, np. zbiórka pod nazwą „Wielkanocna zbiórka konserw” została zakazana, ponieważ władze uczelni uznały, iż słowo Wielkanoc może obrażać uczucia innych ludzi
- funkcjonują zakazy wnoszenia Biblii i czegokolwiek związanego z nauką chrześcijańską na teren uczelni, szkół czy innych instytucji.
- promuje się homoseksualizm i pornografię
- tworzy się negatywny obraz chrześcijan, a zwłaszcza katolików w prasie, telewizji i w największej machinie medialnej USA, czyli Hollywood, przy jednoczesnym promowaniu wartości całkowicie antychrześcijańskich
- orzeczenie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka dotyczące zakazu wieszania krzyży w klasach szkolnych
- zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy skierowało apel do Polski, Irlandii, Malty, aby zabiegi przerywania ciąży były dozwolone bez ograniczeń
- w Polsce w Senacie był projekt, który przewidywał prawo dwóch osób tej samej płci do zarejestrowania swojego związku w urzędzie stanu cywilnego
- Stalowa Wola, która stała się symbolem oporu wobec władz niechętnych Kościołowi, dziś może stać się pierwszym w Polsce symbolem poniżenia krzyża. Wszystko za sprawą miejscowych władz, które chcą usunąć krzyż z osiedla, gdzie ma powstać kościół pw. ks. Jerzego Popiełuszki.
Przywołując owe przykłady, pragnąłem uświadomić wszystkim, że niechęć i prześladowanie chrześcijaństwa przez liberałów jest faktem. Inne religie nie są tak atakowane. Atakowanie judaizmu skończyłoby się zaraz zarzutami o antysemityzm. Atakowanie islamu może być ryzykowne, gdyż muzułmanie mogą się posunąć do użycia przemocy fizycznej. Pozostałe religie traktowane są jako chronione mniejszości, dlatego nie podlegają atakom.

Podłoże walki z chrześcijaństwem

W obecnych czasach walczy się z chrześcijaństwem, gdyż sekularyzm głoszący hasła: równość, demokracja, wolność, tolerancja - uznał, że nasza religia hamuje wszelki postęp, nie dostosowuje się do ducha obecnych czasów.
Byśmy to lepiej zrozumieli wyjaśnijmy sobie, zatrzymując się nad hasłami głoszonymi przez sekularyzm, dlaczego chrześcijaństwo jest religią zwalczaną?
1) Głoszona przez sekularyzm idea równości podkreśla, że wszyscy ludzie są równi. Między ludźmi nie ma różnic. Te wspólnoty, które tym się nie kierują, należy zwalczać. I tu wskazuje się na Kościół, bo jest hierarchiczny. Wskazuje się na chrześcijaństwo, bo jest religią, która mówi o zbawionych i potępionych, jest wspólnotą, która ma nauczycieli i uczniów, duszpasterzy i owieczki. A skoro wszyscy jesteśmy sobie równi, to środowiska postępowe twierdzą, że należy usunąć wszystkie siły, nurty, tradycje, które w jakiś sposób się z tym nie zgadzają.
2) Środowiska postępowe wielką wagę przywiązują do demokracji. Podkreślają z naciskiem, że o wszystkim mają decydować ludzie. A chrześcijaństwo, które każe myśleć o grzechu, o zbawieniu, nakazuje chodzić do spowiedzi, kierować się przykazaniami Bożymi, Ewangelią, jest dla wielu ludzi nie do zaakceptowania.
3) Wolność, to kolejny powód do ataku na chrześcijaństwo. Według sekularyzmu jestem wolny, gdy nikt mi nie przeszkadza robić tego, co chcę, gdy nie jestem uwarunkowany przez innych. Chrześcijaństwo stoi po stronie wolności, ale nie zniewolenia przez własne słabości. Wolnym jest ten, kto potrafi przezwyciężać zło i grzech.
4) Ostatnim elementem walki z chrześcijaństwem jest tolerancja. W imię tolerancji można wprowadzić każdy absurdalny postulat, a następnie żądać jego realizacji. Chrześcijanie głoszą, że są granice, których nie należy przekraczać.

Co mają zrobić chrześcijanie?

Najgorszym sposobem odpowiedzi na to wyzwanie sekularyzmu jest proponowanie takiego chrześcijaństwa, które byłoby starannie dopasowane tak, by nie obrazić zeświecczonej wrażliwości ludzi postępowych. Chrześcijaństwo, proponowane jako alternatywa życia w społeczeństwie zsekularyzowanym, musi być zarówno dynamiczne jak i wiarygodne, ma być głoszeniem zmartwychwstałego Chrystusa, radosnym dowodu nowego życia w Chrystusie, życia odnoszącego zwycięstwo nad śmiercią.
Chrześcijańskie przepowiadanie, stające w opozycji wobec ducha sekularyzmu, musi zawsze szukać przymierza z rozumem. Sekularyści słusznie demaskują irracjonalność, fanatyzm i nietolerancję pojawiające się w imię religii. Chrześcijanie muszą być gotowi na przyjęcie krytyki i na kultywowanie etosu samokrytycyzmu we wnętrzu swoich wspólnot. Istnieją jednak zniekształcone i pełne przesądów formy krytycyzmu przyjmujące zsekularyzowany światopogląd, który jest bezdyskusyjnie wrogi wobec wiary chrześcijańskiej.

Europo, coś uczyniła ze swoim chrztem?

To pytanie w książce „Chrześcijaństwo wiosną Europy” postawił o. Joseph-Marie Verlinde. Autor uważa, że musimy przypominać, że jutrzejsza Europa nie powstanie na gruzach chrześcijaństwa. Wręcz przeciwnie, przetrwa jedynie wtedy, gdy w swoje fundamenty włączy wartości ewangeliczne. Dlatego musimy dawać świadectwo o godności człowieka i o jego nadprzyrodzonym przeznaczeniu, piętnować przejmowanie władzy przez wszechmocną ekonomię, narzucającą swoją nieludzką logikę skuteczności i wydajności, proponować nauczanie społeczne Kościoła oparte na prymacie dobra wspólnego w służbie osoby.
Aby jednak ta misja przyniosła pełny owoc i wiara zrodziła cywilizację miłości, chrześcijanie muszą na nowo odkryć znaczenie konkretnego zaangażowania politycznego. Dopiero wówczas, gdy nagłośnią swoje przekonania jako pełnoprawni obywatele, staną się solą, która przywróci smak Europie jutra.

Zadania na dziś dla Akcji Katolickiej

Skoro uważa się nas za chrześcijan o pogłębionej tożsamości, to w imię odpowiedzialności za wiarę i Kościół powinniśmy protestować przeciwko niszczącym moralność chrześcijańską ustawom; głosować we wszystkich wyborach na ludzi prawych, kompetentnych i żyjących po chrześcijańsku; pisać protesty i manifestować swoją chrześcijańską postawę w życiu publicznym, w obronie tego, co dla nas święte i ważne; włączać się w dyskusje światopoglądowe i po chrześcijańsku wychowywać dzieci. Powinniśmy poszukujących prawdy i zmagających się z różnymi postaciami cierpienia i zła świat nawracać do Chrystusa. Nie siłą i nienawiścią, ale rozumem, perswazją i autentyczną chrześcijańską miłością, a przede wszystkim świadectwem własnego, prawdziwie chrześcijańskiego życia.