Nadal istnieje możliwość podejścia do figury świętego na głównym ołtarzu kościoła. Można będzie jednak tylko oddać przed nią „pokłon szacunku”, poinformowała archidiecezja. Do pielgrzymów zwrócono się z prośbą o pomoc i wyrozumiałość, gdyż przepisy mają zminimalizować możliwość zakażenia.

Na ołtarzu głównym katedry w Santiago de Compostela znajduje się figura siedzącego św. Jakuba. Tradycyjnie już, pielgrzymi kończący swoją pątniczą drogę wchodzą po kilku stopniach do figury świętego i ją obejmują wypowiadając przy tym krótką modlitwę dziękczynną.

Podziel się cytatem

Już wcześniej diecezje prowincji kościelnej Santiago ogłosiły kilka wskazówek i próśb w związku z koronawirusem. Zaleciły wiernym, aby nie korzystano z kropielnic i unikano ścisku podczas nabożeństw. Należy też zrezygnować z dotykania obrazów świętych, zamiast tego należy w duchu wypowiedzieć wyrazy czci. Księżom i szafarzom Eucharystii przypomniano o konieczności dokładnego mycia i dezynfekcji rąk przed udzielaniem Komunii wiernym.

Do wiernych przychodzących do kościołów biskupi zaapelowali o rozwagę i miłość bliźniego. Podkreślili, że obecną sytuację należy „przeżywać z wiarą”, która też wymaga, aby „nie dać się opanować przez lęk, że możemy już nie mieć nadziei”.

Droga św. Jakuba, czyli Camino de Santiago, jest europejskim szlakiem pielgrzymkowym, prowadzącym do katedry w Santiago de Compostela w Galicji w północno-zachodniej Hiszpanii. Od IX wieku szlak ten wiedzie pielgrzymów od krajów bałtyckich przez Polskę, Niemcy, Szwajcarię i Francję do grobu św. Apostoła Jakuba (Większego) w hiszpańskim Santiago de Compostela. W tamtejszej katedrze ma znajdować się jego ciało. Nie ma jednej trasy pielgrzymki – uczestnicy mogą dotrzeć do celu jednym z wielu szlaków. Droga oznaczona jest muszlą św. Jakuba, będącą także symbolem pielgrzymów.

Podziel się cytatem

Jest to jeden z najważniejszych chrześcijańskich szlaków pielgrzymkowych, obok dróg do Rzymu i Jerozolimy. Według legendy, ciało św. Jakuba przewieziono łodzią do północnej Hiszpanii, gdzie pochowano je w miejscu, w którym dziś istnieje Santiago de Compostela. Od hiszpańskiej postaci imienia apostoła – Santiago (od Santus Iacopus) i od miejsca, w którym złożono szczątki – Campus Stellae (Pole Gwiazdy) – pochodzi współczesna nazwa miasta.

Przybycie pierwszego udokumentowanego pielgrzyma – biskupa francuskiej diecezji Le Puy, Godescalco – datuje się na rok 950, ale ślady pielgrzymek z IX w. istnieją na monetach Karola Wielkiego. Jednakże największe nasilenie ruchu pątniczego przypada na wieki XII-XIV. W XII w. dokument papieski uznał Compostelę za trzecie po Jerozolimie i Rzymie miejsce święte chrześcijaństwa. Wówczas też pojawiła się nowa terminologia: pątnika udającego się do Santiago zaczęto nazywać peregrino w odróżnieniu od romeros, którzy wędrowali do Rzymu i od palmeros, pielgrzymujących do Jerozolimy.

Rokrocznie do grobu św. Jakuba przybywa kilkadziesiąt tysięcy pielgrzymów. Przez trzy ostatnie lata ok. 350 tys. pielgrzymów otrzymywało certyfikat potwierdzający, iż przybyli do grobu Jakuba Apostoła. Dwukrotnie w Santiago był papież Jan Paweł II najpierw 9 listopada 1982, na zakończenie swej pierwszej podróży do Hiszpanii, a następnie w dniach 19-20 sierpnia 1989, gdy w Santiago odbywał się IV Światowy Dzień Młodzieży. To wtedy ponad półkilometrowy odcinek papież przeszedł pieszo, jako zwykły pątnik, ubrany w tradycyjną dla tego miejsca pelerynę i kapelusz, ozdobione muszelkami. W dniach 6-7 listopada 2010 w Santiago de Compostela modlił się jego następca, Benedykt XVI.