Ks. Piotr Wiśniewski: - Czy to Pana pierwszy pobyt w Płocku?

Rafał Blechacz: - Tak, to jest mój pierwszy pobyt w tym mieście, pierwszy koncert w Płocku. Mam nadzieję, że pozostanie on w mojej pamięci na długo.

- Kiedy czyta się wywiady z Panem, przegląda recenzje koncertów, odnosi się wrażenie, że żyje Pan niemal wyłącznie w świecie muzyki. Wielu muzykologów próbuje na różne sposoby zdefiniować muzykę. Czym dla Pana jest muzyka?

- Najprościej mówiąc, wydaje mi się, że jest to mój wewnętrzny język, za pomocą którego mogę się najłatwiej wypowiedzieć. Co prawda w muzyce, którą gram, nie ma słów, ponieważ jest to muzyka instrumentalna, natomiast może w tym właśnie tkwi cała tajemnica i jest to ciekawe, interesujące, że można powiedzieć bardzo wiele rzeczy, nie nazywając niczego. Można przekazać różne treści, o których nieraz trudno mówić. Jest to dla mnie duże wyzwanie, że za pomocą tylko i wyłącznie dźwięków przekazuje się treści i emocje, które kompozytor chciał zawrzeć w swoim dziele.

- Jakie treści najtrudniej przekazać za pomocą muzyki?

- Różne uczucia targały na przykład Chopinem, kiedy pisał mazurki, bądź inne utwory. Trzeba bardzo wnikliwie wejść w klimat muzyki Fryderyka Chopina, w klimat jego osobowości. Wydaje mi się, że to może pomóc w interpretacji.

- W jaki sposób i kiedy rozpoczęła się Pana przygoda z muzyką? Czy może ktoś Pana do tego zainspirował?

- Z tego, co pamiętam, to wszystko zaczęło się od muzyki organowej. Bardzo lubiłem chodzić do kościoła i słuchać muzyki granej na organach. Wszystko zaczęło się od kolęd, pieśni kościelnych. Kiedy wracałem z kościoła do domu, podchodziłem do pianina, które już w naszym domu stało od bardzo dawna, i próbowałem grać zasłyszane melodie, które słyszałem w kościele. Tak to się wszystko zaczęło. Później rodzice posłali mnie do ogniska muzycznego w Nakle, później szkoła muzyczna w Bydgoszczy, Akademia Muzyczna. Coraz bardziej utwierdzałem się w przekonaniu, że fortepian to jest ten instrument, który mi najbardziej odpowiada; że to jest to, co powinienem w życiu robić.

- Wspomniał Pan o muzyce liturgicznej. Co sądzi Pan o muzyce wykonywanej w naszych kościołach?

- Muzyka odgrywa bardzo ważną rolę w liturgii. Zawsze tak było. Bardzo ważną rolę odgrywa muzyka organowa, pozwala skupić się, wejść „do siebie”, pomaga też w modlitwie.

- 30 lat Polska czekała na Rafała Blechacza. W październiku 2005 r. 21-letni pianista wygrywa Międzynarodowy Konkurs Chopinowski w swoim kraju, jako pierwszy Polak po Krystianie Zimermanie (1975), daleko pozostawiając za sobą konkurentów (drugiej nagrody nie przyznano). Co ten konkurs zmienił w Pana życiu?

- Konkurs Chopinowski jest chyba najważniejszą imprezą, jeżeli chodzi o wydarzenia muzyczne w Polsce. Jest to jeden z najbardziej prestiżowych konkursów na świecie. Wiadomo, że zwycięstwo tego konkursu otwiera najważniejsze estrady na całym świecie. Cieszę się, że Konkurs Chopinowski tak bardzo szczęśliwie się dla mnie zakończył. Konkurs ten zmienił moje życie. Przede wszystkim mam mniej wolnego czasu. Ostatnio dużo podróżuję po różnych krajach, zwłaszcza do Japonii, gdzie muzyka Chopina jest bardzo popularna. Cieszę się, że mam możliwość grania na całym świecie, pokazywania twórczości nie tylko naszego wielkiego kompozytora, ale również dzieł innych twórców.

- Utarło się powiedzenie: „kto chce zrozumieć muzykę Chopina, musi posłuchać Rafała Blechacza”. Czy Fryderyk Chopin to najbardziej ulubiony Pana kompozytor, czy może równie chętnie grywa Pan dzieła innych znakomitych twórców?

- Oczywiście gram również chętnie muzykę innych kompozytorów, aczkolwiek po Konkursie Chopinowskim oczywiście Chopin zajmuje szczególne miejsce w moim repertuarze. Publiczność oczekuje nowych utworów, nowych interpretacji. Gram także dzieła innych kompozytorów, np. Haydna, Debussy’ego, muzykę francuską, muzykę impresjonistyczną. Bardzo cenię muzykę Jana Sebastiana Bacha, sonaty fortepianowe Mozarta, jego koncerty fortepianowe. Cały czas staram się poszerzać repertuar, aby nie ograniczyć się tylko i wyłącznie do Chopina.

- Złoty medal otworzył Panu drzwi do wszystkich najbardziej prestiżowych sal koncertowych na całym świecie. Jakie są w związku z tym najbliższe Pana plany?

- Aktualnie odbywam podróż po filharmoniach w Polsce, w marcu czeka mnie tournée recitalowe po Niemczech, w kwietniu bardzo ważny debiut w Londynie, później trzy koncerty w Hiszpanii i w czerwcu miesięczne tournée po Japonii.

- Muzyką zajmuje się Pan zawodowo. Z pewnością to nie jedyne zajęcie…

- Znajduję także czas na spotkania z przyjaciółmi, może nie tak często, jakbym sobie tego życzył. Potrzebny jest mi także czas na relaks, na różne inne spotkania ze znajomymi. Oczywiście, koncerty, które wymieniłem, są tak planowane, żeby były pewne luki pomiędzy nimi, aby można było odpocząć, poszerzyć repertuar itd.

- Co jest największym marzeniem Rafała Blechacza?

- Moim marzeniem jest utrzymanie się na odpowiednim poziomie, który osiągnąłem na Konkursie Chopinowskim, ażeby wszystkie debiuty, które czekają mnie w najbliższym czasie, okazały się szczęśliwe i pozwoliły mi na ponowne koncertowanie w tych samych pięknych miejscach.

- Tego Panu życzymy.

Wydział Katechetyczny Kurii Diecezjalnej Płockiej wraz z Kościelną Agencją Pielgrzymkową „Nomada” przy KEP organizuje w dniach 23 czerwca - 3 lipca 2007 r. jedenastodniową pielgrzymkę katechetów do Włoch „śladami wielkich świętych” (m.in. Padwa, Siena, Asyż, Rzym, Monte Cassino, Lanciano - miejsce cudu eucharystycznego z IX w., Manopello - niezwykła górska wioska, gdzie przechowywana jest tkanina z wizerunkiem Chrystusa, uważana za chustę św. Weroniki, San Giovanni Rotondo).
Bliższych informacji na temat pielgrzymki udziela sekretariat Wydziału Katechetycznego, tel. (0-24) 262-68-45, od poniedziałku do piątku w godz. 8.30-14. Zainteresowanych katechetów prosimy o zgłaszanie się do sekretariatu Wydziału Katechetycznego do 12 lutego 2007 r.

(T.O.)