Dokonana na przestrzeni ostatnich miesięcy analiza
zdarzeń przeciwko mieniu wykazała, że w województwie śląskim nastąpił
wzrost przestępstw, których ofiarami są osoby starsze, głównie nieporadne
i niedołężne kobiety. Sprawcy realizując czyn, kierują się przede
wszystkim chęcią szybkiego uzyskania korzyści, wykorzystując brak
oporu ze strony ofiary.
Bezpieczeństwo osób starszych
Na terenie działania KMP w Częstochowie w okresie od sierpnia
do października 2001 r. odnotowano 117 przestępstw w kategorii -
rozboje, z czego w 19 przypadkach ofiarami zostały osoby starsze
- co stanowi 16,2% ogółu.
W rejonie działania Komisariatów Miejskich dokonano 13 rozbojów,
co stanowi 68,4%, a w rejonie Komisariatów Gminnych - 6, co stanowi
31,6%. Największą liczbę rozbojów na osobach starszych zanotowano
w KP IV (7), następnie w KP II (5). Najczęściej do rozbojów dochodzi
w dzielnicy Raków (ulice: Al. Wojska Polskiego, Al. Pokoju, Niepodległości,
Ossowskiego, Mireckiego, Okrzei, Limanowskiego, Równoległej), a także
w centrum miasta na ulicach: Wolności, Al. Najświętszej Maryi Panny,
Piłsudskiego; rejon Dworca PKP, ulic: Ogrodowej, Krakowskiej. Największe
zagrożenie w tej kategorii występuje w dniach - niedziela i wtorek
w godz. 12.00-18.00 oraz 20.00-23.00.
W znacznej większości w wyniku rozboju na osobach starszych
przedmiotem przestępstwa stają się torebki z pieniędzmi, dokumentami,
zegarki, a także przedmioty znajdujące się w mieszkaniach.
Miejscami, gdzie najczęściej dochodzi do popełnienia przestępstw,
są słabo oświetlone ulice, pobliża barów, dworzec PKP, mieszkania
osób starszych. Sprawcy tych przestępstw działają w grupach dwu-,
trzech- lub czteroosobowych, złożonych zarówno z kobiet, jak i mężczyzn.
W analizowanym okresie najczęściej:
- doprowadzano osoby do stanu bezbronności poprzez przewrócenie
na ziemię i wyrwanie torebki,
- wejście do mieszkania poprzez wybicie szyby, a następnie
doprowadzenie osoby do stanu bezbronności, używając siły fizycznej,
- wejście do mieszkania pod "legendą" udzielenia wsparcia
ze strony ZUS, wróżenia przez obywateli narodowości romskiej, a następnie
doprowadzenie osoby do stanu bezbronności poprzez użycie siły fizycznej (
pobicie),
- użycie gazu łzawiącego, a następnie dokonanie kradzieży
pieniędzy, dokumentów.
Wychodząc naprzeciw rozwiązywaniu tych problemów Komenda
Miejska Policji w Częstochowie przygotowuje na 2002 r. pakiet przedsięwzięć
dotyczących bezpieczeństwa osób starszych. W obecnej chwili przygotowywana
jest tematyczna ulotka, którą pragniemy przekazać każdej osobie starszej,
dotycząca bezpiecznego zachowania w domu, na ulicy i w środkach komunikacji.
Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi.
Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością.
Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z
roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku
notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana
Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele
św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach
i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem
generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana
przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka.
Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do
Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować
nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo
św. Jana Nepomucena.
Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej
Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć
od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana
ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława
IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których
król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu
Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach
i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św.
Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego.
Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak
historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną
śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego
święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej
i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada
św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św.
Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie
Europę.
W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza
granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero
z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził
oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także
teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy,
Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII
zaliczył go uroczyście w poczet świętych.
Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana.
Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej
Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych
drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie,
komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie.
Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy
na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy
druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę.
Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską
w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych
kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych
ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi
biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.
W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych.
Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one
pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak
zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.
Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał
swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony
też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce
jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej
sławy i szczerej spowiedzi.
Do wersji od lat istniejącej w naszej przestrzeni internetowej niezbędnika katolika, która każdego miesiąca inspiruje do modlitwy miliony katolików, dołączamy wersję papierową. Każdego miesiąca będziemy przygotowywać niewielki i poręczny modlitewnik, który dotrze do Państwa rąk razem z naszym tygodnikiem w ostatnią niedzielę każdego miesiąca.
„Wysłuchaliśmy głosu Ducha Świętego, aby wybrać człowieka przeznaczonego do przewodzenia Kościołowi powszechnemu, następcę Piotra, biskupa Rzymu” Tymi słowami rozpoczyna się przedmowa kardynała Pietro Parolina, do książki „Leone XIV. La via disarmata e disarmante” („Leon XIV. Droga nieuzbrojona i rozbrajająca”), opublikowanej dzisiaj przez wydawnictwo San Paolo i napisanej przez włoskiego dziennikarza Antonio Preziosi.
Sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej przywołuje atmosferę konklawe i pierwsze chwile nowego pontyfikatu: „Długie i gorące oklaski towarzyszyły słowom, którymi kardynał Robert Francis Prevost przyjął kanoniczny wybór na Stolicę Piotrową. Była to chwila intensywna, wręcz dramatyczna, jeśli pomyśleć o ciężarze, jaki spoczął na barkach jednego człowieka” - wspomina. Kard. Parolin opisuje Leona XIV jako człowieka o spokojnej twarzy, o jasnym i silnym stylu, uważnego na wszystkich i zdolnego do zaoferowania rozwiązań wyważonych, pełnych szacunku”. Kardynał kończy, wyrażając nadzieję, że „Kościół będzie każdego dnia coraz bardziej jaśniał jako świadek miłości Boga”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.