"Ks. Wł. Skierkowskiemu członkowie Towarzystwa Naukowego Płockiego, wybitnemu badaczowi pieśni ludowej Kurpiowszczyzny, autorowi znakomitych dzieł: Puszcza Kurpiowska w pieśni, Wesele na Kurpiach, Muzykalność ludu kurpiowskiego i innych, zamordowanego przez hitlerowców w obozie hitlerowskim w Działdowie, w 50. rocznicę wydania Puszczy Kurpiowskiej w pieśni" - tak głosi napis na pamiątkowej tablicy, która została odsłonięta10 listopada 2001 r. w Kolegiacie Myszynieckiej. Tablicę podczas uroczystej Mszy św. poświęcił bp Edward Samsel, jej fundator, w otoczeniu dostojnych księży: abp. Edmunda Piszcza, biskupa łomżyńskiego Stanisława Stefanka, bp. Tadeusza Zawistowskiego oraz licznie przybyłych kapłanów.

Co zadecydowało o tak wielkim uznaniu ze strony Kurpiów dla zmarłego przed sześćdziesięciu laty Kapłana? Urodzony w 1886 r. k. Mławy ks. Władysław Skierkowski po święceniach kapłańskich w 1913 r. został skierowany na placówkę do Myszyńca. Tu pracował zaledwie dwa lata, ale to wystarczyło, aby zrodziła się jego fascynacja ziemią kurpiowską i jej mieszkańcami, fascynacja tak wielka, że nawet porozumiewał się w ich gwarze.

"...Mój Boże! Jakże Ci ja wdzięczny jestem, żeś mi przeznaczył placówkę w tak ciekawej okolicy" - wyznał po latach Kapłan. Zauroczony folklorem Kurpiów, chodził od zagrody do zagrody, spisywał pieśni i zwyczaje, zbierał stare kurpiowskie przedmioty. Oprócz wydanych czterech tomów Puszczy Kurpiowskiej w pieśni opracował widowisko Wesele kurpiowskie, które aż 20 razy było prezentowane w Teatrze Płockim, a nawet wystawiane było na deskach Teatru Ateneum w Warszawie. Ks. Skierkowski był także ze stworzonym przez siebie zespołem teatralnym w USA, gdzie również odnosił sukcesy.

Długo musiał ks. Władysław czekać na wdzięczność ludu kurpiowskiego. Nadszedł wreszcie upragniony w Myszyńcu dzień - dzień, który stał się częściową spłatą długu zaciągniętego przez Kurpiów u ks. Wł. Skierkowskiego. Kurpie podziękowali za jego zasługi, za jego pracę, za wszystko, co zrobił dla Myszyńca i całej kultury kurpiowskiej podczas sesji, która miała miejsce w Myszyńcu 10 listopada 2001 r. Biskup ełcki Edward Samsel podkreślił, że ks. Skierkowski z powodzeniem podjął obowiązek ocalenia od zapomnienia kultury kurpiowskiej i przekazania jej tradycji dla przyszłych pokoleń. Proboszcz myszyniecki - ks. prał. Zdzisław Mikołajczyk zaznaczył, że mimo nawału obowiązków pracy duszpasterskiej w rozległej wówczas parafii ks. Skierkowski znajdował czas na badanie kultury kurpiowskiej. Ks. prof. Tadeusz Żebrowski - dyrektor Archiwum Diecezjalnego w Płocku nakreślił sylwetkę ks. Skierkowskiego i przedstawił go jako niezłomnego badacza kultury kurpiowskiej, obdarzonego niewątpliwie talentem muzycznym (zgłębiał tajniki gry na organach), co tłumaczyłoby jego fascynację pieśnią kurpiowską. Obecny na sesji ks. Michał Grzybowski wręczył osobom zasłużonym dla kultury kurpiowskiej medale przyznane przez Towarzystwo Naukowe Płockie.

W 1984 r. w wydanej przez siebie broszurze historyk Henryk Gadomski napisał: "...nie udało się znaleźć podobnych dowodów wdzięczności na terenie myszynieckiej Puszczy Zielonej, której ks. Skierkowski oddał swoje serce. Ocalił od zapomnienia ponad dwa tysiące pieśni - dziś zabytków kultury duchowej Kurpiów. To za jego sprawą Karol Szymanowski i inni kompozytorzy mogli podnieść do rangi narodowej i światowej ludowe motywy muzyki kurpiowskiej". H. Gadomski zaprezentował na sesji 2 tomy Puszczy Kurpiowskiej w pieśni autorstwa ks. Skierkowskiego.