Portugalia: ponad 1,4 tys. chorych uczestniczy co roku w rekolekcjach w Fatimie
Ponad 1400 chorych uczestniczy w ciągu roku w rekolekcjach odbywających się na terenie sanktuarium Matki Bożej Różańcowej w Fatimie. Według Diogo Alvesa z biura prasowego sanktuarium, największym w ciągu roku wydarzeniem, pozwalającym osobom cierpiącym wziąć udział w pogłębianiu życia religijnego w tym miejscu, są tzw. Rekolekcje Chorych, odbywające się tam pod koniec września. W tym roku przeprowadzono je po raz 15.
Ostatnie, jak dotychczas, takie spotkanie dla chorych odbyło się w Fatimie w dniach 7-8 listopada z udziałem kilkuset osób z różnych diecezji Portugalii. Z kolei w lipcu i sierpniu w sanktuarium spędziło bezpłatnie tygodniowe turnusy ponad 100 młodych niepełnosprawnych z rodzicami. Dotarli oni do Fatimy z różnych regionów kraju, a w organizację tych wydarzeń i w opiekę nad niepełnosprawnymi zaangażowało się ponad 100 wolontariuszy.
Władze portugalskiego sanktuarium pierwsze grupy niepełnosprawnych przyjęły na urlop wakacyjny w 2006 r. Z czasem realizowany w Fatimie projekt powiększył się zarówno o uczestników, jak i o wolontariuszy. Uczestnicy tych wydarzeń mają okazję m.in. aktywności sportowej, kulturalnej i udziału w rekolekcjach.
Na figurę Matki Bożej Fatimskiej została nałożona pozłacana korona
W dniach 11-13 maja w katedrze legnickiej trwały dni fatimskie. Te szczególne rekolekcje prowadził ks. Krzysztof Czaja – dyrektor Sekretariatu Fatimskiego w Zakopanem-Krzeptówkach
Podczas dni fatimskich były odprawiane Msze św. w intencji chorych, cierpiących oraz rodzin i całego miasta. Wierni mieli okazję wysłuchać orędzia Matki Bożej z Fatimy. W maju 2017 r. minie 100 lat od pierwszych objawień. W niewielkiej portugalskiej wiosce Matka Boża objawiła się trojgu małym dzieciom: Łucji, Hiacyncie i Franciszkowi, którym przekazała orędzie ocalenia świata, zalecając modlitwę i post. Ksiądz Rekolekcjonista wyświetlił również film dokumentalny poświęcony wydarzeniom w Fatimie, które miały miejsce od 13 maja 1917 r. Wierni mogli obejrzeć m.in. tzw. cud słońca. Wówczas wiele osób nie uwierzyło w orędzie, jakie Matka Boża przekazała dzieciom, dlatego też Maryja zapowiedziała cud, który miał przekonać niedowiarków. Znak od Boga ukazał się 13 października 1917 r. Na miejsce objawień oprócz Łucji, Hiacynty i Franciszka przyszło ok. 70 tys. osób. Najpierw z nieba spadł ulewny deszcz, a następnie pojawiło się słońce w postaci ognistej kuli zbliżającej się do ziemi. Swoisty „taniec słońca” widzieli ludzie wierzący i niewierzący, w różnym wieku, pochodzący z różnych warstw społecznych. W homilii Ksiądz Rekolekcjonista próbował odpowiedzieć na pytanie, czym są prywatne objawienia? – Kościół dzisiaj mówi, że jeśli są one prawdziwe, to należy się im szacunek i posłuszeństwo, bo tak naprawdę ich autorem jest Pan Bóg – mówił. Przybliżył także okoliczności spisania przez s. Łucję tajemnic fatimskich oraz jej spotkania z papieżem Janem Pawłem II. Jednocześnie zachęcał wiernych do uczestnictwa w nabożeństwach pierwszych pięciu sobót miesiąca jako wynagrodzenie składane Niepokalanemu Sercu Maryi. – Maryja prosi i wzywa – mówił ks. Krzysztof. Podczas Mszy św. kończącej dni fatimskie został odmówiony akt ofiarowania Niepokalanemu Sercu Maryi, a figura Matki Bożej Fatimskiej została przyozdobiona pozłacaną koroną. Ten cenny kruszec ofiarowali wierni parafii katedralnej. Uroczystości zakończyła procesja z figurą wokół świątyni.
W wieku 96 lat i 66 roku kapłaństwa, 21 grudnia zmarł ks. prof. Adam Kubiś, wybitny uczony, wieloletni rektor Papieskiej Akademii Teologicznej, obecnie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie.
Urodził się jako syn Jakuba, rolnika i Zofii z domu Ożóg. W 1943 roku ukończył Szkołę Podstawową w Skawinie. W 1947 zdał maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Kochanowskiego w Krakowie.
Harcerze, harcerki i zuchy z Wrocławskiego Szczepu Harcerskiego „347” uroczyście wprowadzili Betlejemskie Światło Pokoju do parafii św. Anny na wrocławskim Oporowie.
Przekazali je na ręce ks. Łukasza Jędry CM, przypomnieli też historię tego niezwykłego wydarzenia: w Grocie Narodzenia Pańskiego płonie wieczny ogień, od którego co roku odpala się jedną malutką świeczkę. Płomień świecy jest niesiony przez skautów w wielkiej sztafecie i obiega cały świat. – Betlejemskie Światło Pokoju zorganizowano po raz pierwszy w 1986 r. w Linz, w Austrii, jako część bożonarodzeniowych działań charytatywnych. Akcja nosiła nazwę „Światło w ciemności”. Od tego czasu każdego roku harcerka i harcerz odbierają światło z Groty Narodzenia Pańskiego, następnie transportowane jest ono na cały świat. Związek Harcerstwa Polskiego organizuje Betlejemskie Światło Pokoju od 1991 r. Tradycją jest, że ZHP otrzymuje światło od słowackich skautów, a przekazanie światła odbywa się naprzemiennie raz na Słowacji raz w Polsce. Polska jest jednym z ogniw betlejemskiej sztafety, harcerki i harcerze przekazują światło dalej do szkół, urzędów, instytucji, kościołów i domów. Z Polski idzie ono na wschód: do Rosji, Litwy, Ukrainy i Białorusi, na zachód do Niemiec, a także na północ do Szwecji – wyjaśniali harcerze.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1733754340.jpg)
_1733754239.jpg)
