Abp Skworc: losy Kościoła zależą od uczestnictwa wiernych w Eucharystii
- Losy Kościoła zależą od uczestnictwa wiernych w Eucharystii, w Wieczerniku – powiedział abp Wiktor Skworc, przewodniczący Komisji Duszpasterstwa KEP, prezentując założenia nowego programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce na lata 2019-2022. Program, którego realizacja rozpocznie się w pierwszą niedzielę tegorocznego Adwentu, w całości poświęcony będzie Eucharystii. Podczas konferencji prasowej, która odbyła się dziś w Sekretariacie KEP zaprezentowano też praktyczne materiały pastoralne, które mogą być wykorzystane m.in w homiliach jak i katechezie parafialnej.
Trzyletni program duszpasterski Kościoła w Polsce na lata 2019-2022 realizowany będzie pod hasłem „Eucharystia daje życie”. Jak podkreśli abp Skworc, autorzy programu, korzystając z metodologii przyjętej przez Benedykta XVI w adhortacji apostolskiej „Sacramentum caritatis”, proponują, by w kolejnych latach skoncentrować się na Eucharystii, jako tajemnicy wyznawanej, Eucharystii jako tajemnicy celebrowanej i wreszcie – Eucharystii jako tajemnicy posłania i chrześcijańskiego świadectwa.
W związku z tym pierwszy rok programu realizowany będzie pod hasłem „Wielka tajemnica wiary”. Hasło drugiego roku pracy brzmieć będzie „Zgromadzeni na świętej wieczerzy”, a trzeciego roku – „Posłani w pokoju Chrystusa”.
Przewodniczący Komisji Duszpasterstwa KEP mówił m.in. o celach nowego programu. To cel formacyjny – głębsze poznanie wartości i znaczenia Eucharystii, cel inicjacyjny – odnowa życia eucharystycznego, cel ewangelizacyjny – zachęta do uczestnictwa we Mszy św. i adoracji eucharystycznej oraz cel społeczny – miłość bliźniego, której źródłem jest Eucharystia.
Reklama
Abp Skwor zwrócił uwagę na obowiązujący w Polsce częściowy zakaz handlu w niedzielę. Zaznaczył, jak ważne jest, by czas wolny, który Polacy dzięki temu zyskali, stawał się też czasem religijnym . Podkreślił, że niedzielna Eucharystia powinna być dla wiernych źródłem eucharystycznego stylu życia, którego symbolem jest gest dzielenia się – łamanie chleba oraz gest służby – umywanie nóg.
Losy Kościoła zależą od uczestnictwa wiernych w Eucharystii, w Wieczerniku – podsumował.
Ks. Roman Chromy, sekretarz Komisji Duszpasterstwa KEP, zaprezentował materiały przygotowane na pierwszy rok pracy duszpasterskiej pod hasłem „Wielka tajemnica wiary”. Zwrócił uwagę na ich praktyczny walor i możliwość wykorzystania w konkretnych sytuacjach duszpasterskich.
Komisja Duszpasterstwa KEP przygotowała na ten rok 5 zeszytów tematycznych:
Pierwszy, zeszyt teologiczno – pastoralny – ma charakter teoretyczny.
Drugi – zeszyt homiletyczny – nie zawiera, jak podkreślił ks. Chromy, gotowych homilii. Jest to natomiast zbiór myśli wpisany w pewien klucz, który może pomóc w konstruowaniu dobrych homilii na przestrzeni całego roku liturgicznego. Materiały zawarte w zeszycie mogą być również inspiracją rozważań podejmowanych w ramach parafialnych Kręgów Biblijnych.
Trzeci zeszyt – liturgiczny – to 12 scenariuszy wprowadzających do nabożeństw i Mszy św. sprawowanych w pierwsze czwartki miesiąca, skoncetrowanych wokół adoracji Jezusa Eucharystycznego i modlitwy za kapłanów.
Czwarty zeszyt, katechetyczny, nie dotyczy, jak się może wydawać, katechezy w szkole, ale katechezy przyparafialnej, której ożywienie jest bardzo ważnym zadaniem duszpasterskim. Ks. Roman Chromy zaznaczył, że materiały zawarte w zeszycie przygotowane są z myślą o formacji członków parafialnych rad duszpasterskich, o pracy z rodzicami dzieci pierwszokomunijnych, podejmowanej w wielu parafiach w rytmie miesięcznym oraz o katechezie dla wiernych dorosłych, prowadzonej w ramach formacji różnych wspólnot.
Piąty zeszyt, maryjny, zawiera inspiracje homiletyczne na święta i nabożeństwa maryjne a także materiały, które można wykorzystać jako konferencje podczas pielgrzymek, czy rozważania podczas adoracji eucharystycznych.
- Są rodziny, które świetnie wykorzystują wsparcie z programu "Rodzina 500+" - podkreślił ks. Maciej Szmuc, dyrektor Caritas Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej. W ramach akcji "Tornister pełen uśmiechów" diecezjalne Caritas przygotowano dla najmłodszych uczniów 1,2 tys. plecaków. To o połowę mniej niż w ubiegłym roku. Jak tłumaczą organizatorzy inicjatywy, nie jest to spowodowane spadkiem hojności darczyńców, a ogólnym poprawieniem się sytuacji materialnej rodzin, m.in. dzięki wsparciu z programu "Rodzina 500+".
Ks. Robert Gołębiowski, proboszcz parafii pw. św. Judy Tadeusza w Lubiczu w dekanacie Banie przyznaje, że chociaż parafia obejmuje tereny biedniejsze, tamtejszy Caritas zmniejszył liczbę plecaków z 25 do 4. Jego zdaniem to efekt programu "Rodzina 500+", ale też pomoc ludzi dobrej woli, a swoją rolę odgrywa również szkoła i pomoc społeczna.
Triduum Paschalne przywołuje na myśl historię naszego zbawienia, a tym samym zmusza do wejścia w istotę chrześcijaństwa. Przeżywanie tych najważniejszych wydarzeń zaczyna się w Wielki Czwartek przywołaniem Ostatniej Wieczerzy, a kończy w Wielkanocny Poranek, kiedy zgłębiamy radosną prawdę o zmartwychwstaniu Chrystusa i umacniamy nadzieję naszego zmartwychwstania. Wszystko osadzone jest w przestrzeni i czasie. A sam moment śmierci Pana Jezusa w Wielki Piątek podany jest z detaliczną dokładnością. Z opisu ewangelicznego wiemy, że śmierć naszego Zbawiciela nastąpiła ok. godz. dziewiątej (Mt 27, 46; Mk 15, 34; Łk 23, 44). Jednak zastanawiający jest fakt, że ten ważny moment w zbawieniu świata identyfikujemy jako godzinę piętnastą. Uważamy, że to jest godzina Miłosierdzia Bożego i w tym czasie odmawiana jest Koronka do Miłosierdzia Bożego.
Dlaczego zatem godzina dziewiąta w Jerozolimie jest godziną piętnastą w Polsce? Podbudowani elementarną wiedzą o czasie i doświadczeniami z podróży wiemy, że czas zmienia się wraz z długością geograficzną. Na świecie są ustalone strefy, trzymające się reguły, że co 15 długości geograficznej czas zmienia się o 1 godzinę. Od tej reguły są odstępstwa, burzące idealny układ strefowy. Niemniej, faktem jest, że Polska i Jerozolima leżą w różnych strefach czasowych. Jednak jest to tylko jedna godzina różnicy. Jeśli np. w Jerozolimie jest godzina dziewiąta, to wtedy w Polsce jest godzina ósma. Zatem różnica czasu wynikająca z położenia w różnych strefach czasowych nie rozwiązuje problemu zawartego w tytułowym pytaniu, a raczej go pogłębia.
Jednak rozwiązanie problemu nie jest trudne. Potrzeba tylko uświadomienia niektórych faktów związanych z pomiarem czasu. Przede wszystkim trzeba mieć na uwadze, że pomiar czasu wiąże się zarówno z ruchem obrotowym, jak i ruchem obiegowym Ziemi. I od tego nie jesteśmy uwolnieni teraz, gdy w nauce i technice funkcjonuje już pojęcie czasu atomowego, co umożliwia jego precyzyjny pomiar. Żadnej precyzji nie mogło być dwa tysiące lat temu. Wtedy nawet nie zdawano sobie sprawy z ruchów Ziemi, bo jak wiadomo heliocentryczny system budowy świata udokumentowany przez Mikołaja Kopernika powstał ok. 1500 lat później. Jednak brak teoretycznego uzasadnienia nie zmniejsza skutków odczuwania tych ruchów przez człowieka.
Nasze życie zawsze było związane ze wschodem i zachodem słońca oraz z porami roku. A to są najbardziej odczuwane skutki ruchów Ziemi, miejsca naszej planety we wszechświecie, kształtu orbity Ziemi w ruchu obiegowym i ustawienia osi ziemskiej do orbity obiegu. To wszystko składa się na prawidłowości, które możemy zaobserwować. Z tych prawidłowości dla naszych wyjaśnień ważne jest to, że czas obrotu Ziemi trwa dobę, która dzieli się na dzień i noc. Ale dzień i noc na ogół nie są sobie równe. Nie wchodząc w astronomiczne zawiłości precyzji pomiaru czasu możemy przyjąć, że jedynie na równiku zawsze dzień równy jest nocy. Im dalej na północ lub południe od równika, dystans między długością dnia a długością nocy się zwiększa - w zimie na korzyść dłuższej nocy, a w lecie dłuższego dnia. W okolicy równika zatem można względnie dokładnie posługiwać się czasem słonecznym, dzieląc czas od wschodu do zachodu słońca na 12 jednostek zwanych godzinami. Wprawdzie okolice Jerozolimy nie leżą w strefie równikowej, ale różnica między długością między dniem a nocą nie jest tak duża jak u nas. W czasach życia Chrystusa liczono dni jako czas od wschodu do zachodu słońca. Część czasu od wschodu do zachodu słońca stanowiła jedną godzinę. Potwierdzenie tego znajdujemy w Ewangelii św. Jana „Czyż dzień nie liczy dwunastu godzin?” (J. 11, 9). I to jest rozwiązaniem tytułowego problemu. Godzina wschodu to była godzina zerowa. Tymczasem teraz godzina zerowa to północ, początek doby. Stąd współcześnie zachodzi potrzeba uwspółcześnienia godziny śmierci Chrystusa o sześć godzin w stosunku do opisu biblijnego. I wszystko się zgadza: godzina dziewiąta według ówczesnego pomiaru czasu w Jerozolimie to godzina piętnasta dziś. Rozważanie o czasie pomoże też w zrozumieniu przypowieści o robotnikach w winnicy (Mt 20, 1-17), a zwłaszcza wyjaśni dlaczego, ci, którzy przyszli o jedenastej, pracowali tylko jedną godzinę. O godzinie dwunastej zachodziło słońce i zapadała noc, a w nocy upływ czasu był inaczej mierzony. Tu wykorzystywano pianie koguta, czego też nie pomija dobrze wszystkim znany biblijny opis.
- Została ta śmierć przemieniona mocą Chrystusowej miłości w dar życia, który nieustannie sprawowany jest w każdej Mszy św., będącej pamiątką Jego nieskończonej miłości – mówił abp Marek Jędraszewski w czasie Mszy Wieczerzy Pańskiej, sprawowanej w katedrze na Wawelu.
W czasie homilii abp Marek Jędraszewski wskazał na siedem odsłon tego „wyjątkowego wieczoru i nocy, do których od samego początku zdążała publiczna działalność Jezusa z Nazaretu”. Po pierwsze były to wieczór i noc „paschalnej wieczerzy”, po drugie – „miłości służebnej”. W tym kontekście metropolita krakowski zwrócił uwagę na gest umycia nóg Apostołów przez Jezusa oraz słowa ustanowienia Eucharystii. – Poprzez te słowa Pan Jezus przemienił swoją śmierć, to co go miało spotkać nazajutrz na krzyżu, w dar z siebie samego, na dar ofiarny odkupienia. To ciało miało być wydane za nas. Jego krew miała być przelana za nasze grzechy. To był Jego dar z siebie do końca – mówił arcybiskup, zaznaczając, że dlatego Eucharystia jest dziękczynieniem za dar śmierci Chrystusa. – Została ta śmierć przemieniona mocą Chrystusowej miłości w dar życia, który nieustannie sprawowany jest w każdej Mszy św., będącej pamiątką Jego nieskończonej miłości – dodawał.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
