Już po raz szósty ulicami Wielunia przeszedł Orszak Trzech Króli. Wieluń dołączył do Orszaku 6 I 2014 roku. Jego Inicjatorem był i jest Zespół ds. Nowej Ewangelizacji Regionu Wieluńskiego. Pierwszy Wieluński Orszak Trzech Króli wyruszył z kościoła św. Józefa, drugi z kościoła w parafii św. Barbary, III z kościoła Nawiedzenia NMP, IV z kościoła św. Józefa, kolejny, w roku 2018, z kościoła p.w. Nawiedzenia NMP- Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia. W 2019 roku Orszak Trzech Króli pod hasłem „Odnowi oblicze ziemi” rozpoczął się Mszą św. koncelebrowaną w kościele p.w. św. Stanisława BM. Sprawowali ją: ks. Janusz Parkitny i ks. senior Marian Stochniałek. Słowo Boże wygłosił ks. Kamil Kidawski. Liturgię ubogacał śpiewem kolęd zespół muzyczny działający w ramach Zespołu Nowej Ewangelizacji Regionu Wieluńskiego. Wśród uczestników Eucharystii obecni byli przedstawiciele władz samorządowych – Burmistrz Paweł Okrasa, wicestarosta Krzysztof Dziuba i poseł na Sejm RP Karol Rychlik, wieluńscy harcerze i przede wszystkim rodziny z dziećmi.
W zaproszeniu do udziału w Orszaku, podpisanym przez księdza Sebastiana Wyrozumskiego i odczytanym w kościołach wieluńskich w Nowy Rok napisano: „ Pragniemy i tym razem wspólnie cieszyć się z narodzin Jezusa i na wzór Mędrców pokłonić się Bożemu Dziecięciu…”. Uwielbienie Nowonarodzonego rozpoczęła Eucharystia, po której wszyscy, wraz z Królami, w radosnym, kolorowym korowodzie udali się na halę sportową WOSIR by tam rodzinnie świętować, bawić się, modlić i uwielbiać Boga. Świętowanie i uwielbienie narodzonego Dzieciątka rozpoczęło się od przeczytania fragmentu Ewangelii „Pokłon Mędrców ze Wschodu”.
W tym roku, wspólnie z uczestnikami Orszaku, uwielbiał Boga zespół „Siewcy Lednicy” - grupa, która współpracowała z o. Janem Górą i jest odpowiedzialna za sprawy muzyczne na polach lednickich w czasie, kiedy tysiące młodych ludzi przyjeżdża tu latem. Zespół jest również autorem melodii Koronki do Bożego Miłosierdzia, a także hymnu ze Światowych Dni Młodzieży „Abba Ojcze”.
W hali sportowej przygotowano miejsce dla Świętej Rodziny. Tym razem było to mieszkanie, w jakim żyje przeciętna rodzina i w jakim mógłby się narodzić Jezus. Matka Boża kołysząca Dzieciątko, dziwiąc się obecności tak wielu osób, wizycie królów i złożonym przez nich darom, wyśpiewała swój hymn o miłości połączony ze słowami św. Pawła z I Listu do Koryntian: Miłość przerywa gotowanie, by przytulić dziecko/ Miłość odkłada świąteczne ozdoby, by pocałować męża/ Miłość jest uprzejma, choć zaganiana i zmęczona/ Miłość nie zazdrości sąsiadom porcelanowej zastawy i eleganckich obrusów/ miłość nie krzyczy na dzieci, żeby wyniosły się gdzie pieprz rośnie/ Miłość nie daje tylko tym, którzy mogą się zrewanżować, ale raduje się, dając tym, którzy zrewanżować się nie mogą/Miłość wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko wytrzyma/miłość nigdy nie ustaje. Gry video się znudzą, korale gdzieś się zapodzieją, wędki się połamią/, Ale obdarzanie miłością trwać będzie zawsze.
Jeżeli po tym święcie nauczymy się pokory Mędrców, którzy padli na kolana i oddali pokłon Dziecięciu i jeżeli nie będziemy wstydzili się swojej wiary tak jak Oni, to będzie to nasze wielkie zwycięstwo i zmieni się na lepsze oblicze ziemi.
6 stycznia 2017 r. Mędrcy Świata po raz pierwszy przewędrowali ulicami Leśnej, prowadząc barwny korowód, w którym uczestniczyli mieszkańcy miasta i okolic.
27 września br. obchodzimy wspomnienie św. Wincentego á Paulo. Urodził się on 24 kwietnia 1581 r. w wiosce Pouy, w południowej Francji. Pochodził z rodziny wieśniaczej i miał czworo rodzeństwa. Dopiero
w 12. roku życia poszedł do szkoły. Mimo, że wcześniej zajmował się tylko wypasaniem owiec z nauką radził sobie bardzo dobrze i po szkole wstąpił do seminarium duchownego. W wieku 15 lat otrzymuje niższe
święcenia i dostaje się na uniwersytet w Saragossie w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjmuje w 1600 r., miał wówczas zaledwie 19 lat. Kontynuował studia w Tuluzie, Rzymie i Paryżu, kształcąc się
w dziedzinie prawa kanonicznego. Dobrze zapowiadająca się kariera młodego, zdolnego kapłana zmienia się w los niewolnika. W czasie podróży z Marsylii do Narbonne przez Morze Śródziemne został wraz z całą
załogą napadnięty przez tureckich piratów i przywieziony do Tunisu jako niewolnik. W ciągu dwóch lat niewoli miał czterech panów, ostatniego zdołał nawrócić. Obaj uciekli do Europy i zamieszkali w Rzymie.
Już wkrótce stał się wysłannikiem papieża Pawła V i trafił na dwór francuski, gdzie za sprawą królowej Katarzyny de Medicis przejął opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia.
Na własne życzenie objął probostwo w miasteczku Chatillon-les-Dombes, gdzie zetknął się ze starcami, inwalidami wojennymi, chorymi i ubogimi. Aby im jak najlepiej służyć, powołał „Bractwo Miłosierdzia”,
a dla kobiet bractwo „Służebnic Ubogich”. W 1619 r. św. Wincenty otrzymał dekret mianujący go generalnym kapelanem wszystkich galer królewskich. Święty przeprowadzał wśród galerników
misje i dbał o poprawę warunków życia. W 1625 r. powołał „Kongregację Misyjną” zrzeszającą kapłanów. Papież Urban VIII zatwierdził nowe zgromadzenie w 1639 r. Nowa rodzina zakonna
zaczęła rozrastać się i objęła swoją opieką szpital dla trędowatych opactwa Saint-Lazare. Celem zgromadzenia, które dziś nosi nazwę Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego á Paulo jest głoszenie
Ewangelii ubogim.
W 1638 r. wraz ze św. Ludwiką de Marillac św. Wincenty założył żeńską rodzinę zakonną znaną dziś pod nazwą Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia (szarytki), której charyzmatem była praca z ubogimi
i chorymi w szpitalach i przytułkach.
Święty zmarł w domu zakonnym św. Łazarza w Paryżu 27 września 1660 r. W roku 1729 papież Benedykt XIII wyniósł Wincentego do chwały błogosławionych, a papież Klemens XII kanonizował go w roku
1737. Papież Leon XIII ogłosił św. Wincentego á Paulo patronem wszystkich dzieł miłosierdzia. Do Polski sprowadziła misjonarzy w 1651 r. jeszcze za życia Świętego królowa Maria Ludwika, żona króla
Jana II Kazimierza.
W Polsce prowadzili 40 parafii. W naszej diecezji ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (CM) pochodzi bp Paweł Socha, a misjonarze św. Wincentego pracują w Wyższym Seminarium Duchownym
w Paradyżu, Gozdnicy, Iłowej, Przewozie, Skwierzynie, Słubicach, Trzcielu i Wymiarkach. Siostry Szarytki mają swoje domy w Gorzowie Wielkopolskim, Skwierzynie i Słubicach.
Biskup San Miniato, Giovanni Paccosi, ogłosił, że ks. Marco Billeri, prezbiter diecezji toskańskiej, został mianowany przez Ojca Świętego jego drugim sekretarzem osobistym.
Wyświęcony w 2016 roku, ks. Billeri kontynuował studia w Rzymie, uzyskując doktorat z prawa kanonicznego. Mianowany sędzią Trybunału Kościelnego Toskanii oraz obrońcą węzła małżeńskiej przy Trybunale Diecezjalnym w San Miniato i Volterra, był również ceremoniarzem biskupim i sekretarzem Rady Kapłańskiej. Do tej pory pełnił funkcję wikariusza parafii św. Szczepana i Marcina w San Miniato Basso.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.