Reklama

Tak odległe, tak bliskie

„Odległe światy” ks. Witolda Wojsy nie są może tak odległe, jak mogłoby się wydawać. Są to po prostu różne obszary aktywności intelektualnej i emocjonalnej, które mają szansę pogodzić się u każdej średnio wrażliwej osoby. A co dopiero u Poety?! A co dopiero u Kapłana... Przenikać i nakładać się na siebie, by zestroić te światy, z pozoru inne, w jedną harmonijną konstrukcję.

Niedziela kielecka 5/2005

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Odległe światy to kolejny zbiór wierszy ks. Witolda Wojsy. Jest to uzupełnienie i wzbogacenie dotychczasowej drogi twórczej, ujęte w wyraźne działy tematyczne o sugestywnych tytułach: Odcienie Boga, Miłość na rozdrożu, Dotyk życia, Przesuwanie myśli.
Każda z części tchnie dramatyzmem poszukiwań i wewnętrznego rozdarcia. Wojsa nie chce odświętnego Boga /żebyśmy nie robili/z siebie durniów/ a z Ciebie manekina/ na niedziele/święta/ odpusty/ (obecny), tylko Tego i Takiego, który jest dlań jak najprawdziwsza Prawda (złoto i siano).
Kapłan z ponad 25-letnim stażem wciąż pyta: o krzyż, o niebo, o miłość, o ciężar, o nadzieję. Lekcja pokory wobec siebie, wobec własnej niewiedzy. Zatem lekcja kapłańskiego czy może raczej ludzkiego autentyzmu...?
Miłość - ludzka, tradycyjna wywołała u podmiotu lirycznego lawinę negatywnych skutków, nie uwolniła od tęsknot, uniesień. Zdaniem dr. Stanisława Rogali, autora wstępu do tomiku: „... dla jasności... to nie jest miłość do kobiety, ma ona w sobie wiele elementów platońskich - to jakby miłość do każdego «Bożego stworzenia», umiłowanie Piękna i Dobra. Ale jednocześnie należy ona do przeszłości, pozostaje we wspomnieniu, nigdy się nie dokonała, «upada poprzez swą przemijalność» (uniesienie i upadek). To bardziej pragnienie miłości niż uczucie doświadczone (to jej wymiar ludzki). Z tej części zbioru przemawia człowiek rozgoryczony, rozdarty między wspomnieniem miłości (uczucia), a dzisiejszym jej brakiem, pustką dokoła”.
Najbardziej dramatyczna część zbioru Dotyk życia akcentuje ból osamotnienia i niezrozumienie na ludzkiej drodze. Podmiot liryczny uskarża się na osamotnienie, ale smakuje życie takim, jakim ono jest, jak gorzko-słodki kielich spełniany - do dna - w drodze do nieskończoności.
Z analiz uczciwości, wolności, myśli, ucieczek, ciągłych wyborów, wyroków (to ulubione tytuły wierszy) rodzi się siła do stawienia czoła - życiu, prawdzie, przyszłości.
Pogodzony - jak tylu wielkich przed nim, biorących się za bary z własną duszą, zamkniętą w kształt tu i teraz - wieszczy harmonię nieba i ziemi. Uciszył się Poeta... Co wyniknie z tego wyciszenia?

Ks. Witold Wojsa, ur. w 1954 r. w Chmielniku, studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach w latach 1973-79. W 2004 r. obchodził jubileusz 25 lat kapłaństwa. Od 2000 r. jest proboszczem w Słupi Jędrzejowskiej. Stały współpracownik Współczesnej Ambony. W 2002 r. wydał obszerny zbiór wierszy Barwy słowa.

Witold Wojsa, Odległe światy, Wydawnictwo Jedność, Kielce 2004

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Postać Świętego Józefa. Zbyt mało doceniana

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Agata Kowalska

Święty Józef

Święty Józef

Rozważania do Ewangelii Mt 1, 18-24.

Niedziela, 21 grudnia. Czwarta Niedziela Adwentu.
CZYTAJ DALEJ

Oświadczenie rzecznika prasowego archidiecezji wrocławskiej dot. Fundacji Teobańkologia

2025-12-17 10:01

[ TEMATY ]

Teobańkologia

Red.

Publikujemy oświadczenie rzecznika prasowego archidiecezji wrocławskiej dot. Fundacji Teobańkologia.

"W związku z rozwojem działalności fundacji Teobańkologia oraz szeroką skalą jej działań duszpasterskich i medialnych, metropolita wrocławski abp Józef Kupny powołał Komisję ds. zbadania funkcjonowania fundacji.
CZYTAJ DALEJ

Psalm na niedzielę: góra to nie wyrok, ale obietnica

2025-12-21 11:00

[ TEMATY ]

Niedziela

Niedziela

Psalm

Vatican media

Współczesny człowiek często czuje się zagubiony, bo żyje w świecie bez góry. Wszystko jest płaskie, relatywne, bez wierzchołka. Psalm przywraca pionowy wymiar życia. Nie po to, żeby cię przygnieść, ale żeby pokazać, że jest coś wyżej i że warto tam iść. A najpiękniejsze jest to, że na szczycie nie czeka samotność, lecz Oblicze - podkreśla o. Piotr Kwiatek, kapucyn, doktor psychologii, inicjator psalmoterapii w komentarzu Centrum Heschela KUL do psalmu 24 śpiewanego w IV Niedzielę Adwentu.

Jak podkreśla o. Kwiatek, świat czasami „wydaje się za mały dla naszych lęków i za duży dla naszych marzeń. Ziemia kręci się dalej, a my często czujemy się na niej obco trochę jak goście, którzy zapomnieli, że są współwłaścicielami domu”. Natomiast psalm 24 „pokazuje nam, kim naprawdę jesteśmy i dokąd naprawdę idziemy. Jest w nim coś z terapii – nie takiej, która zagłusza ból, ale takiej, która prowadzi przez niego do źródła sensu”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję