W Madrycie trwa prawdziwy maraton rodzinny. Tak można określić bogaty program, jaki został przygotowany, aby podkreślić świętość rodziny i jej znaczenie dla społeczeństwa i Kościoła. Uroczystościom przewodniczył kard. Carlos Osoro.
Święto rodziny rozpoczęło się już w sobotę rano. Kard. Carlos Osoro zaprosił do katedry wszystkie rodziny, które chciały otrzymać specjalne błogosławieństwo. Od godz. 11.00 stanął przy ołtarzu Matki Bożej Almudena, patronki Madrytu i błogosławił rodziny, które tłumnie przybyły do katedry. Był czas na krótką rozmowę, żarty z maluchami i świąteczne życzenia. Liczna obecność rodzin sprawiła, że kardynał błogosławił rodziny – z krótkimi przerwami – aż do godz. 19.00, kiedy odprawił uroczystą Mszę. Podczas niej wierni odnowili przyrzeczenia małżeńskie, natomiast narzeczeni otrzymali specjalne błogosławieństwo.
Dzisiaj od rana w krypcie katedry trwa całodzienna adoracja Najświętszego Sakramentu w intencji rodzin. W południe uroczystej Mszy przewodniczył kard. Osoro. “To dla mnie wielka łaska, że mogę was przyjąć, wysłuchać i pobłogosławić”, powiedział w homilii. “Wierzę w rodzinę, ponieważ ludzkie życie rodzi się z dwóch podmiotów, i nie ma innych: z ojca i matki. Negowanie tego faktu jest negowaniem samego życia”, podkreślił kard. Osoro. Jego zdaniem rodzina ma wiele do powiedzenia współczesnemu światu: przyjmuje życie, dzieli się miłością i uzdrawia. Siły dodaje jej Bóg, który jest życiem i miłością. “Jaka instytucja ma moc, aby odzyskać człowieka i dać nadzieję ludowi, jeśli nie rodzina?” Fakt, że papież Franciszek poświęcił jej dwa synody, ukazuje wartość i wielkość chrześcijańskiej rodziny”, powiedział kard. Osoro.
Niedziela Świętej Rodziny pokazuje, że każda rodzina ma swój początek w zamyśle Bożym i jest znakiem Bożej miłości – podkreślił Sekretarz Generalny Episkopatu bp Artur Miziński.
Ten Boży zamysł co do człowieka, małżeństwa i rodziny – zaznaczył bp Miziński – objawia się już w pierwszym rozdziale Księgi Rodzaju: „Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę”. Nieco dalej, w tej samej księdze znajdujemy słowa: „Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem”. Chrystus, przytaczając ten fragment w Swoim nauczaniu, nadaje mu jeszcze bardziej wyraźne znaczenie normatywne, dodając: „A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela” (Ewangelia wg św. Mateusza 19,6).
Św. Elżbieta z Turyngii (XIII wiek) posługuje wśród chorych
(obraz tablicowy z XV wieku)
17 listopada Kościół wspomina św. Elżbietę Węgierską, patronkę dzieł miłosierdzia oraz bractw, stowarzyszeń i wielu zgromadzeń zakonnych. Jest świętą dwóch narodów: węgierskiego i niemieckiego.
Elżbieta urodziła się 7 lipca 1207 r. na zamku Sárospatak na Węgrzech. Jej ojcem był król węgierski Andrzej II, a matką Gertruda von Andechts-Meranien, siostra św. Jadwigi Śląskiej. Ze strony ojca Elżbieta była potomkinią węgierskiej rodziny panującej Arpadów, a ze strony matki - Meranów. Dziewczynka otrzymała staranne wychowanie na zamku Wartburg (koło Eisenach), gdzie przebywała od czwartego roku życia, gdyż była narzeczoną starszego od niej o siedem lat przyszłego landgrafa Ludwika IV. Ich ślub odbył się w 1221 r. Mała księżniczka została przywieziona na Wartburg z honorami należnymi jej królewskiej godności. Mieszkańców Turyngii dziwił kosztowny posag i dokładnie notowali skarby: złote i srebrne puchary, dzbany, naszyjniki, diademy, pierścienie i łańcuchy, brokaty i baldachimy. Elżbieta wiozła w posagu nawet wannę ze szczerego srebra. Małżeństwo młodej córki królewskiej stało się swego rodzaju politycznym środkiem, mającym pogłębić i wzmocnić związki między oboma krajami. Elżbieta prowadziła zawsze ascetyczny tryb życia pod kierunkiem franciszkanina Rüdigera, a następnie Konrada z Marburga. Rozwijając działalność charytatywną założyła szpital w pobliżu zamku Wartburg, a w późniejszym okresie również w Marburgu (szpital św. Franciszka z Asyżu). Konrad z Marburga pisał do papieża Grzegorza IX o swojej penitentce, że dwa razy dziennie, rano i wieczorem, osobiście odwiedzała swoich chorych, troszcząc się szczególnie o najbardziej odrażających, poprawiała im posłanie i karmiła. Życie wewnętrzne Elżbiety było pełną realizacją ewangelicznej miłości Boga i człowieka. Wytrwałość czerpała we Mszy św., na modlitwie była niezmiernie skupiona. Wiele pracowała nad cnotą pokory, zwalczając odruchy dumy, stosowała ostrą ascezę pokuty.
Czarna Madonna w Kaplicy Łaski w benedyktyńskim w opactwie Einsiedeln
W minioną sobotę doszło do ataku na słynną figurkę Czarnej Madonny w Kaplicy Łaski w benedyktyńskim w opactwie Einsiedeln w Szwajcarii.
Według gazety Tagesanzeiger, 17-letni azylant wszedł do kościoła około godziny 15.00 i zdjął szaty Matki Bożej, wymierzył ciosy, a następnie założył koronę na głowę. Według klasztoru, słynna XV-wieczna figura Matki Boskiej została lekko uszkodzona. Wielu odwiedzających było zszokowanych incydentem i płakało. Po kilku minutach policja aresztowała sprawcę, a później ogłosiła, że mężczyzna cierpiał na „zaburzenia psychiczne”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
