Reklama

Myśli po spektaklu Teatru TV

„Kobieta czeka na mężczyznę, więc...”

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Przyszedł mężczyzna do kobiety, spektakl poniedziałkowego Teatru TV w ramach cyklu „Telemaski 2004” obejrzałem z wielką przyjemnością. Reżyser Tomasz Zygadło wystawił sztukę Siemiona Złotnikova (przekład z języka rosyjskiego: Andrzej Wanat). Zachwyciła mnie wspaniała gra aktorów: Anny Seniuk (Dina) i Jana Peszka (Wiktor). Potrafili doskonale ukazać śmieszność i tragizm dojrzałych ludzi. Lubię sztukę, która pozwala odbiorcy lepiej poznać i zrozumieć człowieka i rzeczywistość, w której żyjemy. Banalne zdarzenie staje się okazją do przyjrzenia się nadziejom, tęsknotom, rozczarowaniom i cierpieniom doświadczonych życiowo mieszkańców (rosyjskiego?) miasta z końca XX w.
Zapoznawcze spotkanie dwojga bohaterów, mimo że zostało starannie zaaranżowane przez Anię i Żenię, zaczęło się fatalnie. Wiktor przyszedł nieco za wcześnie. Zastał panią domu w dezabilu (nieuczesaną, bez makijażu, w szlafroku). Dina gani go za brak ogłady i niepunktualność. Bez wahania wypomina mu defekty powierzchowności: 44 lata, łysinę, znacznie niższy niż oczekiwała wzrost, przygarbienie sylwetki. Wiktor zapewnia, że owe wypukłości na plecach to muskulatura, owoc dźwigania w młodości ciężarów, ale kobieta raczej temu nie wierzy. On mówi, że źle sypia, ale i tych zwierzeń wysłuchała z nieufnością. Czyżby coś ukrywał? Jednak postanowiła dać mu drugą szansę. Do mieszkania ma powrócić za kwadrans. W tym czasie pani domu umiejętnie poprawiła swój wygląd zewnętrzny, by podnieść swą atrakcyjność. Pierwszą randkę rozpoczęła od nowa. Adorator zajął miejsce w wygodnym fotelu. Z głośnika adaptera popłynęła romantyczna muzyka z filmu Love Story. Wina? Cukierka? Może jabłuszko? Ugościła tym, czym chata bogata.
Bohaterowie sztuki Siemiona Złotnikova są ludźmi mocno doświadczonymi przez życie, ale zarazem prawie rozpaczliwie poszukującymi ciepła i zrozumienia. W subtelny i niezwykle wiarygodny sposób ukazali to odtwórcy postaci: Anna Seniuk i Jan Peszek. Zakompleksiony, nieśmiały i niezgrabny Wiktor, to aptekarz „po rodzinnych przejściach”. Był dwukrotnie żonaty. Jego dorosła córka z pierwszego małżeństwa nie utrzymuje z nim żadnych kontaktów. Z kolei Dina, mimo pozorów oschłości, ciepła blondynka również „z przeszłością”, pewniej stąpa po ziemi. Ona także poszukuje szczęścia i stabilizacji. Matka piętnastoletniego syna jest rozwódką. Wielokrotne próby stworzenia kolejnego związku nie powiodły się. Czy wizyta Wiktora da im szansę na zmianę losu?
Obydwoje borykają się z podobnymi pragnieniami. Chcą przełamać złą passę. Marzą o zawiązaniu prawdziwie serdecznych więzi z partnerem. Chcieliby rozpocząć nowe życie, w którym nie będzie awantur, kłamstw, zdrady, rozstań i rozwodów. Życie przede wszystkim bez rozwodów!
Nastrój wieczornego spotkania, stworzony przez parę do tej pory obcych sobie ludzi, zdaje się sprzyjać nadziejom na spełnienie ich marzeń. Nagle pragnienie i marzenia zostają poddane tragikomicznej, burzliwej konfrontacji z rzeczywistością. Mocno deklarowana gotowość porozumienia się, liczne zapewnienia o szczerości wyznań, wzajemna fascynacja, zauroczenie, a nawet miłosna euforia - zanikają. Okazuje się, że partnerzy nie są tacy idealni, za jakich usiłowali uchodzić.
Czy ich związek skruszy się i pęknie? Czy może przetrwa, chociaż w dalekim od oczekiwań Diny i Wiktora kształcie?
Daleki od doskonałości partner czy samotność - to tragiczny dylemat, przed jakim zostali postawieni. Muszą wybrać.
Scenograf Teresa Gruber nie umieściła na scenie żadnego symbolu religijnego. Nic nie dowiemy się w tej sztuce o religijności bohaterów. Sądzę, że wiara nie odgrywa istotnej roli w ich życiu codziennym. Gdyby było inaczej, zapewne nie przechodziliby tylu głębokich i niszczących życie rodzinne kryzysów. Ponad sto lat temu Nietzsche głosił, że Bóg umarł. Bóg nie umarł, lecz obumieranie rodziny - wynik wsparcia działań libertynów przez totalitaryzmy XX w. - jest równoznaczny z obumieraniem Boskości. Rodzina to przecież sacrum. Taka jest możliwa interpretacji teatralnego odczytania dzieła Złotnikova przez polskiego reżysera. Egzystujący w straszliwym rodzinnym chaosie bohaterowie noszą jednak w sobie także cząstkę dobra i pragną szczęścia na miarę swoich wyobrażeń. Może będzie im ono dane.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Czy weryfikuję swoje postępowanie pod wpływem zgodnych z Ewangelią napomnień?

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Grażyna Kołek

Rozważania do Ewangelii Mk 6, 17-29.

Piątek, 29 sierpnia. Wspomnienie męczeństwa św. Jana Chrzciciela
CZYTAJ DALEJ

MSZ: Watykan odpowiedział na protest ws. wypowiedzi bp. Meringa i Długosza

MSZ otrzymało odpowiedź z Watykanu na swój protest ws. wypowiedzi biskupów W. Meringa i A. Długosza - dowiedziała się PAP ze źródeł dyplomatycznych. Według MSZ, potwierdza ona chęć poszanowania prawa Polaków do wyrażania swoich opinii i nadzieję na komunikację z polskim rządem w duchu konstruktywnego dialogu.

W połowie lipca MSZ informowało o przekazanym Stolicy Apostolskiej proteście wobec wypowiedzi biskupa Wiesława Meringa, który stwierdził, że Polską rządzą ludzie, którzy samych siebie określają jako Niemców oraz wypowiedzi biskupa Antoniego Długosza, który 11 lipca podczas Apelu Jasnogórskiego mówił o Ruchu Obrony Granic.
CZYTAJ DALEJ

Srebrny przycisk YouTube dla Matki Bożej

2025-08-30 16:11

Ks. Piotr Góra

Szczególnym i historycznym momentem tegorocznej 414. Pieszej Pielgrzymki Żywieckiej na Jasną Górę był akt zawierzenia Maryi, Królowej Polski, podczas którego złożono wyjątkowe wotum - srebrny przycisk YouTube’a, przyznany za przekroczenie 100 tys. subskrybentów cyklu „Szklanka Dobrej Rozmowy” prowadzonego przez ks. Marka Studenskiego. To pierwsze tego typu wotum na Jasnej Górze, będące znakiem, że Ewangelię można skutecznie głosić również w przestrzeni internetu.

ZOBACZ NAJNOWSZE ROZWAŻANIE KS. MARKA STUDENSKIEGO Przeczytaj także: Opowieść o drewnianym świecie Ks. Marek Studenski, który jest także wikariuszem generalnym diecezji bielsko-żywieckiej, wygłosił homilię podczas Mszy św. dla uczestników 414. Pieszej Pielgrzymki Żywieckiej na Jasną Górę. W słowie do pątników podkreślił, że najważniejszą szkołą pielgrzymki jest uczenie się zawierzenia Bogu we wszystkich sprawach życia.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję