Asfaltówka - uczulenie na kurz i asfalt objawiające się zaczerwieniem skóry i/lub wysypką - głównie na nogach. Przechodzi samorzutnie po powrocie w cywilizowane warunki.
Bąbel - niespodziewana, niezasłużona (na ogół) narośl pokutna na kończynach dolnych.
Baza - miejsce pobytu VIP-ów pielgrzymkowych.
Bolej - ten, kogo coś boli.
Brat - każdy pielgrzym płci męskiej.
Cudzogrupstwo, cudzogrupienie - samowolna zmiana grupy - grzech ciężki pielgrzyma.
Czoło - początek grupy
Dobijanie - łączenie grupy nazywane też łataniem dziur.
Kilometr - wartość zmienna, oscylująca wokół 1000 metrów
Kwatermistrz - wie, gdzie kto nocuje, ale nikomu tego nie mówi.
Lewa wolna - nie oznacza amnestii dla komunistów w ramach miłosierdzia chrześcijańskiego, a jedynie pozostawienie na lewej stronie drogi przejazdu dla samochodów.
Mycie - czynność polegająca na kontakcie z zimną wodą.
Odcisk - najlepszy dowód uczestnictwa w pielgrzymce.
Padalce - ci, którzy padli na trasie i nie chcą (lub nie mogą) iść dalej.
Patrol - samowolne oddalenie się z miejsca postoju w celach ściśle osobistych.
Podciąganie ogona - zbieranie grupy do kupy.
Porządkowy - osoba, której się wydaje, że wszystko jej wolno.
Sahara - odcinek po piaszczystym terenie, na którym każdy pielgrzym dostaje w kość.
Siostra - każdy pielgrzym płci żeńskiej, czyli jak kto woli - pielgrzymka.
Siostry kabelkowe - pielgrzymki bez sił, ciągnięte na kablach przez tubowych.
Spadochroniarz - ksiądz biskup odwiedzający grupę.
Symulant - człowiek, który zrobi wszystko, żeby jechać samochodem, mimo że nic mu nie dolega.
Tamoj - bliżej nieokreślony kierunek, w którym udała się pielgrzymka.
Tubowy - pielgrzym niosący tubę lub osoba odpowiedzialna za wyznaczanie osób do noszenia tub.
Tuptanie - podstawowy krok pielgrzyma przy wejściu na asfalt z piaszczystej, leśnej drogi.
Zakładamy skarpetki! - hasło sugerującej, że za pięć minut kończy się odpoczynek.
Zapraszamy na pół czarnej - „lewa wolna” w odniesieniu do asfaltu.
Zdechlaki - ci, którym się wydaje, że dalej już iść nie mogą.
Żarówa - pielgrzym w jasno zielonej kamizelce (zazwyczaj porządkowy).
29 września w Kościele katolickim przypada święto trzech archaniołów – Michała, Gabriela i Rafała. Ich imiona pojawiają się na kartach Biblii. Niebiańscy wysłannicy towarzyszą ludziom w konkretnych wydarzeniach, a każdy z nich ma szczególną misję i zadanie do wykonania. Każdy z nich objawił się w konkretnym czasie. Św. Michał ukazywał się aż cztery razy, doprowadzając do ustanowienia swojej własnej bazyliki w podziemnej grocie na Górze Gargano we Włoszech.
Aniołowie są istotami duchowymi, nadrzędnymi wobec ludzi. Posiadają rozum oraz wolę. Św. Grzegorz Wielki tłumaczył, że słowo anioł nie oznacza natury, ale zadanie. „Duchy, które zapowiadają wydarzenia najbardziej doniosłe nazywają się archaniołami. Niektórzy z nich mają imiona własne, wskazujące na określone ich zadania czy posługę” – wyjaśniał papież i doktor Kościoła. Aniołowie i archaniołowie pośredniczą między Bogiem i ludźmi, a ich interwencje świadczą o tym, że są zawsze gotowi, aby nam pomóc. 29 września, w rocznicę konsekracji starożytnej bazyliki św. Michała w Rzymie Kościół katolicki wspomina trzech archaniołów, którym Bóg wyznaczył szczególne misje w historii zbawienia. Przypominamy kilka ciekawych informacji na ich temat.
Konferencja Episkopatu Tanzanii (TEC) wydała dyrektywę zakazującą księżom katolickim, siostrom zakonnym, braciom zakonnym i seminarzystom angażowania się w politykę partyjną lub kampanie wyborcze. Dyrektywa wzywa również duchownych i seminarzystów, aby nie nosili symboli partii politycznych.
Przewodniczący TEC biskup Wolfgang Pisa OFM Cap ogłosił to w homilii wygłoszonej podczas obchodów stulecia seminarium św. Pawła Apostoła w Kipalapala, położonego w archidiecezji Tabora.
„Maryjo cudowna w łaskim kościele, któraś uzdrowiła chorych bardzo wiele. Ratuj nas Matko droga, do Ciebie strapieni przychodzim ze łzami. Matko Miłosierdzia przyczyń się za nami do wszechmocnego Boga” – tymi słowami wierni pozdrawiają Matkę Bożą w Łaskiej kolegiacie. Tegoroczna liturgia była szczególna, bo upamiętniała 20-lecie koronacji alabastrowej płaskorzeźby Matki Bożej z Dzieciątkiem, od wieków czczonej w tym miejscu.
Historia wizerunku sięga XVI w., kiedy to Prymas Polski abp Jan Łaski, przywiózł go z Rzymu wracając z obrad Soboru Laterańskiego V. Umieszczona obecnie w bocznej kaplicy płaskorzeźba szybko stała się celem pielgrzymek i modlitwy. Świadectwa łask i uzdrowień przyciągały i nadal przyciągają wiernych. Po kilkuset latach kultu, w 2005 roku, aktu koronacji dokonał kard. Józef Glemp, podkreślając duchową rangę łaskiego sanktuarium.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
