Reklama

W diecezjach

Bp Fortuniak: abp Baraniak dochował wierności Chrystusowi na drodze męczeństwa

„Abp Antoni Baraniak dochował wierności Chrystusowi i Jego Kościołowi na drodze ocierającej się o męczeństwo” – podkreślił bp senior archidiecezji poznańskiej Zdzisław Fortuniak 13 sierpnia, podczas Mszy św. w poznańskiej katedrze, sprawowanej w intencji abp. Baraniaka. Tego dnia minęła 40. rocznica śmierci jednego z najbliższych współpracowników prymasów Polski: kard. Augusta Hlonda i kard. Stefana Wyszyńskiego oraz metropolity poznańskiego w latach 1957-1977.

[ TEMATY ]

Poznań

Bp Baraniak

wikipedia.org

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Mszę św. poprzedziła modlitwa przy sarkofagu abp. Baraniaka, w podziemiach świątyni.

W homilii bp Fortuniak przypomniał, że abp Baraniak pracował jako sekretarz sługi Bożego prymasa kard. Augusta Hlonda i sługi Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego. „Miał łaskę pracować z ludźmi świętymi, którzy, jak jesteśmy przekonani, dostąpią niebawem chwały nieba” – stwierdził kaznodzieja.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Bp Fortuniak zauważył, że w nocy z 25/26 września 1953 r. abp Baraniak został aresztowany wraz z kard. Wyszyńskim. „Osadzono go w więzieniu przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. Uciekając się do tortur, usiłowano wydobyć z niego zeznania przeciwko prymasowi, które umożliwiłyby rozpoczęcie pokazowego procesu kard. Wyszyńskiego” – zaznaczył bp senior.

Wspominając najważniejsze wydarzenia z życia abp. Baraniaka, zwrócił uwagę na niezłomność i hart ducha późniejszego metropolity poznańskiego, który pomimo wielkiego cierpienia, jakie mu zadawano, pozostał wierny prymasowi Wyszyńskiemu i wierny Kościołowi. Przypomniał, że w tym samym miejscu i czasie mordowano wielu naszych bohaterów i grzebano ich, nie ujawniając miejsc pochówków. Bp Fortuniak podkreślił, że choć abp Baraniak nigdy nie wspominał o więziennych doświadczeniach, to nigdy nie odzyskał pełni sił fizycznych.

Mszę św. współkoncelebrowali kapłani wyświęceni przez abp. Baraniaka.

Reklama

Abp Antoni Baraniak urodził się 1 stycznia 1904 roku we wsi Sebastianowo w Wielkopolsce. W młodości wstąpił do zgromadzenia salezjanów. Przed wojną został sekretarzem ówczesnego Prymasa Polski, kardynała Augusta Hlonda, a po wojnie – prymasa Stefana Wyszyńskiego. W roku 1951 papież Pius XII mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej.

We wrześniu 1953 roku został aresztowany i wtrącony na trzy lata do więzienia na warszawskim Mokotowie, gdzie był torturowany i szykanowany. Rok po odzyskaniu wolności został metropolitą poznańskim. Mimo sprzeciwu władz, w 1966 roku zorganizował w Poznaniu obchody tysiąclecia Chrztu Polski.

Abp Baraniak zmarł po długiej i ciężkiej chorobie 13 sierpnia 1977 r. Został pochowany w podziemiach poznańskiej katedry.

W czerwcu 2011 r. Instytut Pamięci Narodowej – Oddziałowa Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Warszawie, umorzyła śledztwo w sprawie znęcania się fizycznego i moralnego nad bp. Antonim Baraniakiem, w latach 1953-1955, przez funkcjonariuszy organów bezpieczeństwa publicznego.

19 czerwca 2017 r. wznowiono śledztwo w tej sprawie, ponieważ pojawiły się nowe okoliczności i zostały ujawnione nowe dowody, m.in. dokumenty archiwalne odnalezione w zasobach IPN oraz świadkowie, do których dotarła prokuratura.

2017-08-13 13:03

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kard. Grocholewski świętuje 50-lecie kapłaństwa

[ TEMATY ]

kardynał

Poznań

Margita Kotas

Kardynał Zenon Grocholewski świętuje w Poznaniu złoty jubileusz kapłaństwa. – Byłem zawsze szczęśliwy, mogąc być świadkiem miłości Bożej – wyznał prefekt Kongregacji Wychowania Katolickiego w wywiadzie, który publikuje najnowszy numer „Przewodnika Katolickiego”. Jubilat odprawi w archidiecezji poznańskiej kilka Mszy św. z okazji 50. rocznicy przyjęcia święceń kapłańskich. W uroczystość Zesłania Ducha Świętego kard. Grocholewski będzie przewodniczył Mszy św. w kościele pw. św. Marcina, na którą szczególnie zaprosił swoją rodzinę.
CZYTAJ DALEJ

Rozważania bp. Andrzeja Przybylskiego: bardzo ważne jest Słowo, wokół którego gromadzi się lud

2025-01-24 12:00

[ TEMATY ]

bp Andrzej Przybylski

Adobe Stock

Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.

Kapłan Ezdrasz przyniósł Prawo przed zgromadzenie, w którym uczestniczyli przede wszystkim mężczyźni, lecz także kobiety oraz wszyscy inni, którzy byli zdolni słuchać. I czytał z tej księgi, zwrócony do placu znajdującego się przed Bramą Wodną, od rana aż do południa przed mężczyznami, kobietami i tymi, którzy mogli rozumieć; a uszy całego ludu były zwrócone ku księdze Prawa. Pisarz Ezdrasz stanął na drewnianym podwyższeniu, które zrobiono w tym celu. Ezdrasz otworzył księgę na oczach całego ludu – znajdował się bowiem wyżej niż cały lud; a gdy ją otworzył, cały lud powstał. I Ezdrasz błogosławił Pana, wielkiego Boga, a cały lud, podniósłszy ręce, odpowiedział: «Amen! Amen!» Potem oddali pokłon i padli przed Panem na kolana, twarzą ku ziemi. Czytano więc z tej księgi, księgi Prawa Bożego, dobitnie, z dodaniem objaśnienia, tak że lud rozumiał czytanie. Wtedy Nehemiasz, to jest namiestnik, oraz kapłan-pisarz Ezdrasz, jak i lewici, którzy pouczali lud, rzekli do całego ludu: «Ten dzień jest poświęcony Panu, Bogu waszemu. Nie bądźcie smutni i nie płaczcie!» Cały lud bowiem płakał, gdy usłyszał te słowa Prawa. I rzekł im Nehemiasz: «Idźcie, spożywajcie potrawy świąteczne i pijcie słodkie napoje, poślijcie też porcje temu, który nic gotowego nie ma: albowiem poświęcony jest ten dzień Bogu naszemu. A nie bądźcie przygnębieni, gdyż radość w Panu jest waszą ostoją».
CZYTAJ DALEJ

Świadectwo: I żyli długo i szczęśliwie. Rodzice i ich dziesięcioro dzieci

2025-01-27 06:06

[ TEMATY ]

świadectwo

Centrum Życia i Rodziny

W tym roku, 14 stycznia, obchodziliśmy 25. rocznicę naszego małżeństwa. Srebrne Gody kojarzą się z połową drogi, jest to więc dobra okazja do refleksji nad naszym małżeństwem, jak również nad tym, co zrobić, by ono nie tylko trwało, ale było coraz bardziej szczęśliwe i owocne.

Myślę, że niemal wszystkie małżeństwa zaczynają z takimi marzeniami – abyśmy byli szczęśliwi i wydali jak najlepsze owoce w postaci powiększonej rodziny, dobrych relacji z innymi, sukcesów osobistych, pewnej stabilności materialnej. My, będąc w połowie naszej drogi, możemy chyba powiedzieć, że jesteśmy na dobrej drodze do realizacji tych marzeń. Sporo owoców widać już teraz i z całą pewnością możemy powiedzieć, że kochamy się dzisiaj bardziej niż na początku małżeństwa.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję