Tak jak w latach poprzednich jurorami konkursu byli wybitni śpiewacy: Izabella Kłosińska – przewodnicząca, Katarzyna Suska, Kałudi Kałudow i Benno Schollum oraz Adam Klocek (dyrygent i wiolonczelista). Tegoroczna edycja cieszyła się dużym zainteresowaniem. Spośród nadesłanych zgłoszeń wyłoniono 16 uczestników pierwszego etapu, z których ośmioro przeszło do etapu drugiego. Podczas koncertu finałowego 3 marca w Filharmonii Częstochowskiej ogłoszono nazwiska laureatów. Pierwszej nagrody nie przyznano, drugą otrzymali ex aequo Hongyu Chen i Hanna Okońska. Trzecią, również ex aequo, otrzymały Joanna Kędzior i Karolina Makuła. Przyznano także nagrody poza regulaminowe. Nagrodę Impressio Art Bożena Harasimowicz – udział w 9. Letniej Akademii Śpiewu zdobyła Joanna Kędzior. Nagrodę Wójta Gminy Kłomnice – udział w koncercie 14 maja 2017 r. w Garnku otrzymali Jarosław Bielecki i Katarzyna Jakóbczyk. Nagrodę Filharmonii Kaliskiej – udział w koncercie – otrzymała Sara Banai. Taką samą nagrodę Filharmonii Częstochowskiej otrzymała Anna Malesza.

Archiwum Filharmonii Częstochowskiej/Zbigniew Burda

– Konkurs jest najlepszym pomnikiem światowej sławy wokalistów Jana, Edwarda i Józefiny Reszków, którzy na przełomie XIX i XX wieku święcili sukcesy na prestiżowych scenach operowych świata. Byli również związani z regionem częstochowskim – komentuje Ireneusz Kozera – dyrektor Filharmonii częstochowskiej. – Cieszy nas, że konkurs rozwija i wzbudza coraz większe zainteresowanie. To, że w tym roku nie przyznano pierwszej nagrody wynika z bardzo wysokiego poziomu, którzy reprezentowali uczestnicy.

W historii opery trudno znaleźć przypadek równie wybitnego, śpiewającego rodzeństwa. Pierwsza na scenę operową wkroczyła Józefina, która debiutowała w 1872 r. w Wenecji, wkrótce stała się gwiazdą Opery Paryskiej, śpiewała w mediolańskiej La Scali, teatrze Ravira w Madrycie i londyńskiej Covent Garden. Występowała również w Warszawie, Poznaniu i Krakowie, gdzie znaczną część swoich honorariów przekazywała na cele dobroczynne. Po wyjściu za mąż, zrezygnowała z występów, a kilak lat później zmarła.

Dwa lata po debiucie Józefiny Reszke zadebiutował w Wenecji jej starszy brat Jan. Jego kariera, jako tenora, rozpoczęła się od występów wraz z siostrą i bratem Edwardem w operze Messenta „Herodiada” w Paryżu. Był ceniony za nowatorską interpretację ról. Po sukcesach w Paryżu bracia przenieśli się do Covent Garden w Londynie, gdzie mieli ponad 300 występów. Śpiewali przed królową Wiktorią – na jej zaproszenie. W 1891 r. zostali zaangażowani do nowojorskiej Metropolitan Opera, gdzie występowali przez 10 lat. Czas ten nazwano w MET „epoką Reszków”.

Po powrocie do Europy Jan założył szkołę śpiewaczą w Paryżu, podobna szkołę, ale w Londynie, założył jego brat Edward. Reszkowie byli związani z regionem częstochowskim, ponieważ tutaj zakupili majątki ziemskie, gdzie przyjeżdżali na wypoczynek i przyjmowali gości. Podkreślali związki z Polską także przez swoją działalność charytatywną i patriotyczną – w czasie I wojny światowej Jan stanął na czele Stowarzyszenia Pomocy Żołnierzom Polskim we Francji. Edward Reszke w ostatnich latach życia osiadł w Garnku, gdzie zmarł 25 maja 1917 r., jest pochowany w Borownie.

Ich majątki stopniowo ulegały rozproszeniu, a historia kariery artystycznej została zapomniana. Dopiero na początku XXI w. podjęto starania upamiętnienie genialnego rodzeństwa. W gminie Kłomnice został zorganizowany Szlak Reszków, odbywają się szkolne konkursy, a co roku w maju koncerty ich pamięci. Konkurs organizowany przez Filharmonię w Częstochowie sprawia, że pamięć o polskich śpiewakach, którzy podbili sceny operowe świata, żyje i rozwija się.

Archiwum Filharmonii Częstochowskiej/Zbigniew Burda