Marian Gołębiewski urodził się 22 września 1937 r. w Trzebuchowie w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Dębach Szlacheckich. Ochrzczony został w tamtejszym kościele parafialnym 24 października 1937 r. W Dębach Szlacheckich ukończył szkołę powszechną, po czym w 1952 r. podjął naukę w Niższym Seminarium Duchownym we Włocławku, gdzie 8 maja 1956 r. uzyskał (wewnętrzną) maturę. Państwowy egzamin dojrzałości zdał eksternistycznie w październiku 1956 r. w Liceum im. Jana Matejki w Poznaniu. Po maturze Marian Gołębiewski wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku. W latach 1956-62 odbywał studia filozoficzno-teologiczne. Wyświęcony został na kapłana 24 czerwca 1962 r. przez biskupa włocławskiego Antoniego Pawłowskiego.
1 sierpnia 1962 r. rozpoczął posługę jako wikariusz w parafiach Ślesin, a następnie Zduńska Wola. W 1966 r. podjął studia w zakresie biblistyki na Wydziale Teologicznym ICUL (1966-68). W 1969 r. skierowany został na dalsze studia specjalistyczne do Rzymu, które odbył w Papieskim Instytucie Biblijnym (Biblicum). 4 marca 1976 r. uzyskał doktorat w zakresie nauk biblijnych.
Jesienią 1976 r. ks. M. Gołębiewski wrócił do kraju i podjął w WSD we Włocławku wykłady z egzegezy Nowego Testamentu oraz z innych przedmiotów biblijnych, a także lektoraty języków: hebrajskiego, greckiego, łacińskiego i angielskiego. W latach 1981-82 był prefektem studiów, a w latach 1983-92 rektorem WSD we Włocławku. Prowadził także (przez 3 lata) wykłady z Pisma Świętego w WSD Misjonarzy Ducha Świętego w Bydgoszczy oraz zajęcia w Instytucie Pastoralnym i w Instytucie Wyższej Kultury Religijnej we Włocławku. W diecezji włocławskiej był również sędzią Sądu Biskupiego (1978-89), członkiem Kolegium Konsultorów i Rady Kapłańskiej, a od 1982 r. także egzaminatorem prosynodalnym. Należał również do grona Kapituły katedralnej we Włocławku. Od roku akademickiego 1979/1980 ks. M. Gołębiewski był wykładowcą ATK w Warszawie, a w 1983 r. został adiunktem w ramach Katedry Pisma Świętego Starego Testamentu. W roku akademickim 1992/93 przebywał na stypendium naukowym w Instytucie Katolickim (Institut Catholique) w Paryżu. W 1994 r. uzyskał habilitację na Wydziale Teologicznym ATK. 1 grudnia 1994 r. powołany został na stanowisko kierownika Katedry Biblistyki Starego Testamentu na tym wydziale, a 1 czerwca 1995 r. także na pełniącego obowiązki kierownika Katedry Filologii Biblijnej. 21 września 1995 r. otrzymał nominację na stanowisko profesora nadzwyczajnego.
Jeszcze przed wyniesieniem do godności biskupiej ks. Marian Gołębiewski był członkiem Komisji Episkopatu Polski ds. Seminariów Duchownych, a także powołanej w 1986 r. Podkomisji (od r. 1987 Komisji) Episkopatu Polski ds. Dialogu z Judaizmem. Należał również do Komisji Presynodalnej ds. Wychowania Katolickiego. Był uczestnikiem krajowych oraz międzynarodowych kongresów i sympozjów biblistycznych, angażując się również w dialog ekumeniczny z innymi Kościołami chrześcijańskimi oraz z wyznawcami religii mojżeszowej. W latach 1978-86 należał do kolegium redakcyjnego „Ateneum Kapłańskiego”, był także członkiem redakcji dwutygodnika katolickiego diecezji włocławskiej „Ład Boży”.
20 lipca 1996 r. wyniesiony przez papieża Jana Pawła II do godności biskupa ordynariusza koszalińsko-kołobrzeskiego, sakrę biskupią - poprzedzoną ingresem do katedry Niepokalanego Poczęcia NMP w Koszalinie - otrzymał
31 sierpnia 1996 r. 8 września 1996 r. odbył ingres do konkatedry Wniebowzięcia NMP w Kołobrzegu.
W ramach Konferencji Episkopatu Polski jest członkiem Rady Naukowej i Komisji Nauki Wiary, a w obrębie tej ostatniej przewodniczącym Sekcji Nauk Biblijnych. Powołany został również na członka Papieskiej Rady Duszpasterstwa Migrantów i Podróżnych. W 1998 r. został profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Teologicznym UAM w Poznaniu, prowadząc nadal wykłady w WSD w Koszalinie. W swoim dorobku posiada liczne opracowania naukowe, popularno-naukowe i hasła encyklopedyczne, a także teksty publicystyczne w prasie katolickiej. Jako publikacje samoistne ogłosił drukiem: Hymny samopochwalne Jahwe u Deutero-Izajasza (Iz 40-48). Studium literacko-krytyczno-teologiczne; Idee mesjańskie w psalmach; Modlitwa w Starym Testamencie.
Jego dewizą biskupią jest „Ad imaginem Tuam” (Na obraz i podobieństwo Twoje).
Plurimos annos, Księże Arcybiskupie!