11 stycznia, w niedzielę Chrztu Pańskiego, w naszej wspólnocie parafialnej już po raz dziesiąty wyruszyli w teren kolędnicy misyjni. Jest to już więc ich mały jubileusz. Zwykle to kolędowanie odbywało się w uroczystość Objawienia Pańskiego, zgodnie z misyjnym charakterem tego święta, ale w tym roku uroczystość Trzech Króli wypadła we wtorek i dlatego młodzież ze względu na naukę w szkole prosiła, aby przełożyć kolędowanie na niedzielę. Kiedy przed dziesięciu laty po raz pierwszy organizowałem ten piękny i bardzo pomocny dla misji zwyczaj, wyruszała tylko jedna grupa. W następne lata były już dwie, potem trzy, a ostatnio pięć lub sześć grup, aby móc odwiedzić wszystkich parafian i zanieść im radosną nowinę o Bożym Narodzeniu.
Dzieci i młodzież przygotowała sobie odpowiednie stroje i wyuczyła się tekstów przypominających o prawdzie Bożego Narodzenia i potrzebie wspierania misji, bo ciągle jeszcze miliony ludzi nie znają Chrystusa i Jego Ewangelii. Wszystkich jednoczyła wielka radość i wspólny cel, aby swoim trudem pomóc misjom.
W każdej grupie występowało pięć osób: dwóch Pastuszków, Król i dwie Dziewczynki. Nieśli ze sobą zaplombowaną skarbonkę, do której zbierali ofiary na misje.
Najpierw wszyscy, już w strojach kolędniczych, w pełni uczestniczyli we Mszy św. Przed rozesłaniem wiernych odmówiłem nad nimi specjalną modlitwę błogosławieństwa i uroczyście posłałem ich na poszczególne rejony parafii, aby głosili radosną nowinę o Bożym Narodzeniu. Swoje wędrowanie apostolskie wszystkie pięć grup rozpoczęło od plebanii.
Po otrzymaniu należnej „kolędy misyjnej” do skarbonki, poszli ze śpiewem kolęd, każda grupa do swojego rejonu. Zaś wieczorem tego dnia powrócili na plebanię, jak kiedyś uczniowie Pana Jezusa z pracy apostolskiej, szczęśliwi, choć trochę zmęczeni, z niemałym owocem - sporym jak na naszą parafię groszem - zebranym na misje. Ludzie bowiem im bardziej sami doświadczają niedostatku, tym chętniej dzielą się z innymi, bardziej potrzebującymi. Bo większa jest radość z dawania niż z brania.