Reklama

Koło

Modlimy się do tego samego Boga...

15 listopada kapłani z wszystkich kolskich parafii stanęli wspólnie przy ołtarzu miejscowego kościoła ewangelicko-augsburskiego, aby uczcić rocznicę 120-lecia poświęcenia świątyni i 80-lecia erygowania miejscowej parafii ewangelicko-augsburskiej. W nabożeństwie uczestniczyli: ks. prał. Janusz Ogrodowczyk z parafii pw. Matki Bożej Częstochowskiej, ks. Eugeniusz Pasternak z parafii pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, o. Henryk Hajzler - gwardian klasztoru Ojców Bernardynów w Kole i ks. Piotr Pawlak z parafii św. Bogumiła. Organizatorem uroczystości był proboszcz parafii Świętego Ducha w Koninie i administrator filiału w Kole - ks. Andrzej Mendrok.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Liturgii przewodniczył i kazanie wygłosił zwierzchnik Kościoła ewangelicko-augsburskiego diecezji pomorsko-wielkopolskiej - bp Michał Warczyński. Wnętrze kościoła było wypełnione przez wiernych obydwu wyznań. Wszyscy otrzymali śpiewniki, aby mogli włączyć się w przebieg Liturgii. Władze powiatu i miasta reprezentowali starosta Wieńczysław Oblizajek i burmistrz Jan Stępiński, którzy po nabożeństwie wygłosili okolicznościowe przemówienia. Słowo do zgromadzonych skierował również ks. prał. J. Ogrodowczyk, który podkreślił, że widział już wiele zniszczonych kościołów, odbudowanych dzięki ludzkiej wierze. Jednym z nich jest kościół ewangelicko-augsburski w Kole.
Początki ewangelickiej parafii w Kole sięgają drugiej połowy XVI w. Nabożeństwa odbywały się w kaplicy urządzonej w rezydencji starostów: Andrzeja, a później Stanisława Górki. Czasy kontrreformacji wyrugowały ewangelicyzm, który pojawił się w XVIII w. wraz z osadnikami przybyłymi ze Śląska, Prus i Saksonii. Nabożeństwa odprawiano w ratuszu i we wspólnej szkole. W 1835 r. utworzono w Kole filiał podległy parafii ewangelicko-reformowanej w Żychlinie, a w latach 1845 - 1903 - parafii ewangelicko-augsburskiej w Turku. Kolscy ewangelicy kupili w 1857 r. budynek, w którym urządzili kaplicę. Była ona zbyt mała, postanowili zatem wybudować kościół. W 1882 r. wmurowano kamień węgielny, rok później dokonano poświęcenia świątyni.
Podczas I wojny światowej Rosjanie wywieźli na Sybir wielu ewangelików z Koła i okolic. Ewangelicy ginęli także w latach okupacji hitlerowskiej. W 1945 r. kościół stał się miejscem walki zbrojnej: w gruzach legła wieża i kopuła, zniszczone zostały drzwi, skradziony sprzęt liturgiczny. Po wojnie większość ewangelików opuściła Koło, nieliczni podjęli działania mające na celu niedopuszczenie do zamierzonej przez ówczesne władze państwowe likwidacji świątyni i przeznaczenia budowli na urząd pocztowy. Dzięki wysiłkom parafian w listopadzie 1952 r. odprawiono pierwsze nabożeństwo w jeszcze zrujnowanym kościele. Jego uroczysta rekonsekracja odbyła się po gruntownym remoncie, 1 czerwca 2001 r. Obecnie filiał w Kole należy do parafii ewangelicko-augsburskiej w Koninie. Nabożeństwa są odprawiane w II i IV niedzielę miesiąca. Od połowy XIX w. ewangelicy mają własny cmentarz, znajdujący się przy ul. Józefa Poniatowskiego.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2003-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zmarł ks. Zbigniew Nidecki

2024-04-29 12:13

Materiały kurialne

Śp. Ks. Zbigniew Nidecki

Śp. Ks. Zbigniew Nidecki

Odszedł do wieczności ks. kan. Zbigniew Nidecki, kapłan diecezji zielonogórsko-gorzowskiej.

W piątek 26 kwietnia 2024 r., w 72. roku życia i 43. roku kapłaństwa, zakończył swoją ziemską pielgrzymkę śp. ks. kan. Zbigniew Nidecki, emerytowany kapłan naszej diecezji.

CZYTAJ DALEJ

Kościół czci patronkę Europy - św. Katarzynę ze Sieny

[ TEMATY ]

św. Katarzyna

pl.wikipedia.org

Kościół katolicki wspomina dziś św. Katarzynę ze Sieny (1347-80), mistyczkę i stygmatyczkę, doktora Kościoła i patronkę Europy. Choć była niepiśmienna, utrzymywała kontakty z najwybitniejszymi ludźmi swojej epoki. Przyczyniła się znacząco do odnowy moralnej XIV-wiecznej Europy i odbudowania autorytetu Kościoła.

Katarzyna Benincasa urodziła się w 1347 r. w Sienie jako najmłodsze, 24. dziecko w pobożnej, średnio zamożnej rodzinie farbiarza. Była ulubienicą rodziny, a równocześnie od najmłodszych lat prowadziła bardzo świątobliwe życie, pełne umartwień i wyrzeczeń. Gdy miała 12 lat doszło do ostrego konfliktu między Katarzyną a jej matką. Matka chciała ją dobrze wydać za mąż, podczas gdy Katarzyna marzyła o życiu zakonnym. Obcięła nawet włosy i próbowała założyć pustelnię we własnym domu. W efekcie popadła w niełaskę rodziny i odtąd była traktowana jak służąca. Do zakonu nie udało jej się wstąpić, ale mając 16 lat została tercjarką dominikańską przyjmując regułę tzw. Zakonu Pokutniczego. Wkrótce zasłynęła tam ze szczególnych umartwień, a zarazem radosnego usługiwania najuboższym i chorym. Wcześnie też zaczęła doznawać objawień i ekstaz, co zresztą, co zresztą sprawiło, że otoczenie patrzyło na nią podejrzliwie.
W 1367 r. w czasie nocnej modlitwy doznała mistycznych zaślubin z Chrystusem, a na jej palcu w niewyjaśniony sposób pojawiła się obrączka. Od tego czasu święta stała się wysłanniczką Chrystusa, w którego imieniu przemawiała i korespondowała z najwybitniejszymi osobistościami ówczesnej Europy, łącznie z najwyższymi przedstawicielami Kościoła - papieżami i biskupami.
W samej Sienie skupiła wokół siebie elitę miasta, dla wielu osób stała się mistrzynią życia duchowego. Spowodowało to jednak szereg podejrzeń i oskarżeń, oskarżono ją nawet o czary i konszachty z diabłem. Na podstawie tych oskarżeń w 1374 r. wytoczono jej proces. Po starannym zbadaniu sprawy sąd inkwizycyjny uwolnił Katarzynę od wszelkich podejrzeń.
Św. Katarzyna odznaczała się szczególnym nabożeństwem do Bożej Opatrzności i do Męki Chrystusa. 1 kwietnia 1375 r. otrzymała stygmaty - na jej ciele pojawiły się rany w tych miejscach, gdzie miał je ukrzyżowany Jezus.
Jednym z najboleśniejszych doświadczeń dla Katarzyny była awiniońska niewola papieży, dlatego też usilnie zabiegała o ich ostateczny powrót do Rzymu. W tej sprawie osobiście udała się do Awinionu. W znacznym stopniu to właśnie dzięki jej staraniom Następca św. Piotra powrócił do Stolicy Apostolskiej.
Kanonizacji wielkiej mistyczki dokonał w 1461 r. Pius II. Od 1866 r. jest drugą, obok św. Franciszka z Asyżu, patronką Włoch, a 4 października 1970 r. Paweł VI ogłosił ją, jako drugą kobietę (po św. Teresie z Avili) doktorem Kościoła. W dniu rozpoczęcia Synodu Biskupów Europy 1 października 1999 r. Jan Paweł II ogłosił ją wraz ze św. Brygidą Szwedzką i św. Edytą Stein współpatronkami Europy. Do tego czasu patronami byli tylko święci mężczyźni: św. Benedykt oraz święci Cyryl i Metody.
Papież Benedykt XVI 24 listopada 2010 r. poświęcił jej specjalną katechezę w ramach cyklu o wielkich kobietach w Kościele średniowiecznym. Podkreślił w niej m.in. iż św. Katarzyna ze Sieny, „w miarę jak rozpowszechniała się sława jej świętości, stała się główną postacią intensywnej działalności poradnictwa duchowego w odniesieniu do każdej kategorii osób: arystokracji i polityków, artystów i prostych ludzi, osób konsekrowanych, duchownych, łącznie z papieżem Grzegorzem IX, który w owym czasie rezydował w Awinionie i którego Katarzyna namawiała energicznie i skutecznie by powrócił do Rzymu”. „Dużo podróżowała – mówił papież - aby zachęcać do wewnętrznej reformy Kościoła i by krzewić pokój między państwami”, dlatego Jan Paweł II ogłosił ją współpatronką Europy.

CZYTAJ DALEJ

Redaktor naczelny „Niedzieli”: wiara wymaga od nas odwagi

2024-04-29 15:54

[ TEMATY ]

Jasna Góra

Niedziela

apel

Ks. Jarosław Grabowski

B.M. Sztajner/Niedziela

– Wiara obejmuje zmianę zachowania, a nie tylko powielanie pobożnych praktyk – powiedział ks. Jarosław Grabowski. Redaktor naczelny Tygodnika Katolickiego „Niedziela” poprowadził 28 kwietnia rozważanie podczas Apelu Jasnogórskiego.

– Maryja uczy nas, że wiara to nie tylko ufność, to nie tylko zaufanie Bogu, to nie tylko prosta prośba: Jezu, Ty się tym zajmij. Wiara ogarnia całe życie, by móc je przemienić. To postawa, sposób myślenia i oceniania. Wiara angażuje w sprawy Jezusa i Kościoła – podkreślił ks. Grabowski.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję