Wędrując po szlakach Kazimierskiego Parku Krajobrazowego możemy natknąć się na stojące w szczerym polu krzyże: metalowe, drewniane lub murowane. Są one świadkami wiary ludzi zamieszkujących
okoliczne wsie. Kiedy nie wolno było stawiać kościołów, tutaj, z dala od zabudowań, gromadzili się rolnicy, aby się w spokoju pomodlić. Jednym z takich krzyży był krzyż
postawiony przy drodze na Kobylorki przez rodzinę Jeżynów - właścicieli okolicznych pól. Już przed wojną krzyż był zaznaczony na wojskowych mapach. Ostatni krzyż, drewniany, z napisem
„Jezu Chryste Panie Miły” został poświęcony w 1958 r. Przez 35 lat mocno nadgryzł go ząb czasu, a ponadto, jako że stał pod najwyższym drzewem w okolicy,
ucierpiał od pioruna, który trafił w to drzewo, a upadający konar strącił poprzeczną belkę.
Sytuację tę postanowił zmienić potomek rodziny Jeżynów - Jerzy Jabłonka. Data ukończenia krzyża zbiegła się z 25. rocznicą Pontyfikatu Papieża Jana Pawła II. Początkowo miał
być to zwykły krzyż, jednak z czasem ze zwykłego krzyża „narodziła się” kapliczka, zbudowana wg wzorów regionalnych. W kapliczkę wmurowano płytę ze słowami
„Bądźcie świadkami miłosierdzia”, będącymi cytatem z kazania papieża podczas Mszy św. w Łagiewnikach. W ostatnią niedzielę października Mszę św. pod nowym
krzyżem odprawił i poświęcił go proboszcz parafii św. Józefa we Włostowicach, ks. Waldemar Żyszkiewicz. Pod krzyżem zebrali się liczni mieszkańcy okolicznych wsi i delegacja
Cechu Rzemiosł Różnych z Puław w galowych strojach i ze sztandarem. Podczas homilii ks. Żyszkiewicz odniósł się do słów: „Bądźcie świadkami”. Stwierdził,
iż wszyscy, którzy przyszli na poświęcenie krzyża, zaświadczyli o swojej wierze. Wyraził nadzieję, że od tej pory każdy przechodzący turysta czy jadący na pole rolnik, który odda cześć krzyżowi,
także będzie świadkiem wiary w Chrystusa.
Na zakończenie Jerzy Jabłonka opowiedział pokrótce historię swojego „dojrzewania” do postawienia krzyża i wyraził nadzieję, że będzie on stałym punktem przy poświęceniu pól.
Nowa nota doktrynalna Dykasterii Nauki Wiary, tym razem poświęcona monogamicznemu małżeństwu, zostanie zaprezentowana 25 listopada w Biurze Prasowym Stolicy Apostolskiej.
Głos zabiorą: prefekt - kard. Víctor Manuel Fernández, sekretarz sekcji doktrynalnej - abp Armando Matteo i prof. Giuseppina De Simone z Papieskiego Wydziału Teologicznego Południowych Włoch. Prezentacja rozpocznie się o godzinie 11.00.
Prezentacja Marii w świątyni obraz Tycjana. By Titian [Public domain], via Wikimedia Commons
21 listopada w tradycji katolickiej przypada święto, na temat którego większość wiernych nie wie zbyt wiele. Inne święta i uroczystości związane z Matką Bożą są nawet przeciętnie zorientowanym dość dobrze znane – przeważnie wiemy bowiem, czym było Nawiedzenie Najświętszej Maryi Panny, Jej Wniebowzięcie, Niepokalane Poczęcie czy Zwiastowanie Pańskie, ale gdy słyszymy o ofiarowaniu, niejeden spośród wiernych ma problem ze zdefiniowaniem istoty tego święta. Przypomnijmy więc czym ono jest.
Zgodnie ze starotestamentowym zwyczajem Żydzi, zanim ich dziecko ukończyło piąty rok życia, zabierali swe dziecko do jerozolimskiej świątyni i oddawali kapłanowi, by ofiarował je Panu. Był to rytuał podobny w swej ziemskiej wymowie do ustawionego oczywiście później – już wśród chrześcijan – chrztu. Podobnie jak to przez wieki w późniejszej tradycji katolickiej, tak i wśród żydów niektóre matki, w związku ze szczególnymi dla siebie wydarzeniami, niektóre spośród swoich dzieci decydowały się, tuż po urodzeniu, oddać na służbę Bogu. To także odbywało się podczas obrzędu ofiarowania.
Wspomnienie Ofiarowania Matki Bożej jest obchodzone w Kościele jako Dzień Życia Kontemplacyjnego. W tym roku dzień 21 listopada - jest obchodzony w sposób szczególny jako Jubileusz Życia Kontemplacyjnego, który wpisuje się w kalendarz obchodów Roku Świętego 2025.
Jak zauważa siostra Maria Magdalena od Jezusa Zmartwychwstałego - 21 listopada jest świętem Ofiarowania Matki Bożej. Jest to tradycja związana z tym, że Maryja jako młoda była ofiarowana Bogu na służbę w świątyni. Tego dnia jest obchodzony w Kościele Dzień Życia Kontemplacyjnego, pro orantibus, to znaczy za modlących się. Taki dzień był ustanowiony po to, żeby przypomnieć ludziom, że są w Kościele mniszki, które całe swoje życie poświęcają Bogu w modlitwie, w ofierze, w pokucie, w różnych intencjach. Duch Święty wzbudził bardzo wiele charyzmatów w Kościele i też mniszki żyjące w klasztorach kontemplacyjnych żyją różnymi charyzmatami. Pewnie najbardziej znane to są Wizytki, Klaryski czy Benedyktynki, ale też Karmelitanki Bose. Naszym głównym powołaniem i życie nasze poświęcamy szczególnie modlitwie za kapłanów, za Ojca Świętego, we wszystkich intencjach, które On nosi w sercu. - podkreśla przeorysza łódzkiego Karmelu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.