Reklama

Na cześć Dostojnego Jubilata

Niedziela łowicka 36/2003

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Od pięciu lat diecezja łowicka posiada własny naukowy rocznik teologiczny pod nazwą Studia Loviciensia. Przygotowywany on jest i redagowany przez część wykładowców Wyższego Seminarium Duchownego w Łowiczu. Pod koniec czerwca br. ukazał się 5. tom Studia Loviciensia. Jest kontynuacją przyjętej na początku szerokiego wachlarza tematycznego obejmującego teologię, filozofię, prawo kanoniczne, historię Kościoła i dziedziny pokrewne.
Tom ten jest wyjątkowy, jako że poświęcony został biskupowi łowickiemu Alojzemu Orszulikowi z racji jego 75. rocznicy urodzin. Stąd też pierwszy artykuł autorstwa ks. Andrzeja Lutra stanowi swego rodzaju laudację - zresztą słuszną - na cześć Dostojnego Jubilata. Ks. Luter w pierwszej części artykułu przypomina najważniejsze epizody z życia Księdza Biskupa, akcentując także jego dokonania w czasie 11 lat pasterzowania w diecezji łowickiej. Jednak w dalszych rozważaniach autor koncentruje się na wymiarze duchowym posługi biskupa Alojzego Orszulika, czego dokonuje na dwóch płaszczyznach: Posługa rządzenia i wiara. Czytamy tam między innymi „Jest nauczycielem i ojcem diecezji. Stroni od wyrafinowania i sięga po zwykłe obrazy. Nie odnosi się do ludzi z rezerwą, jest ciepły i serdeczny. Pryncypialność prawnika nie przyćmiewa miłości dla bliźniego, która jest pierwsza. (...) jest cierpliwy. Nigdy nie ulega panice i nie wpada w popłoch. (...) Pochłonięty gorączką dnia potrafi znaleźć czas na skupienie, na chwilę bierności aktywnej i czynnej. Polegającej na odrzuceniu naszego «ja» dla wysłuchania głosu Ojca”. Swoje rozważanie ks. Luter kończy pięknym słowem dziękczynienia kierowanym na ręce Jubilata: „Księże Biskupie, dziękujemy, że pracowałeś i modliłeś się razem, pościłeś i modliłeś się razem, cieszyłeś się razem, rozpaczałeś i ufałeś razem, razem dyskutowałeś i polemizowałeś i żyłeś w pojednaniu. Dziękujemy za to, że możemy wciąż widzieć w Tobie biskupa, kapłana i przyjaciela”.
W sumie 5. tom Studia Loviciensia składa się z trzech zasadniczych części. Pierwszą stanowią artykuły o charakterze naukowym, których jest w sumie 19. Część druga to przekłady - są to dwa tłumaczenia tekstów patrystycznych. Wreszcie część trzecią stanowią recenzje różnych pozycji książkowych.
Chyba najciekawszą część stanowią artykuły, oczywiście o tematyce w większości teologicznej. Kilka z nich zasługuje na szczególną uwagę. W kontekście naszego wstąpienia do Unii Europejskiej warto w tym miejscu wspomnieć o artykule autorstwa Waldemara Bartochy „Struktura prawna i zasady funkcjonowania Komisji Episkopatów Wspólnoty (Unii) Europejskiej (COMECE)”. Autor omawia w nim historię powstania Komisji, jej strukturę i kompetencje. Jednocześnie ukazuje, iż status prawny Komisji różni się od tego, jaki posiadają Konsefencje Episkopatów w poszczególnych krajach UE i pełni rolę jedynie organizmu kolegialnej współpracy między różnymi episkopatami.
Ciekawym sformułowaniem tematu „kusi” artykuł ks. Adama Kwaśniaka pt. „Marketing religijny. Zapiski na marginesie IV księgi: De doctrina christiana św. Augustyna”. Choć tytuł jest bardzo absorbujący i może intrygujący, to jego treść dotyczy zasad współczesnej ewangelizacji, przepowiadania Słowa Bożego w kontekście współczesnych zasad marketingu.
Wolbórz to dzisiaj wieś gminna w województwie łódzkim, przy trakcie Warszawa-Katowice. Niegdyś był to gród kasztelański i miasto oraz parafia w dekanacie tuszyńskim, archidiecezji gnieźnieńskiej. Od roku 1544 Wolbórz był ośrodkiem kolegiackim z kapitułą, od XVI w. stulecia do ok. 1762 r. stolicą oficjałatu foralnego z konsystorzem; nadto przez kilka wieków, od XIII stulecia, w Wolborzu znajdował się okazały pałac biskupi, gdzie rezydowali biskupi włocławscy, zwłaszcza w XVIII w. W okresie przedrozbiorowym był to jeden z ważniejszych ośrodków kościelnych archidiecezji gnieźnieńskiej. Historią działalności charytatywnej, opiekuńczej Kościoła w tym mieście do czasu rozbiorów zajął się ks. Paweł Staniszewski w artykule „Szpitalnictwo kościelne w Wolborzu w okresie przedrozbiorowym”.
Pragnę zwrócić uwagę także na artykuł dotyczący kaznodziejstwa bp. Józefa Zawitkowskiego. Zajmująca się jego twórczością Iwona Sękalska tym razem dokonała analizy części radiowych kazań Księdza Biskupa w kontekście tajemnicy Trójcy Świętej: „Językowy wizerunek poszczególnych osób Trójcy Świętej w pierwszym tomie Świętokrzyskich kazań radiowych biskupa Józefa Zawitkowskiego”. Pozycja godna przeczytania.
Coraz częściej słyszy się i mówi i zwiększającej się ilości rozwodów w naszym kraju, co również przekłada się na większą ilość spraw w Sądzie Biskupim o stwierdzenie nieważności małżeństwa. W kontekście tego problemu interesującym wydaje się być artykuł ks. Piotra Ryguły „Wybrane zagadnienia medyczno-prawne wpływu zaburzeń psychicznych na ważność zgody małżeńskiej (z historii narodzin kan. 1095 KPK 1983)”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2003-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Archidiecezja Częstochowska: Nowi członkowie Rady Kapłańskiej oraz nowi Dziekani i Wicedziekani

2025-12-22 14:33

[ TEMATY ]

rada kapłańska

Archidiecezja Częstochowska

Arcybiskup Wacław DEPO, Metropolita Częstochowski, wręczył dekrety nominacyjne nowym członkom Rady Kapłańskiej Archidiecezji Częstochowskiej na kadencję 2026-2031, a także nowym Dziekanom Regionów oraz Dziekanom i Wicedziekanom dekanatów.

Ks. Marian SZCZERBA – Wikariusz Generalny
CZYTAJ DALEJ

Matka ubogich

2025-12-15 13:00

Niedziela Ogólnopolska 51/2025, str. 20

[ TEMATY ]

patron tygodnia

pl.wikipedia.org

Papież Jan XXIII nazwał ją matką powszechnego miłosierdzia.

Maria Małgorzata przyszła na świat w Varennes, w prowincji Quebec w Kanadzie. Kiedy miała zaledwie 7 lat, umarł jej ojciec. Rodzina żyłaby w skrajnej nędzy, gdyby nie pomoc pradziadka – Pierre’a Voucher. To on sfinansował jej wyjazd do szkoły urszulanek w Quebec. 12 sierpnia 1722 r. Małgorzata wyszła za mąż za Francois’a d’Youville. Niedługo po ślubie mąż przestał interesować się rodziną i zaczął znikać z domu – zajmował się nielegalnym handlem alkoholem wśród Indian. Zmarł, gdy miał zaledwie 30 lat. Małgorzata została sama z dwojgiem dzieci. Żeby spłacić ogromne długi, które zaciągnął mąż, i zarobić na utrzymanie siebie i synów, otworzyła niewielki sklepik. Pomagała też każdemu, kto potrzebował pomocy, wszystkim dzieliła się z biedniejszymi od siebie. Z biegiem lat jej dwaj synowie zostali kapłanami.
CZYTAJ DALEJ

Wszystkie nowe wpisy na liście niematerialnego dziedzictwa to tradycje katolickie

Niedźwiedzie wielkanocne z Góry, procesja Bożego Ciała z tradycją dywanów kwietnych w Skęczniewie, procesja emaus i turki w parafii Dobra oraz wykonywanie pisanek techniką drapaną - krasek z Krasnegostawu zostały wpisane do krajowej listy niematerialnego dziedzictwa kulturowego. To pokazuje, jak wielki wpływ na kulturę polską wywierała i dalej wywiera wiara katolicka.

O czterech nowych wpisach na liście niematerialnego dziedzictwa kulturowego poinformowało we wtorek ministerstwo kultury. Niedźwiedzie wielkanocne z Góry (woj. wielkopolskie) to tradycja, sięgająca 1913 r.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję